فریماه فرجامی
فریماه فرجامی (۱۸ اردیبهشت ۱۳۳۱ – ۹ تیر ۱۴۰۲) بازیگر اهل ایران بود. او برای بازی در سرب (۱۳۶۷) ساختهٔ مسعود کیمیایی، دیپلم افتخار جشنوارهٔ فیلم فجر را کسب کرد و برای بازی در نقش اصلی پردهٔ آخر (۱۳۶۹)، برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن شد. وی در مجموعههای تلویزیونی پهلوانان نمیمیرند (۱۳۷۶) و ولایت عشق (۱۳۷۹) نیز به ایفای نقش پرداختهبود.
فریماه فرجامی | |
---|---|
زادهٔ | ۱۸ اردیبهشت ۱۳۳۱ |
درگذشت | ۹ تیر ۱۴۰۲ (۷۱ سال) |
محل تحصیل | دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
پیشه | بازیگر |
سالهای فعالیت | ۱۳۵۵–۱۳۹۸ |
زندگی
ویرایشفریماه فرجامی در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۳۱ در تهران زاده شد. او در سال ۱۳۵۶ از دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر کارشناسی دراماتیک دریافت کرد.[۱] در همان سال در مرکز مطالعات و هماهنگی فرهنگی شورای عالی فرهنگ و هنر و فصلنامه فرهنگ و زندگی به عنوان ویراستار، پژوهشگر و پژوهشگر مشغول به کار شد.
فریماه فرجامی از سال ۱۳۵۵ با گویندگی نمایشهای رادیویی و بازی در نمایش تلویزیونی آدمک مومی فعالیت هنری خود را آغاز کرد. در سال ۱۳۵۹ با فیلم گفت هر سه نفرشان به کارگردانی علی عرفان وارد عرصهٔ سینما شد و با فیلمهای تیغ و ابریشمِ مسعود کیمیایی و اجارهنشینهای داریوش مهرجویی بود که شناخته شد.[۲] او موفق به دریافت سیمرغ بلورین نقش اول زن برای فیلم پرده آخر از نهمین دوره جشنوارهٔ فیلم فجر شد.[۳]
آخرین بازی فریماه فرجامی در فیلم لامینور ساخته داریوش مهرجویی بود.
مصاحبه با برنامهٔ هفت
ویرایشدر ۷ بهمن ۱۳۸۹ مصاحبهٔ فرجامی با برنامه تلویزیونی هفت از شبکه سه پخش شد. او در این مصاحبه انتقادات تندی را در مورد برخی از سینماگران و فاطمه معتمدآریا بیان کرد. امین تارخ و رخشان بنیاعتماد بهعلت پخش این مصاحبه، به صداوسیما اعتراض کردند. شورای تهیهکنندگان نیز به دلیل نمایش دردناک چهرههای سرشناس سینما این برنامه را تحریم کرد.[۴]
درگذشت
ویرایشفرجامی در دو ماه پایانی عمر دچار سکته مغزی شد و پس از بهبود نسبی، درمان را تحت نظر پزشک در خانه ادامه داد. اما دوباره براثر سکته در بیمارستان بستری شد و چند روز در کما به سر برد. او سرانجام در ۹ تیر ۱۴۰۲ در سن ۷۱ سالگی درگذشت.[۵][۶]
کارنامهٔ هنری
ویرایشسینما
ویرایشنام | سال | نقش | کارگردان |
---|---|---|---|
گفت هر سه نفرشان | ۱۳۵۹ | زن لهستانی | علی عرفان |
خط قرمز | ۱۳۶۰ | لاله | مسعود کیمیایی |
تیغ و ابریشم | ۱۳۶۴ | سوسن مکاشی | مسعود کیمیایی |
اجارهنشینها | ۱۳۶۵ | مهندس افجهای | داریوش مهرجویی |
بیپناه | ۱۳۶۵ | اعظم | علیرضا داوودنژاد |
سرب | ۱۳۶۷ | مونس | مسعود کیمیایی |
مادر | ۱۳۶۸ | ماهمنیر جوانی مادر |
علی حاتمی |
پردهٔ آخر | ۱۳۶۹ | فروغالزمان | واروژ کریممسیحی |
نرگس | ۱۳۷۰ | آفاق | رخشان بنیاعتماد |
راز گل سرخ | ۱۳۷۱ | حسن قلیزاده | |
تماس شیطانی | ۱۳۷۱ | نفیسه | حسن قلیزاده |
بانی چاو | ۱۳۷۴ | فائزه | احمدرضا گرشاسبی |
عشق گمشده | ۱۳۷۵ | ایران | سعید اسدی |
جوانمرد | ۱۳۷۵ | عاطفه | جمشید آهنگرانی |
ساغر | ۱۳۷۶ | پرتو تابان | سیروس الوند |
آب و آتش | ۱۳۷۹ | سیمین درخشان | فریدون جیرانی |
زهر عسل | ۱۳۸۱ | فریبا | ابراهیم شیبانی |
کاغذ دیواری زرد | ۱۳۸۲[۷][۸] | رامین لباسچی | |
نیم | ۱۳۹۴ | طلعت | بهمن کامیار |
لامینور | ۱۳۹۸ | داریوش مهرجویی |
تلویزیون
ویرایشنام | سال | نقش | کارگردان |
