ماهواره سنجش از دور اروپا
ماهوارهٔ سنجش از دور اروپا (انگلیسی: European Remote-Sensing Satellite) که یه اختصار ایآراِس (ERS) نامیده میشود، نخستین ماهوارهٔ دیدبانی زمین از برنامهٔ سازمان فضایی اروپا جهت استفاده در مدار قطبآهنگ بود.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fc/ERS_2.jpg/220px-ERS_2.jpg)
نخستین ماهواره در ۱۷ ژوئیهٔ ۱۹۹۱ در مدار خورشیدآهنگ با ارتفاع ۷۸۲ تا ۷۸۵ کیلومتر قرار گرفت.
ایآراس-۱
ویرایشابزارها
ویرایشماهواره ایآراس-۱ مجموعهای از ابزارهای دیدبانی زمین را به منظور جمعآوری اطلاعات از سطح زمین (خشکی، آب، یخ و جو زمین) با خود حمل میکرد که این ابزارها به فناوریهای زیر مجهز بودند:
- ارتفاعسنج راداری (RA) که نوعی آلتیمتر راداری تکفرکانسه است و از باند کییو استفاده میکند.
- ATSR-1 که رادیومتر فروسرخ و ریزموج ۴ کاناله است و برای اندازهگیری دمای سطح دریا و قسمت بالایی ابرها بهکار گرفته میشود.
- رادار دهانه ترکیبی (SAR) که با استفاده از باند سی میتواند تغییرات ارتفاعی سطوح را با دقت میلیمتر اندازهگیری نماید.
- ابزار اندازهگیری انتشار باد که به منظور محاسبه اطلاعات سرعت و جهت باد بهکار میرود.
- رادیومتر ریزموج (MWR) که برای اندازهگیری میزان آب موجود در جو زمین بهکار میرود.
ایآراس-۲
ویرایشایآراس-۲ در ۲۱ آوریل ۱۹۹۵ توسط راکت آریان ۴ از پایگاه فضایی گویان در گویان فرانسه به فضا پرتاب شد. این ماهواره تجهیزات بیشتری نسبت به ایآراس-۱ داشت که امکان سنجش پیشرفتهتر را برای آن فراهم میساخت. این ابزارها عبارتند از:
- آزمایش جهانی پایش ازون (GOME) که برای پایش نور فرابنفش و طیفسنجی نور مرئی به کار میرود.
- ATSR-2 که شامل سه باند از طیف مرئی نور جهت پایش سبزینه و پوشش گیاهی است.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «European Remote-Sensing Satellite». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
ویرایش- صفحه ایآراس در سایت سازمان فضایی اروپا بایگانیشده در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine