فدراسیون فوتبال اتحاد جماهیر شوروی

فدراسیون فوتبال اتحاد جماهیر شوروی (روسی: Федерация футбола СССР) یک نهاد حاکم بر فوتبال در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و از سال ۱۹۷۲ بدنه اصلی حاکم بر فوتبال در این کشور بود. این فدراسیون در اواخر سال ۱۹۳۴ با تصمیم شورای عالی فرهنگ تربیت بدنی اتحاد جماهیر شوروی (روسی: Высший Совет Физической Культуры, VSFK) به عنوان بخش ورزشی آن که به‌طور خاص بر فوتبال حاکم است، ایجاد شد. این تنها سازمانی بود که فیفا در سال ۱۹۴۶ آن را به رسمیت شناخت.

فدراسیون فوتبال شوروی
یوفا
لوگو فدراسیون
تاسیس شده۲۷ دسامبر ۱۹۳۴
مقرمسکو، جمهوری فدراتیو سوسیالیستی روسیه شوروی
عضویت در فیفا۱۹۴۶–۱۹۹۱
یوفا۱۹۵۴ (از ۱۹۹۲ به عنوان اتحادیه فوتبال روسیه)
ریاست(فهرست رئیسان)

تاریخچه ویرایش

پس از استقرار رژیم شوروی در امپراتوری روسیه سابق، تمام عضویت‌های سابق آن در خارج از کشور متوقف شد. اما فوتبال در این کشور متوقف نشد. در ژوئیه ۱۹۲۰ اولین مسابقات قهرمانی جمهوری فدراتیو سوسیالیستی روسیه شوروی برگزار شد که تیم منتخب شهر مسکو برنده این رقابت‌ها شد. دولت عمومی و سازمان ورزش در اتحاد جماهیر شوروی قرار بود توسط شورای فرهنگ تربیت بدنی اتحاد جماهیر (VSFK) که در سال ۱۹۲۰ تشکیل شد اداره شود. در سپتامبر ۱۹۲۳ اولین مسابقات قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی برگزار شد که باز هم با قهرمانی تیم مسکو به پایان رسید. با انتصاب نیکولای سماشکو به عنوان رئیس VSFK، درگیری‌ای بین او و رئیس رد اسپورتینترن، نیکولای پودوویسکی درگرفت. بعداً این بحث به چند گروه دیگر هم راه یافت که از جمله آنها کومسومول بود که از سال ۱۹۲۲ در مخالفت با پودوویسکی (در زمان سیووبوچ) و اتحادیه‌های مختلف کارگری بود.

در اوت ۱۹۲۸ اولین اسپارتاکیاد در مسکو برگزار شد (با اسپارتاکیاد خلق اتحاد جماهیر شوروی اشتباه نشود) که شامل یک تورنمنت فوتبال بود.

در ۲۷ مه ۱۹۳۴، جایزه دستاورد «استاد برجسته ورزش» تأسیس شد و در همان سال به هشت فوتبالیست اعطا شد.

در ۲۷ دسامبر ۱۹۳۴، VSFK، کمیته اجرایی مرکزی اتحاد جماهیر شوروی (TsIK USSR) یک سازمان عمومی ویژه - بخش فوتبال اتحاد جماهیر شوروی - را تأسیس کرد تا مسئولیت رویدادهای فوتبال در اتحاد جماهیر شوروی را بر عهده بگیرد. علاوه بر این، اداره فوتبال کمیته ورزش شوروی نیز وجود داشت که مستقیماً تابع دولت شوروی بود.

اولین بازی‌های غیررسمی به یاد ماندنی ویرایش

در ۳۰ اوت ۱۹۳۵ تیم ملی جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین با نتیجه ۶ بر ۱ ستاره سرخ (از فرانسه) را شکست داد. گل‌ها را شیلوفسکی (۳)، پاروویشنیکوف (۲)، شنودسکی به ثمر رساندند. ترکیب تیم اوکراین (۲-۳-۵):

  1. یا. تچروسوی
  2. ک. فومین (کاپیتان)
  3. د. کیریلوف
  4. م. فومین
  5. و. فومین
  6. و. هربر
  7. م. ماخینیا
  8. پ. پاروویشنیکوف
  9. ک. شنودسکی
  10. پ. لایکو
  11. و. شیلوفسکی

ماه بعد تیم منتخب پراگ از اتحاد جماهیر شوروی بازدید کردند و در مقابل تیم‌های لنینگراد، مسکو و اوکراین بازی کردند. در ژانویه ۱۹۳۶ تیم مسکو متشکل از بازیکنان دینامو مسکو و اسپارتاک مسکو از راسینگ پاریس بازدید کردند که در این دیدار ۱:۲ شکست خوردند. تک گل شوروی توسط یاکوشین به ثمر رسید. ترکیب تیم مسکو (۲-۳-۵):

  1. آ. آکیموف
  2. ال. استاروستین (کاپیتان)
  3. ل. کورچبوکوف
  4. آ. ریومین
  5. اند. استاروستین
  6. س. لئوتا
  7. آ. لاپشین (و. استپانوف، ۴۶)
  8. م. یاکوشین
  9. و. اسمیرنوف
  10. و. پاولوف (م. ولیچکین، ۸۶)
  11. س. ایلین

همه با مربیگری م. کواشنین و ن. استاروستین.

