منوچهرخان معتمدالدوله
منوچهرخان معتمدالدوله از سیاست‌مداران و سپهسالاران ارمنی تبار دوران قاجار است.[۲] اختلاف محمد تقی خان بختیاری، میرزا قوام الدین طباطبایی بهبهانی و ثامر کعبی با حکومت قاجار در زمان معتمد بوده است.
منوچهرخان معتمدالدوله | |
|---|---|
 Portrait of Manuchehr Khan Gorji in the style of Mohammad Isma'il. Dated 1840 | |
| زادهٔ | سده 18ام میلادی |
| درگذشت | ۹ فوریه ۱۸۴۷ |
| پدر | Mirza Gurgen Khan |
| خویشاوندان | Abraham Enikolopian (برادر) سلیمان‌خان سهام‌الدوله (nephew) |
| خانواده | خانواده اناگولوبیان[الف][۱] |
در ۱۲۰۹ ه.ق جزء اسیرانی بود که آقامحمدخان قاجار از تفلیس به ایران آورد. ظاهراً در دوران اسارت اخته شده چون آستن هنری لایارد مکرراً در سفرنامه اش[۳] از او با لفظ «خواجه» نام می‌برد. در اثر کفایت و کیاست و مأموریتی که از جانب دستگاه اطلاعاتی امپراتور روس بعهده داشت در دستگاه حکومتی قاجار پیشرفت شایانی می‌کند[۴] و از عناصر با نفوذ قاجار می‌گردد و در زمان فتحعلی‌شاه در جنگ با روسها فرمانده عده‌ای از قشون بوده است. او سپس به حکمرانی گیلان رسید. او مدیر، مدبر، ستمگر، سخت گیر و سنگدل بوده است.[۴] نفوذ وی در دربار به حدی بود که قائم‌مقام از نفوذ او در دربار استفاده می‌کرده است. در سال ۱۲۵۲ ه.ق (در زمان محمدشاه) به حکومت کرمانشاه و لرستان و خوزستان منصوب شده و در سال ۱۲۵۳ ه.ق حاکم اصفهان گردیده و به قدرت‌نمایی لوطیان آنجا که با حرکات زشت و هتک نوامیس و اخذ اموال مردم اشتغال داشته‌اند پایان داده است.[۵][۶][۷]
محمدتقی‌خان چهارلنگ، یکی از خان‌های ایل بختیاری را که دم از عصیان زده بود و اوامر حکومت قاجار را پشت پا می‌زد، تا رامهرمز تعقیب کرده و در حالی که به شیخ ثامر کعبی (فرمانده پانزده‌هزار سوارهٔ پادررکاب) پناه برده بود، با تدبیر دستگیر و به تهران اعزام داشته است.
او برخلاف فرمان شاه، به صورت آشکار از باب حمایت می‌کند و برای تشویق باب وعده‌هایی به او می‌دهد، از جمله این تشویق‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۴]
- به باب پیشنهاد کرد تا مبلغ ۴۰ میلیون فرانک خود را در اختیار باب می‌گذارد
- به باب گفت که محمد شاه را هم به دین او فرا می‌خواند و به وسیله او شرق و غرب عالم را به امر او دعوت می‌کند.
- قول داد که از شاه بخواهد تا میرزا آقاسی را از صدارت بیندازد
- امید وارش کرد که یکی از خواهرهای شاه را خواستگاری کند و هزینه عروسی را می‌پردازد ولی او قبول نکرد.
- دل خوشش کرد که شاهان جهان را مطیع او می‌گرداند
- روحانیون و علمای دین را از روی زمین برمی‌اندازد
- مدعی شد اگر شاه ایران امر مبارک را نپذیرد به زور متوسل می‌شود و سپاهی می‌آراید تا با شاه ۲ سال بجنگد ولی باب هیچ‌کدام را نپذیرفت.
پیوند به بیرون
ویرایشیادداشت
ویرایش- ↑ یکی از معروفترین خانواده‌های ارمنی شهر تفلیس
منابع
ویرایش- ↑ هویان، آندرانیک (۱۳۸۰). تهران: مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدن‌ها با همکاری انتشارات هرمس. ص. ۳۷۲-۳۶۶. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ انوشه، حسن (تابستان ۱۳۸۲). دانشنامه ادب فارسی: ادب فارسی در قفقاز (آذربایجان، ارمنستان، گرجستان و جمهوری خودمختار داغستان. ج. ۵. سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. ص. ۵۳۵.
- ↑ Early adventures in persia, susania, and Babylonia, including a residence among the bakhtyari and other wild tribes before the discovery of nineveh.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ فیض، محسن (۱۳۸۵). جای پای تزار. انتشارات گوی.
- ↑ رحیمی، گرجی‌های ایران، ۸۶.
- ↑ [نیازمند منبع] مدنی، تاریخ تحولات سیاسی و روابط خارجی ایران، ۳۲۳ و ۴۰۴.
- ↑ براون، یک سال در میان ایرانیان، صفحهٔ ۷۵
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |