مدرسه

محلی برای آموزش

مَدرِسِه، مَکتَب یا آموزِشگاه یک مؤسسهٔ آموزشی است که با هدف تأمین فضای آموزشی و آموزش به دانش آموزان توسط معلمان طراحی شده‌است. اکثر کشورها یک سیستم رسمی آموزش و پرورش اجباری دارند.[۱]

یک کلاس درس در مقطع دبیرستان در ژاپن
مدرسه جاودانه‌ها واقع در محله قاسم‌آباد مشهد

نام مدارس در کشورهای مختلف متفاوت است که عموماً شامل مدارس ابتدایی برای کودکان و راهنمایی برای نوجوانانی که تحصیلات ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشته‌اند، می‌شود.

در ایران مدرسه‌ها در سه گروه دبستان، متوسطه دوره اول که در گذشته راهنمایی بود و متوسطه دوره دوم که در گذشته دبیرستان بود (هنرستان‌ها، از نظر مقطع، برابر با دبیرستان‌ها هستند) می‌باشند. در مدرسه کسانی هستند که مسئولیت‌هایی را بر عهده دارند مانند مدیر که ریاست مدرسه را بر عهده دارد و معاون‌های آموزشی، تربیتی (پرورشی)، فناوری و آموزگاران. مدرسه زیر نظر ادارهٔ آموزش و پرورش هر شهر اداره می‌شود.

کودکستان‌ها و مهدکودک‌ها که پیش از مدارس ابتدایی هستند، برای کودکان بسیار کوچک (عموماً بین ۳ تا ۵ سال) مورد استفاده قرار می‌گیرند. بعد از مدارس راهنمایی و دبیرستان دانش آموزان ممکن است برای تحصیلات عالی به دانشگاه بروند.

همچنین مدارس غیرانتفاعی وجود دارند که زمانی ساخته می‌شوند که دولت نمی‌تواند از تحصیلات (رشته) خاص پشتیبانی کند یا وسایل آزمایشگاهی مناسبی را در اختیار دانش آموزان قرار نمی‌دهد.

اولین مدرسه در تاریخ مدرن ایران، مدرسه دارالفنون بود که میرزا تقی خان امیر کبیر آن را در زمان ناصرالدین شاه قاجار تأسیس نمود.


پیرامون واژه ویرایش

واژهٔ مدرسه که در فارسی و عربی امروز کاربرد دارد، واژه‌ای عربی و از نظر دستور زبان عربی، اسم مکان است؛ یعنی مکانی که محل «درس و درس خواندن و درس دادن» است.

پلان مدارس ویرایش

 
کلاس‌های آموزشی مذهبی تابستانی در قم

معمولاً ۵ نوع پلان اصلی برای مدارس مورد قبول واقع شده‌اند:

  • پلان فشرده
  • پلان حیاط دار
  • پلان شعاعی
  • پلان خطی
  • پلان ارگانیک[۲]
 
کودکان بلوچستان ایران در یک مدرسه کپری

اصول طراحی مدرسه ویرایش

 
نمای عمومی مدرسه عالی ودانشگاه مطهری تهران

َهر طرحی دارای اصول اولیه است که این اصول خلاقیت در طرح را از بین نمی‌برد بلکه طرح را از آشفتگی می‌رهاند.

مهم‌ترین خصوصیاتی که در ساختار کلی یک مدرسه می‌تواند مورد توجه قرار گیرد در زیر ذکر شده‌است:

  • الگوهای سازماندهی مختلف و تلفیق آنها
  • فضاهای عمومی و ارتباط با جامعه (که معمولاً در مجاورت ورودی ساختمان مدرسه هستند)
  • ناحیه‌های مختلف فضایی (مانند ناحیه کلاس‌ها، ناحیه فضاهای عمومی، ناحیه فضاهای باز بیرونی و…)
  • نقش راهروها به عنوان مسیر و هسته سازمان‌دهنده، نقاط تأکید مسیر (ابتدا و انتهای مسیر)، فضاهای همجوار مسیر، فضاهای درون مسیر و مانند آن.
  • فضاهای باز بیرونی (به صورت درون‌گرا یا برون‌گرا).
  • استفاده از دسته فضاها و تشکیل واحدهای همجوار فضایی که خصوصاً در سازماندهی کلاس‌ها مؤثر است.[۳]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. Roser, Max; Ortiz-Ospina, Esteban (2019). "Primary and Secondary Education". Our World in Data. Retrieved 24 October 2019.
  2. ادوارد، برایان ،1389، رهنمون‌هایی به سوی پایداری، ویرایش دوم، مترجم: ایرج شهروز تهرانی، نشر مهرازان، تهران، صفحه 141.
  3. کامل نیا، حامد ،1385، "دستور زبان طراحی محیط‌های یادگیری مفاهیم و تجربه ها"، چاپ دوم، تهران: سبحان نور.