محی الدین

اسم کوچک مردانه یا اسم فامیل

نام محی الدین برای برخی از افراد در جوامع مسلمان جایگاه خاصی دارد[۱][۲] و هویت دوگانه‌ای را هم به عنوان نام شخصی و هم به عنوان لقب دینی در سنت اسلامی به خود اختصاص داده است.[۳] در طول تاریخ، این لقب توسط برخی از شخصیت‌های تاریخی و علماء در جهان اسلام پذیرفته شده است، که شامل عارفان صوفی، فیلسوفان و متفکرانی است که نقش‌های کلیدی در شکل‌دهی به فکر و فرهنگ اسلامی ایفا کرده‌اند.[۴] یک نمونه برجسته آن را در دانشمند مسلمان اندلسی قرن دوازدهم میلادی، ابن عربی می‌توان یافت، که به عنوان محی الدین ابن عربی نیز شناخته می‌شود.[۵]

ریشه لغوی ویرایش

لغت محی الدین [به زبان انگلیسی: Mohyeddin]، [به زبان عربی: محیي‌الدین] از دو کلمه عربی گرفته شده ‌است: محى به معنای احیاگر، و دین که اشاره به دین اسلام دارد.[۶] از این رو می‌توان این لغت را، احیاگر دین یا احیاگر ایمان، ترجمه کرد.[۷][۸]

به عنوان نام خاص ویرایش

در فرهنگ اسلامی، انتخاب یک نام اغلب دارای اهمیت فرهنگی و یا خانوادگی است.[۲] برخی از والدین نام محی الدین را برای فرزند خود انتخاب می کنند. تصمیمی که بیانگر زیبایی زبانی این نام و مفهوم شایسته آن است.[۹][۱۰]

محی الدین هم به عنوان یک نام برای آقایان[۱] و هم به عنوان نام خانوادگی در میان جوامع مسلمان،[۹][۱۱] به ویژه در خاورمیانه، جنوب آسیا و آسیای جنوب شرقی به کار می‌رود.[۱۲] این نام به زبان‌ها و الفاظ مختلفی از جمله عربی، فارسی، اردو و ترکی عثمانی نفوذ پیدا کرده است، که به دلیل تفاوت‌های زبانی، تأثیرات تاریخی، یا آداب نام‌گذاری محلی، املا و تلفظ‌های متفاوتی ممکن است پیدا کرده باشد.[۹]

ترکیب نام محی‌الدین با لقب دینی و یا نام دیگر ویرایش

نام محی الدین میتواند با یک لقب مذهبی و یا نام دیگر ادغام شود و نام معنی داری را ایجاد کند، که این امر نشان از انعطاف پذیری نام مذکور دارد. بطور مثال در ایران و دیگر مناطق فارسی‌زبان، ترکیب نام محی‌الدین با لقب مذهبی سید، هویت سید محی الدین را نشان می‌دهد. به همین ترتیب، شخصیت تاریخی مانند ابن عربی،[۱۳] محقق و عارف مسلمان اندلسی قرن دوازدهم میلادی، همچنین با نام محی الدین العربی شناخته می شود.[۱۴] علاوه بر این، چهاردهمین سلطان برونئی، محی الدین ابن عبدالجلیل الاکبر،[۱۵] که به طور معمول به عنوان محی الدین برونئی شناخته می شود،[۱۶] نمونه هایی از استفاده از نام محی الدین در ترکیب با نام های دیگر است.

محی الدین در حوزه اندیشمندان ویرایش

نام محی الدین توسط برخی از محققان و نویسندگانی که به بررسی جنبه های مختلف ادبیات، فلسفه و کلام اسلامی پرداخته اند، پذیرفته شده است. در میان این متفکران، محی‌الدین ابوسعید محمد نیشابوری (۴۶۱-۵۳۱ هجری شمسی) به‌عنوان فقیه و نویسنده ایرانی شناخته می‌شود که با آثاری چون الانتصاف فی مسائل الخلاف و المحیط فی شرح الوسیط شهرت دارد. با حرکت در طول تاریخ به محی الدین محمد،[۱۷] که معمولاً به نام اورنگ زیب (۹۹۶ - ۱۰۸۵ هجری شمسی) شناخته می شود، بر میخوریم که به عنوان ششمین امپراتور مغول هند ظاهر شد و نقش مهمی در شکل دادن به تاریخ منطقه ایفا کرد.[۱۸][۱۹] در گذشته، در دوران طلایی اسلام، محی الدین مغربی[۲۰] (حدود ۵۹۸ - ۶۶۱ هجری شمسی) را داریم که منجم و ریاضیدان عرب اسپانیایی الاصل بود. وی در دوره ایلخانان در رصدخانه مراغه از همکاران خواجه نصیرالدین طوسی بود. آثار مهم او شامل کتاب قضیه منلائوس و رساله محاسبه سینوس ها است.[۲۱] همچنین میتوان از محی الدین لاری (متوفی حدود ۹۰۴ هجری شمسی) نام برد که نویسنده کتاب معروف فتوح الحرمین[۲۲][۲۳] و یکی دیگر از شخصیت ها و محققین تاریخی جهان اسلام است.[۲۴]