تاریخچه پسین ویرایش

در سال ۱۹۳۶ بخش فوتبال اتحاد جماهیر شوروی، لیگ برتر اتحاد جماهیر شوروی را به عنوان قهرمانی بین تیم‌های اتحادیه‌های ورزشی داوطلبانه (DSO) و آژانس‌ها با معرفی چهار گروه سلسله مراتبی (لیگ‌های) هشت تیمی تأسیس کرد.

در ۲۲ ژوئیه ۱۹۳۷ برای اولین بار TsIK جوایزی را به ۳۸ ورزشکار برتر شوروی اهدا کرد که در میان آنها ۱۲ بازیکن فوتبال بودند. اولین دریافت کننده نشان لنین در بین بازیکنان فوتبال نیکولای استاروستین بود. نشان پرچم سرخ کار را نیز الکساندر استاروستین و سرگئی ایلین و ۹ بازیکن دیگر نشان افتخار دریافت کردند.

در طول جنگ جهانی دوم (۱۹۴۱–۱۹۴۴) رویدادهای اصلی فوتبال به حالت تعلیق درآمدند، اما چندین رقابت منطقه‌ای وجود داشت. هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی از اشغال آلمان نازی در اوت ۱۹۴۴ آزاد شد، مسابقات بعدی جام حذفی به عنوان اولین رویداد رسمی فوتبال پس از جنگ برگزار شد.

در ژوئیه ۱۹۴۶ بخش فوتبال اتحاد جماهیر شوروی به پیشنهاد نمایندگان یوگسلاوی و چکسلواکی در فیفا پذیرفته شد و در ۲۷ سپتامبر ۱۹۴۷ به اتحاد جماهیر شوروی کرسی دائمی نایب‌رئیس فیفا داده شد که توسط والنتین گراناتکین تصاحب شد. تیم ملی اصلی فوتبال اتحاد جماهیر شوروی تا سال ۱۹۵۸ در جام جهانی فوتبال شرکت نکرد. اولین مربی منصوب بوریس آرکادیف بود که در سال ۱۹۵۲ تیم را به بازی‌های المپیک در هلسینکی هدایت کرد. او بعداً به همراه چند متخصص فوتبال دیگر متهم به خرابکاری در تیم حذف‌شده در مرحله یک‌هشتم نهایی مسابقات شد.

در ژانویه ۱۹۵۷، هیئت رئیسه شورای عالی شوروی، نشان لنین را به سوولود بوبروف و لو یاشین برای بزرگداشت دستاوردهای آنها در ورزش اعطا کرد.

در مه ۱۹۵۹ بخش فوتبال اتحاد جماهیر شوروی به عنوان فدراسیون فوتبال اتحاد جماهیر شوروی تجدید سازماندهی شد.

در سال ۱۹۶۰، تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی اولین قهرمانی قاره‌ای را با شکست ۲ بر ۱ تیم ملی یوگسلاوی در وقت اضافه به دست آورد.

در سال ۱۹۶۳ لو یاشین اولین بازیکن شوروی بود که توپ طلا را دریافت کرد.

برای اولین بار در فصل ۱۹۶۶–۱۹۶۵، باشگاه‌های فوتبال شوروی در مسابقات بین‌المللی فوتبال اروپا حضور داشتند.

در سال ۱۹۷۲ فدراسیون فوتبال اتحاد جماهیر شوروی به یک سازمانی کمیته دولتی ورزش (Goskomsport) تبدیل شد. با این حال، چون گراناتکین به ریاست فدراسیون فوتبال ادامه داد، این سازماندهی مجدد توجه زیادی را از سوی فیفا جلب نکرد.

دینامو کی‌یف اولین باشگاه شوروی شد که یک جام باشگاهی اروپا را به دست آورد، زمانی که آنها در فینال جام برندگان جام اروپا ۱۹۷۵ با نتیجه ۳–۰ فرنتس‌واروش را شکست دادند.

در سال ۱۹۸۸ لو یاشین نشان طلایی فیفا «برای خدمت» را دریافت کرد و در مارس ۱۹۹۰ به عنوان قهرمان کار سوسیالیست شناخته شد. ماه بعد، هیئت رئیسه شورای عالی، نشان قهرمان کار سوسیالیست را به نیکولای استاروستین نیز اعطا کرد.

در ۸ فوریه ۱۹۹۲، فدراسیون به عنوان اتحادیه مادر اتحادیه فوتبال روسیه (RFS) به رسمیت شناخته شد. در ژوئیه همان سال، کمیته اجرایی فیفا جانشینی فدراسیون شوروی را به عنوان اتحادیه فوتبال روسیه تأیید کرد و آن را با نام و اساسنامه جدید مجدداً پذیرفت.

فدراسیون‌های منطقه‌ای ویرایش

رئیسان ویرایش

رئیسان بخش فوتبال اتحاد جماهیر شوروی (۲۷ دسامبر ۱۹۳۴–۶ مه ۱۹۵۹) ویرایش

رئیسان اداره فوتبال کمیته ورزش شوروی (۲۷ دسامبر ۱۹۳۴–۱۹۷۲) ویرایش

سرمربیان ویرایش

منابع ویرایش

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Football Federation of the Soviet Union». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ آوریل ۲۰۲۲.

پیوند به بیرون ویرایش