فیزیک نظری، شاخه‌ای از فیزیک است که با مدل‌سازی ریاضی و انتزاع، به بررسی و توصیف پدیده‌های طبیعی می‌پردازد و آن‌ها را پیش‌بینی و قانون‌مند می‌کند. فیزیک نظری دربرابر فیزیک تجربی است، که با ابزارهای تجربی و آزمایش، پدیده‌ها را بررسی می‌کند.[۱]

پیش‌بینی‌های فیزیک نظری، باید از راه فیزیک تجربی، آزمایش‌پذیر باشند، گرچه گاهی نتایج پیش‌بینی برخی نظریه‌ها، مانند نظریه اَبَرریسمان، در عمل، قابل تجربه و محک‌زدن با دستاوردهای فناوری امروزه نیست.

در فیزیک نظری، مسائلی هست که در گذر زمان، مهم‌تر شده‌اند؛ بیشتر آن‌ها، از جمله مبانی مکانیک کوانتومی و نظریه میدان‌های کوانتومی و مبانی نسبیَت خاص و عام، گاه فیزیک نظری را تا بحران پیش برده‌اند. پاره‌ای از این مسائل، چنیند:

  1. موضعیت (Locality) در نظریه کوانتوم و نظریه میدان‌های کوانتومی[۲]
  2. بی‌نهایت‌ها و بازهنجارپذیری در نظریه میدان‌ها و ریسمان‌ها
  3. تئوری‌های بدیل در نسبیت و نظریه کوانتوم
  4. تلقی دیوید بوهم از نطریه کوانتوم و چالش او با نسبیت خاص
  5. چالش فیزیک نظری با پاره‌ای از مفاهیم کلاسیک فلسفی
  6. ذرات واسطه و مجازی در نظریه میدان‌های کوانتومی
  7. فاصله‌گرفتن فیزیک از مشاهدات (در نظریات جدید)
  8. انبساط جهان شتاب‌دار، یا همان انرژی تاریک

فیزیک‌دان‌های نظری ویرایش

از مشهورترین فیزیک‌دان‌های نظری درگذشته، می‌توان به این‌ها اشاره کرد:

برخی از فیزیک‌دان‌های نظری نام‌دار زنده نیز این‌ها هستند:

منابع ویرایش

  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Theoretical_physics». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳.
  2. «Quantum non-locality based on finite-speed causal influences leads to superluminal signalling». Nature Physics. ۲۰۱۲.