---|---|---|---|
تلهتئاتر «آدمک مومی» | ۱۳۵۵ | احمد هاشمی | |
تلهتئاتر «تراژدی کسری» | ۱۳۶۳ | مجید جعفری | |
بخش چهار جراحی | ۱۳۶۷ | پرستار | مسعود فروتن |
بانی چاو | ۱۳۷۴ | فائزه | احمدرضا گرشاسبی |
خانه سبز | ۱۳۷۵ | بازیگر مهمان | بیژن بیرنگ و مسعود رسام |
پهلوانان نمیمیرند | ۱۳۷۶ | اعظمالسادات | حسن فتحی |
راه سوم | ۱۳۷۷ | خانم خردمند | قاسم جعفری |
گل من گلی[۹] | ۱۳۷۷ | بازیگر مهمان | قاسم جعفری |
ولایت عشق | ۱۳۷۹ | زبیده | مهدی فخیمزاده |
فرمان | ۱۳۸۱ | پریچهر | مسعود رشیدی |
روشنتر از خاموشی | ۱۳۸۲ | حکیمه خاتون | حسن فتحی |
پاییز بلند | پخش شده در برنامه سیمای خانواده |
تئاتر
ویرایشنام نمایش | سال | نویسنده | کارگردان | محل اجرا |
---|---|---|---|---|
شب بیستویکم | ۱۳۵۸ | محمود استاد محمد | تئاتر کوچک بازارچه صفویه | |
فیزیکدانها | ۱۳۵۹ | فریدریش دورنمات | رضا کرمرضایی | تالار وحدت |
همه پسران من | ۱۳۶۰ | آرتور میلر | اکبر زنجانپور | تالار وحدت |
عنکبوت | ۱۳۶۲ | مجید جعفری | مجید جعفری | تالار اصلی تئاتر شهر |
تراژدی کسری | ۱۳۶۳ | مجید جعفری | مجید جعفری | تالار اصلی تئاتر شهر |
پیروزی در شیکاگو | ۱۳۷۱ | والتر وایدلی | داوود رشیدی | تالار اصلی تئاتر شهر |
چمدان | ۱۳۷۲ | فرهاد آئیش | فرهاد آئیش | تالار اصلی تئاتر شهر |
آن شب که تورو زندانی بود | ۱۳۷۴ | مجید جعفری | مجید جعفری | تالار اصلی تئاتر شهر |
بیا تا گل برافشانیم | ۱۳۷۴ | مجید جعفری | مجید جعفری | تالار اصلی تئاتر شهر |
زندگی دوگانه | ۱۳۷۸ | بر اساس آثاری از ویسواوا شیمبورسکا، لئونارد کوهن و ژان کوکتو | مازیار لرستانی | تالار سایه تئاتر شهر |
الموت | ||||
شاهزاده و گدا | ||||
دادگاه نورنبرگ |
گویندگی
ویرایشگویندگی در کاست «آفریقا»[۱۰] (کاری از پرتو اشراق و ناصر آقایی)
جوایز و افتخارات
ویرایش- برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن برای بازی در فیلم سرب از هفتمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر (۱۳۶۷)
- برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای بازی در فیلم پرده آخر از نهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر (۱۳۶۹)
- تقدیر برای بازی در فیلم نرگس از دهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر (۱۳۷۰)
- نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن از دومین جشن سینمای ایران برای بازی در فیلم ساغر (۱۳۷۷)
منابع
ویرایش- ↑ «فریماه فرجامی». سوره سینما.
- ↑ «فریماه فرجامی درگذشت». بیبیسی فارسی. ۹ تیر ۱۴۰۲.
- ↑ «فریماه فرجامی درگذشت». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۱.
- ↑ «تهیهکنندگان ایرانی برنامه صدا و سیما را تحریم کردند». رادیو فردا. ۱۳ بهمن ۱۳۸۹. دریافتشده در ۱۴ بهمن ۱۳۸۹.
- ↑ «فریماه فرجامی از دنیا رفت». ایسنا. ۲۰۲۳-۰۶-۳۰. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۱.
- ↑ «فریماه فرجامی در ۷۱ سالگی درگذشت». ایرنا. ۹ تیر ۱۴۰۲. دریافتشده در ۱۰ تیر ۱۴۰۲.
- ↑ ماهنامهٔ سینمایی فیلم، سال بیست و دوم، شمارهٔ ۳۱۳، صفحهٔ ۲۲، اسفند ۸۲
- ↑ ««کاغذ دیواری زرد» بالاخره تدوین شد». سینمای ما. بایگانیشده از اصلی در ۷ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۰ آوریل ۲۰۱۳.
- ↑ ماهنامهٔ سینمایی فیلم، سال شانزدهم، شمارهٔ ۲۲۴، صفحهٔ ۳۵، شهریور ۷۷
- ↑ «وهمهٔ آن تجربهاندوزیها» (حرفهای فریماه فرجامی)؛ ماهنامه سینمایی فیلم، شماره ۱۱۱، ۷ شهریور ۱۳۷۰