صدرالدین قونوی
صدرالدین محمد بن مجدالدین اسحق قونوی (۶۰۷ ق - ۶۷۱ یا ۶۷۳ ق/۱۲۷۲ یا ۱۲۷۴ میلادی) ملقب به شیخ کبیر عارف، فقیه، محدث، مفسر و فیلسوف قرن هفتم هجری است.[۱][۲] فرزند ناتنی و مرید ابن عربی بود. وی همچنین در ارتباط با مولوی و سعدالدین حمویه بود و با خواجه نصیرالدین طوسی و برخی دیگر از علما مکاتبه داشت.[۳]
محتویات
زندگی‌نامهویرایش
.jpg)
پدرش مجدالدین اسحاق از ارادتمندان محیی الدین ابن عربی بود و اندکی بعد از ولادت صدرالدین درگذشت. بعد از او مادرش به ازدواج ابن عربی درآمد و صدرالدین از کودکی تحت پرورش محی‌الدین ابن عربی به تحصیل علم و معرفت پرداخت.[۴] وی در علوم حقایق و دقایق صاحب کشف شد و در علوم عقلی و نقلی مخصوصاً علم حدیث مهارت یافت.[۵]
فخرالدین عراقی، قطب‌الدین شیرازی، مویدالدین جندی، شمس‌الدین ایکی، عفیف‌الدین تلسمانی و سعدالدین فرغانی از شاگردان و پیروان او هستند.
آثارویرایش
از آثار وی می‌توان به تفسیر سوره فاتحه، مفتاح‌الغیب، الفکوک فی اسرار مستندات حکم الفصوص، شرح حدیث الاربعین، اعجاز البیان فی تاویل ام‌القرآن، تبصرةالمبتدی و تذکرةالمنتهی، مرآة العارفینن، الرسالة الهادیة، الرسالة المفصحة، الرسالة فی حق‌المهدی، رساله در مبدأ و معاد، شعب الایمان، رساله در باب عرش، رساله در مراتب کشف، شرح اسماء الحسنی، ضابة حکمیة، رسالة السیر و السلوک، نفحات الهیه، مقدمه مشارق الدراری، الشجرة النعمانیة و النصوص فی تحقیق الطور و الخصوص اشاره کرد.
مکاتبات با خواجه نصیرالدین طوسیویرایش
وی و خواجه نصیرالدین طوسی دارای مکاتباتی در باب مسایل عرفانی بودند.[۶]
ابن عربی از طریق قونوی در ایران شناخته شدویرایش
دکتر ابراهیمی دینانی می‌نویسد:[۷] ابن عربی از طریق صدرالدین قونوی در ایران شناخته شد. شاید اگر قونوی نبود ابن عربی اینقدر در ایران شناخته شده نبود. چون قونوی زبان فارسی می‌دانسته و بعضی از آثارش به زبان فارسی است. او کتاب‌های ابن عربی را تدریس می‌کرده‌است مثل فصوص الحکم. بیشتر شاگردانش در آن موقع در قونیه بودند و ایرانی هم بودند. شاید حدود یکصد و پنجاه شرح، بر فصوص الحکم تا بحال نوشته شده‌است، که بیشتر آن را ایرانی‌ها نوشته‌اند. اولین شرح فصوص به وسیله معی الدین جندی نوشته شده‌است که خوب اهل جند (تاجیکستان فعلی) بوده‌است
منابعویرایش
- ↑ بررسی تطبیقی آراء ملاصدرا و صدرالدین قونوی درباره وجود
- ↑ “وحدت وجود” از دیدگاه شیخ کبیر صدرالدین قونوی و مولانا جلال الدین رومی بلخی
- ↑ کربن، هانری (۱۳۸۵). تاریخ فلسفه اسلامی. انتشارات کویر. صص. ۴۲۰.
- ↑ نفحات الانس. صص. ۵۵۵.
- ↑ نفحات الانس. صص. ۵۵۴.
- ↑ «نامه‌های خواجه نصیرالدین طوسی به صدر الدین قونوی». وبگاه عرفان و حکمت. دریافت‌شده در ۱۰ آوریل ۲۰۱۳.
- ↑ دکتر ابراهیمی دینانی. «ندای عقل و صدرالدین قونوی». وبگاه رسمی.