سیمینهرود
سیمینهرود (طاطائو[۱]) رودی است که در بخش گستردهای از حوزه نگهداری شهرستانهای سقز، بوکان و میاندوآب قرار دارد.[۲][۳]
سیمینهرود | |
---|---|
ویژگیهای ظاهری | |
طول | ۲۰۰ کیلومتر |
ویژگیهای حوضه | |
شبکهٔ رود | دریاچه ارومیه |
سیمینهرود از کوهستانهای منطقهٔ سقز و بانه و کردستان عراق سرچشمه گرفته و پس از عبور از سقز، بوکان و میاندوآب به دریاچه ارومیه میریزد.
همچنین رود سیمینهرود از جنوب شهرستان میاندوآب گذشته، زمینهای فراوانی را در محدودهٔ میاندوآب آبیاری میکند.[۳]
نام
ویرایشنام قدیم این رودخانه طاطائو بود[۴]. در سال 1316 و در دوران پهلوی اول نام این رود به سیمینه رود تغییر یافت.
حوزه
ویرایشسیمینهرود در مسیر خود شاخههای زیادی از ترجان و اسکیبغداد و کهریز ایوبی دریافت کرده و از غرب بوکان گذشته، در سر راه خود شاخههای چندی از رودهای کوچک به آن میپیوندد و در موازات زرینه رود حرکت کرده وارد جلگهٔ میاندوآب میشود. آب سیمینهرود کمتر از آب زرینه رود است.[۳]
طول سیمینهرود ۲۰۰ کیلومتر و مساحت حوضه آبگیر آن در محل داشبند ۲۰۹۰ کیلومتر مربع و میانگین آب سالانه آن معادل ۶۴۰ متر مکعب است. آبدهی آن ۹٫۶۷ مترمکعب در ثانیه میباشد.
منابع
ویرایش- ↑ «خروش تاتائو به سوی دریاچه ارومیه | فیلم». همشهری آنلاین. ۲۰۲۴-۰۲-۱۶. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۰-۰۴.
- ↑ «جوان میاندوآبی در سیمینه رود غرق شد». www.irna.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۳.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ YJC، خبرگزاری باشگاه خبرنگاران | آخرین اخبار ایران و جهان | (۱۳۹۸-۱۰-۱۹). «بارشهای زمستانی و پرآب شدن رودخانه سیمینه رود بوکان+تصاویر». fa. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۲۳.
- ↑ «معنی سیمین رود - لغتنامه دهخدا». پرسش و پاسخ تخصصی لام تا کام. دریافتشده در ۲۰۲۴-۱۰-۰۴.