عطاری
عَطّاری ها (دواکده) داروخانه و عطرفروشیهای سده های میانه در جهان اسلام بودهاند که امروزه نیز ارزش داروشناسی خود را بیشتر بر پایهٔ ادویه و داروهای طب سنتی و گیاهی نگه داشتهاند. از آنجا که گیاهان دارویی دارای عطر (بوی) ویژهٔ خود هستند این داروخانهها به عطّاری شهرت یافتهاند.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/55/Amaan-28-Arabic_Medicine_Stalls.jpg/220px-Amaan-28-Arabic_Medicine_Stalls.jpg)
در ایران حدود ۸۰۰۰ گونه گیاهی موجود است که از این تعداد ۲۳۰۰ گونه جزء گیاهان معطر و دارویی هستند و از این تعداد ۴۵۰ گونه در عطاریهای ایران به فروش میرسد.[۱] محصولات عطاری می توانند به عنوان طعم دهنده غذا مورد مصرف قرار بگیرند و در روند بهبود رژیم غذایی خانواده نقش داشته باشند.
عطاری ها (دواکده ) ها خروار خر و مثقال فروش هستند. کارمندان دولت و پزشکان متخصص طب سنتی ایرانی معتقدند که تجویز دارو توسط دواکده ها (عطارها) شرعا و قانونا جرم، و حرام است. غافل از اینکه تا قبل از تاسیس سلامتکده های طب سنتی، همین عطاری ها و عطار های با وجدان و با سواد بودند که پرچم طب ایرانی را بالا نگه داشته بودند.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ روزنامه ایران ۲۵ آبان ۱۳۹۳ صفحه ۱۶ عنوان «طلای سبز خوراک دام شده است»