شورش سیستان و بلوچستان

درگیری در جنوب شرق ایران

شورش سیستان و بلوچستان بخشی از شورش در بلوچستان است که تقریباً از سال ۲۰۰۴ شروع شده‌اند[۲] و با شدت کم[۳] و به‌طور متقارن[۴] در استان سیستان و بلوچستان میان جمهوری اسلامی ایران و چند گروه سنی بلوچ[۵] که توسط ایران در فهرست گروه‌های تروریستی شناخته شده‌اند، در جریان است.[۶]

شورش سیستان و بلوچستان
بخشی از شورش در بلوچستان، درگیری نیابتی ایران و عربستان سعودی و درگیری نیابتی ایران و اسرائیل

موقعیت استان سیستان و بلوچستان در ایران
تاریخ۲۰۰۴ – اکنون
(۲۰ سال)
موقعیت
وضعیت در جریان
طرف‌های درگیر
ایران جمهوری اسلامی ایران
فرماندهان و رهبران
واحدهای درگیر
فرماندهی مرزبانی
سپاه پاسداران
وزارت اطلاعات
ارتش
ناشناخته

طرفین درگیر ویرایش

ایران ویرایش

شورشیان بلوچی ویرایش

  • جندالله: در سال ۲۰۰۲ بنیانگذاری شد، از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ فعال بوده و حملات مسلحانه‌ای علیه نظامیان و غیرنظامیان ایرانی انجام داده است. از زمان دستگیری و اعدام عبدالمالک ریگی رهبرشان در سال ۲۰۱۰ آنها مسئولیت چندین بمب‌گذاری را با هدایت محمد ظاهر بلوچ پذیرفته‌اند.[۲]
  • حرکت انصار ایران: در سال ۲۰۱۲ بنیانگذاری شد. آنها مسئولیت چندین حملات را علیه پرسنل سپاه پاسداران و غیرنظامیان را برعهده گرفته‌اند. این گروه در دسامبر ۲۰۱۳ به واسطه ادغام منحل گشت.[۲][۱۰]
  • جیش‌العدل: در سال ۲۰۱۲ به وسیله اعضای پیشین جندالله بنیانگذاری شد. اطلاعات اندکی در مورد این گروه وجود دارد. این گروه توسط صلاح الدین فاروقی رهبری می‌شود که مخالف مداخله ایران در جنگ داخلی سوریه بود. آنها ادعا نموده‌اند که از سال ۲۰۱۳ ده‌ها عملیات انجام داده‌اند.[۲][۱۱]
  • انصار الفرقان: دسامبر ۲۰۱۳ با ادغام حرکت انصار ایران و پشتون‌های گروه حزب الفرقان بنیانگذاری شد. آنها با جبهةالنصره ارتباط دارند و رهبری این گروه برعهده شیخ ابوحفص البلوچی بود.[۱۲]
  • سپاه صحابه: گروهک سپاه صحابه در اواخر سال ۱۳۸۹ تشکیل شد. این گروهک پس از صدور اطلاعیه‌ای موجودیت خود را اعلام کرد و بعد از آن قتل چندین نفر و همچنین مسئولیت انفجار خط لوله گاز قم را پذیرفته است. رهبر این گروه محمدگل شه‌بخش نام دارد.[۱۳]

منابع ویرایش

  1. http://www.habilian.ir/مقالات/گروهک-تروریستی-سپاه-صحابه-ایران.html[پیوند مرده]
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Ur Rehman, Zia (May 2014), "The Baluch insurgency: linking Iran to Pakistan" (PDF), The Norwegian Peacebuilding Resource Centre, archived from the original (PDF) on 6 May 2016, retrieved 29 June 2017
  3. Roksana Bahramitash, Eric Hooglund (2011). Gender in Contemporary Iran: Pushing the Boundaries. Taylor & Francis, p. 158.
  4. Poyraz, Serdar (November 2009), "Turkish-Iranian Relations: A Wider Perspective" (PDF), SETA FOUNDATION FOR POLITICAL ECONOMIC AND SOCIAL RESEARCH, archived from the original (PDF) on 18 May 2015, retrieved 29 June 2017
  5. "Volatile Sistan-Baluchistan Region Is Base for Insurgents", Wall Street Journal, 19 October 2009
  6. Cummins, Chip (April 6, 2015), "IRGC wipes out terrorist cell in Sistan-Baluchistan", Radio Zamaneh
  7. "Iran trapped in a ring of unrest". Asia Times. 22 October 2009. Archived from the original on 2 March 2016. Retrieved 20 October 2014.
  8. "Heavily armed "terrorist" team arrested in Sistan-Baluchistan". Radio Zamaneh. 2 February 2015. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 20 March 2015.
  9. "Iran calls for return of abducted border guards held in Pakistan". دیلی تلگراف. 28 March 2014. Retrieved 20 October 2014.
  10. "Harkat ul-Ansar (HAI)". Terrorism Research & Analysis Consortium. 28 March 2014. Retrieved 20 October 2014.
  11. "Jaish al-Adl (Army of Justice)". Terrorism Research & Analysis Consortium. 28 March 2014. Retrieved 20 October 2014.
  12. "Ansar Al Furqan". Terrorism Research & Analysis Consortium. 28 March 2014. Retrieved 20 October 2014.
  13. «تلاش عربستان برای اتحاد گروه‌های افراطی علیه ایران». شبکه اطلاع‌رسانی راه دانا. ۱۳۹۴-۰۵-۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰۲۰-۰۹-۱۸.