طوایف شبانکاره (فارس)

شبانکاره یا طوایف شبانکاره نام طایفه‌ای است از طوایف عشایر ساکن استان فارس. ییلاق آنها کوهستان میانه میمند و فیروزآباد و صیمکان و قشلاق آنها در جلکاء و سیمکان است. در فارس‌نامه (ابن بلخی) در خصوص نام این طایفه آمده‌است:[۱] «نسب شاهان شبانکاره به اردشیر بابکان می‌رسد و پیش از استیلای دولت اسلامی بر مملکت، اسلاف شبان‌کاره‌ها را اسپهبدان فارس می‌گفتند و گله و رمه‌های بزرگی داشتند.»


شبانکارهٔ فارس در نزدیکی بخش میمند در شهرستان فیروزآباد‌ قرار دارد و مانند سایر مناطق میمند، بخاطر باغستان‌های گل محمدی، انگور عسکری و پرورش زنبور عسل شهرت دارد. در این منطقه دو گروه عمده قومی وجود دارد. که شامل طوایف فارس تبار خواجه ، کوه نارو یا جبل نارو ، کوهمره و طوایف شبانکاره ، امیرسالاری، یا ماسالاری از لر های دهدشت کهگیلویه هستند. زبان مردم این دو طایفه لری هست اما چون در کنار ترک زبانان و فارس زبان بودن تحت تاثیر زبان آن ها شدند ولی این دو طایفه لر هستند .[۲][۳][۴]


دومین طایفه از شبانکاره‌های استان فارس که اجداد آنها ساکن روستای شبانکاره‌ی میمند بودند و حدود ۱۸۰ سال پیش به دلیل نزاع‌های محلی به چشمه‌سار تنکلاک کوچ می‌کنند و به دامداری می‌پردازند. اما سالها بعد در باروس مستقر می‌شوند و به باغداری مشغول می‌شوند؛ اکنون ساکن جهرم می‌باشند و پیشهٔ اکثر آنها باغداری در دشت باروس می‌باشد. جمعیت شبانکاره‌های جهرم نزدیک به ۳۰۰۰ نفر می‌باشد.

بخش شبانکاره، یکی از بخش های شهرستان دشتستان در استان بوشهر است. مردم این بخش را فارس‌ها و عربها تشکیل می دهند. زبان رایج در این منطقه فارسی جنوبی است.[۵]

اما مکان‌های دیگر اقوام شبانکاره در ایران و عراق کنونی که به بیست و هفت مکان اشاره شده‌است ه شرح زیر است که مهم‌ترین آن شبانکاره در استان فارس و از توابع بخش میمند شهرستان فیروزآباد می‌باشد.[۶]

شبانکاره کنونی در مجاورت بخش میمند و مشابه آن دارای پیشینه طولانی در تولید گلاب و دیگر عرقیات بوده و بخش زیادی از اراضی آن زیر کشت تاکستان های انگور میباشد. همچنین پرورش زنبور عسل از مشاغل رایج در این منطقه است.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ابن بلخی (۱۳۴۳فارسنامه، به کوشش علی‌نقی بهروزی.، شیراز: اتحادیه مطبوعاتی فارس، ص. ۲۳۴
  2. «مردم نگاری شهرستان فیروزآباد». www.parsacity.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۲۱.
  3. سلامی, عبدالنبی (2015-08-23). "آشنایی با ویژگیهای آوایی و دستوری زبان گونه های فیروزآباد". فصلنامۀ ادبیات و زبان های محلی ایران زمین. 5 (2): 37–63. ISSN 2345-217X.
  4. «شهرستان فیروز آباد | گردشگران شیراز | جاذبه‌های دیدنی در فیروز آباد، مکان‌های دیدنی فیروزآباد». گردشگران شیراز. ۲۰۱۹-۱۲-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۲۶.
  5. الگو:یادکرد کرد کتاب
  6. admin (۲۰۱۹-۰۲-۲۰). «تاریخ اتابکان لر بزرگ». تقویم تاریخ صبور - مستند سازی ابنیه تاریخی. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۲۰.