به عنوان یک لقب ویرایش

استفاده از محی الدین به عنوان یک لقب، دارای مفاهیم دینی در الهیات اسلامی است که ریشه در مفهوم تجدد (تجدید نظر خواهی) در اسلام دارد.[۲۵] افرادی که این لقب را دارند، به دلیل تلاش هایشان برای جوان‌سازی و احیای جوهر معنوی اسلام شناخته می شوند. این لقب تعهد فرد به بهبود مداوم ایمان و پیگیری فعال در ایجاد زندگی عادلانه را بیان می‌کند.[۲۶]

محی‌الدین به عنوان یک لقب، این ایده را در بر می‌گیرد که جوهر اسلام ثابت نیست، بلکه از طریق فداکاری و تلاش افرادی که برای احیای آموزه‌های آن برای زمانه‌ معاصر تلاش می‌کنند، تکامل می‌یابد. طبیعت دوگانه محی‌الدین هم به‌عنوان نام شخصی و هم به‌عنوان لقب دینی، یکی از زیبایی‌های این نام خاص در جوامع مسلمان است.[۲۷]

در طول تاریخ، افراد برجسته ای با لقب محی الدین کمک های ارزشمندی در زمینه های مختلف داشته اند.[۲۸] در میان آنها، ابوعبدالله محـمـد بن عربي الطائي الحاتمي[۲۹] ملقب به محی الدین ابن عربی[۳۰] (۵۴۳ - ۶۱۸ هجری شمسی) نویسنده، شاعر و صوفی اندلسی خودنمایی می کند. او سفرهای زیادی به کشورهای اسلامی کرد و آثار ارزشمندی مانند فتوحات مکیه و فصوص‌الحکم را از خود به جای گذاشته است.[۳۱]

