مدال داروین هر دو سال یکبار از سوی انجمن سلطنتی انگلستان برای «کارهای متمایز تأیید شده در رشتهٔ زیست‌شناسی و زمینه‌هایی که چارلز داروین در آن کار می‌کرد، به ویژه فرگشت، زیست‌شناسی جمعیت، زیست‌شناسی ارگانیسمی و تنوع زیستی» داده می‌شود. این جایزه اولین بار در سال ۱۸۹۰ اعطا شد. این جایزه به یاد داروین درست شد و الان همراه آن جایزه نقدی ۲۰۰۰ پوندی هم داده می‌شود. (همانند سال ۲۰۱۶)

چارلز داروین که جایزه به نام اوست.

از زمان شروع اهدا جایزه تاکنون بیش از ۶۰ نفر از جمله: فرانسیس داروین پسر چارلز داروین و دو زن و شوهر، جک و یولندا هسلاپ-هریسون در سال ۱۹۸۲ و پیتر و رزماری گرنت در سال ۲۰۰۲، این مدال را دریافت کرده‌اند. اولین مدال به آلفرد راسل والاس داده شد که زیست‌شناس و طبیعی‌دانی برجسته بود و به‌طور مستقل نظریه فرگشت بوسیله انتخاب طبیعی را گسترش داد.

