ماکس برن
ماکس بُورن (به انگلیسی: Max Born) (زاده ۱۱ دسامبر ۱۸۸۲ – درگذشته ۵ ژانویه ۱۹۷۰) فیزیک‌دان و ریاضی‌دان آلمانی یهودی‌تبار بود. او، ۱۹۵۴ جایزه نوبل فیزیک گرفت. بورن یکی از ۱۱ نفری بود که بیانیه راسل-اینشتین را امضاء کردند.
بورن در دانشگاه‌های برسلاو و هایدلبرگ و زوریخ تحصیل کرد. او در دورهٔ دکترا و پژوهش در راستای دانشیاری در گوتینگن، با دانشمندان و ریاضی‌دانان برجسته‌ای مانند فلیکس کلاین، دیوید هیلبرت، هرمان مینکوفسکی، کارل داوید تولمه رونگه، ولدمار فویگت و کارل شوارتزشیلد در تماس بود.
۱۹۰۹، استاد دانشگاه گوتینگن شد و ۱۹۱۲، به دانشگاه شیکاگو رفت.
۱۹۱۹، مدتی در ارتش آلمان خدمت کرد و سپس استاد دانشگاه فرانکفورت شد. در همین دوره تعبیرش از تابع چگالی احتمال برای ψ*ψ در معادله شرودینگر را پیش نهاد که برای آن، بعدها جایزه نوبل گرفت.
۱۹۳۳، برای رهایی از آزار نازی‌ها به دانشگاه کمبریج رفت و آن‌جا استاد شد. ۱۹۳۹، شهروند بریتانیا و عضو انجمن سلطنتی لندن شد.
آلبرت اینشتین از دوستان بورن بود و جمله معروفش دربارهٔ مکانیک کوانتم، «خدا در جهان تاس نمی‌اندازد» را ۱۹۲۶، در نامه‌ای به بورن نوشت.
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
| مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به ماکس برن در ویکیگفتاورد موجود است. |
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ماکس برن موجود است. |