افراد شناخته شده با نام محی‌الدین ویرایش

بعنوان نام کوچک برای آقایان ویرایش

بعنوان نام میانی ویرایش

بعنوان نام خانوادگی ویرایش

جستارهای وابسته ویرایش

پانویس ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ انوري، حسن (۱۳۹۴). «فرهنگ نام سخن». www.agahbookshop.com. سخن. شابک ۹۷۸۹۶۴۳۷۲۱۲۹۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۰۲.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «اختيار اسم الطفل المسلم». مؤسسة الزكاة الأمريكية. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۰۲.
  3. Morris, James W. (2001). "The Concise Encyclopedia of Islam. Cyril Glassé". The Journal of Religion. 70 (2): 305–306. doi:10.1086/488395. ISSN 0022-4189.
  4. حسن انوري (۱۹۹۰). «فرهنگ بزرگ سخن». www.ketab.ir. سخن. ص. ۲۰۳۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۰۲.
  5. "Ibn al-ʿArabī | Muslim Mystic, Sufi Philosopher | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). 2024-03-14. Retrieved 2024-04-02.
  6. "Mohiuddin: Name Meaning, Origin, Popularity, & Inspiration - FamilyEducation". www.familyeducation.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-04-02.
  7. دهخدا، علی‌اکبر (۱۳۷۲). لغت نامه. مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران. شابک ۹۷۸۹۶۴۰۳۹۶۱۶۲.
  8. Islamicbulletin. "A Standard Dictionary of Muslim Names" (PDF) (به انگلیسی). Claymont: Alminar Books and Gifts. p. 35.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ «A Dictionary of Muslim Names | Hurst Publishers». HURST (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۰۲.
  10. Ashraf Usmani, Imran (2006). Islamic Names (به انگلیسی). Idaratul Ma'arif. p. 105.
  11. Hanks، Patrick (۲۰۰۳). Dictionary of American Family Names. ج. ۳. USA: Oxford University Press. ص. ۶۰۵. شابک ۹۷۸-۰-۱۹-۵۰۸۱۳۷-۴.
  12. "Dictionary of Muslim Names". Goodword Books (به انگلیسی). Retrieved 2024-04-02.
  13. «عرفان اسلامی». sanad.iau.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۰۲.
  14. «I | Start - Muhyiddin Ibn Arabi Society» (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۱۱-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۰۲.
  15. History for Brunei Darussalm. EPB Pan Pacific. ۲۰۰۸. ص. ۴۴. شابک ۹۷۸-۹۹۹۱۷-۲-۵۴۵-۱.
  16. Victor T. King, Keat Gin Ooi, ویراستار (۲۰۲۲). Routledge Handbook of Contemporary Brunei (ebook). Taylor & Francis. صص. ۳۹۴. شابک ۹۷۸۱۰۰۰۵۶۸۶۴۶.
  17. "Morality and Justice in Islamic Economics and Finance". www.e-elgar.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-04-03.
  18. Makar, A. B.; McMartin, K. E.; Palese, M.; Tephly, T. R. (1975-06). "Formate assay in body fluids: application in methanol poisoning". Biochemical Medicine. 13 (2): 117–126. doi:10.1016/0006-2944(75)90147-7. ISSN 0006-2944. PMID 1. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  19. Turchin, Peter; Adams, Jonathan M.; Hall, Thomas D. (2006-08-26). "East-West Orientation of Historical Empires and Modern States". Journal of World-Systems Research (به انگلیسی): 219–229. doi:10.5195/jwsr.2006.369. ISSN 1076-156X.
  20. Comes, M (2007). "Ibn Abī al‐Shukr: Muḥyī al‐Milla wa‐'l‐Dīn Yaḥyā Abū ҁAbdallāh ibn Muḥammad ibn Abī al‐Shukr al‐Maghribī al‐Andalusī [al‐Qurṭubī]". The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer, New York, NY (به انگلیسی). doi:https://doi.org/10.1007/978-0-387-30400-7_672. {{cite journal}}: Check |doi= value (help); External link in |doi= (help)
  21. "Muhyi l'din al-Maghribi - Biography". Maths History (به انگلیسی). Retrieved 2024-04-03.
  22. "Bonhams : Muhyi al-Din Lari (d. 1526), Kitab Futuh al-Haramayn, a guide in Persian verse for pilgrims on the Hajj illustrating the stations of the pilgrimage and the rituals to be observed, with 18 coloured diagrams of the holy shrines and sites, and including some verses by Jami India, 17th Century". www.bonhams.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-04-03.
  23. "Muhi al-Din Lari | Futuh al-Haramain (Description of the Holy Cities)". The Metropolitan Museum of Art (به انگلیسی). Retrieved 2024-04-03.
  24. "Brill". referenceworks (به انگلیسی). Retrieved 2024-04-03.
  25. Garcin de Tassy, Joseph-Héliodore. M. Waseem (ed.). Muslim Festivals in India and Other Essays (به انگلیسی). the University of Michigan: Oxford University Press. p. 197.
  26. Bos, Matthijs van den (2007). "Sufism and the 'Modern' in Islam". www.bloomsburycollections.com (به انگلیسی). doi:10.5040/9780755607983.ch-004. Retrieved 2024-04-03.
  27. John Renard (ed.). Tales of God's Friends: Islamic Hagiography in Translation (به انگلیسی). University of California Press. p. 413.
  28. Wernst, Paul (1965). "Review of Three Muslim Sages: Avicenna, Suhrawadī, Ibn ʿArabī". Oriens. 18/19: 355–358. doi:10.2307/1579746. ISSN 0078-6527.
  29. Ibrahim Kalin, ed. (2014). The Oxford Encyclopedia of Philosophy, Science, and Technology in Islam (به انگلیسی). Oxford University Press. doi:10.1093/acref:oiso/9780199812578.001.0001.
  30. «Mohyeddin Ibn Arabi». islamicpearls.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۰۳.
  31. «Ibn 'Arabi: The Voyage of No Return | THE ISLAMIC TEXTS SOCIETY» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۰۳.

منابع ویرایش