فهرست تعدادی از برندگان

ویرایش

منبع: انجمن سلطنتی

سال نام دلیل دریافت جایزه
۱۸۹۰ آلفرد راسل والاس ' برای ارائه نظریه مستقل خود در مورد منشأ گونه‌ها با انتخاب طبیعی. '
۱۸۹۲ جوزف دالتون هوکر 'به خاطر سهم مهم او در پیشرفت گیاه‌شناسی سیستماتیک، همان‌طور که در کتابهای «گیاهان عمومی» و «فهرست گیاهان» تأیید شده‌است؛ و بویژه به خاطر ارتباط نزدیک و همکاری‌اش با آقای داروین در مطالعات اولیه‌اش در مورد منشأ گونه‌ها'
۱۸۹۴ توماس هنری هاکسلی 'به خاطر پژوهش‌هایش در کالبدشناسی تطبیقی، و به خاطر مشارکت صمیمانه‌اش با آقای داروین در «منشأ گونه‌ها».'
۱۸۹۶ جووانی باتیستا گراسی 'به خاطر پژوهش‌هایش بر روی تاریخ زندگی و جوامع موریانگان، و کار روی روابط توسعه بین Leptocephalus و مار ماهی معمولی و دیگر .'
۱۸۹۸ کارل پیرسون 'به خاطر کارش روی رفتار کمی مسائل زیستی.'
۱۹۰۰ ارنست هکل 'برای کار طولانی مدت و بسیار مهم خود در جانورشناسی که در تمام آن از روحیه داروینیسم الهام گرفته‌است.'
۱۹۰۲ فرانسیس گالتون 'به خاطر مشارکت‌های متعدداش در مطالعه دقیق وراثت و دگرگونی که در «نابغه ارثی»، «میراث طبیعی» و دیگر نوشته‌هایش بیان شده‌است.'
۱۹۰۴ ویلیام باتسون 'به خاطر مشارکت‌های مهمش در نظریه فرگشت ارگانیک بوسیلهٔ پژوهش‌هایش روی دگرگونی و وراثت .'
۱۹۰۶ هوگو د فریس 'بخاطر اهمیت و گستردگی پژوهش‌های تجربی او در ژنتیک و دگرگونی.'
۱۹۰۸ آوگوست وایسمان ' به خاطر خدمات برجستهٔ او در حمایت از دکترین فرگشت با استفاده از انتخاب طبیعی.'
۱۹۱۰ رولند تریمن 'به خاطر پژوهشهای بیونومیک‌اش در آفریقای جنوبی، که بخش بزرگی از آن حاصل مکاتبه با داروین بود.'
۱۹۱۲ فرانسیس داروین 'به خاطر کارش در پیوند با چارلز داروین، و پژوهش‌هایش در فیزیولوژی سبزیجات.'
۱۹۱۴ ادوارد بگنال پولتن ' به خاطر پژوهش‌هایش بر روی وراثت.'
۱۹۱۶ ایو دلاژ 'به خاطر پژوهش‌هایش در رشته جانورشناسی و زیست‌شناسی.'
۱۹۱۸ هنری فرفیلد آزبورن 'به خاطر پژوهش‌های ارزنده‌اش درریخت‌شناسی و دیرینه‌شناسی مهره‌داران.'
۱۹۲۰ رولند بیفن 'به خاطر کار او روی اصول علمی و کاربردی اصلاح نباتات.'
۱۹۲۲ رجینالد پانت 'به خاطر پژوهش‌های او در علم ژنتیک.'
۱۹۲۴ توماس هانت مورگان 'به خاطر کار ارزشمندش در رشته جانورشناسی بویژه پژوهش‌هایش در وراثت و زیست‌شناسی یاخته‌ای.'
۱۹۲۶ داکینفیلد هنری اسکات 'به خاطر مشارکت‌هایش در رشته دیرین‌گیاه‌شناسی، به ویژه در رابطه با مرحله زغال سنگ.'
۱۹۲۸ لئونارد کاکین 'به خاطر اهمیت مشارکت‌هایش در گیاه‌شناسی اکولوژیکی.'
۱۹۳۰ یوهانس اشمیت ' به خاطر کار طولانی و سفرهای اکتشافی‌اش در اقیانوس‌نگاری، و به خاطر مطالعات ژنتیکی بر روی حیوانات و گیاهان.'
۱۹۳۲ کارل اریچ کورنس 'به عنوان یکی از سه کاشف مستقل انتشارات مندل، و به خاطر پژوهش‌های برجسته‌اش در رشته ژنتیک.'
۱۹۳۴ آلبرت چارلز سوارد 'به رسمیت شناختن کار او به عنوان دیرین‌گیاه‌شناس.'
۱۹۳۶ ادگار جانسون آلن ' به خاطر کار طولانی ادامه‌دارش برای پیشرفت زیست‌شناسی دریایی، نه تنها با پژوهش‌های خودش، بلکه به خاطر تأثیر زیادی که در پژوهش‌های بسیار متعددی در پلیموت داشت. »'
۱۹۳۸ فردریک اورپن باوئر 'In recognition of his work of acknowledged distinction in the field in which Darwin himself laboured.'
۱۹۴۰ جیمز پیتر هیل 'به خاطر مشارکت‌هایش جهت یافتن راه‌حلی برای مسائل بین گروه‌های اصلی پستانداران و روی تبارزایش تاریخ پستانداران نخستین پایه، موضوعی که چارلز داروین خودش به آن بسیار علاقه‌مند بود.'
۱۹۴۲ دیوید مردیت سیرز واتسن 'به خاطرپژوهش‌هایش روی ماهی‌های اولیه و دوزیستان که موجب پیشرفت زیاد دانش فرگشت در مورد حیوانات این گروه‌ها شد.'
۱۹۴۴ جان استنلی گاردینر 'به خاطر کارش بر روی آب‌سنگ مرجانی و ارگانیسم‌های مرتبط با این زیستگاه‌ها.'
۱۹۴۶ دارسی تامپسون 'به خاطر مشارکت‌های برجسته‌اش در توسعه زیست‌شناسی.'
۱۹۴۸ رانلد فیشر 'به خاطر مشارکت‌های برجسته‌اش در نظریه انتخاب طبیعی، مفهوم پیچیده ژن و سیر تکاملی تغییر شکل آن.'
۱۹۵۰ فلیکس یوجین فریچ 'به خاطر مشارکت‌های برجسته‌اش در رشته جلبک‌شناسی.'

منابع

ویرایش

پیوند به بیرون

ویرایش