من نفرت‌انگیز ۲
من نفرت‌انگیز ۲ (به انگلیسی: Despicable Me 2) یک فیلم کمدی پویانمایی رایانه‌ای آمریکایی محصول ۲۰۱۳ است که توسط ایلومینیشن انترتینمنت تولید و توسط یونیورسال پیکچرز توزیع شده‌است. این فیلم دنبالهٔ من نفرت‌انگیز (۲۰۱۰) و دومین قسمت از مجموعه من نفرت‌انگیز است. این فیلم به کارگردانی کریس رناد و پی‌یر کافین، تهیه‌کنندگی کریس ملداندری و جانت هیلی و نویسندگی سینکو پل و کن داوریو شامل صداپیشگان استیو کرل، کریستن ویگ، بنجامین برت، میرندا کازگرو، راسل برند و کن جیونگ است.
| من نفرت‌انگیز ۲ | |
|---|---|
 پوستر فیلم که گرو و ۱۰٬۴۰۰ مینیون را نشان می‌دهد[۱] | |
| کارگردان | پیر کافینکریس رناد |
| تهیه‌کننده | کریس ملداندریجنت هیلی |
| نویسنده | سینکو پلکن دوریو |
| بازیگران | استیو کارلکریستن ویگبنجامین برتماریاندا کازگروالزی فیشردانا گیایرراسل برانداستیو کوگانکن جیونگنسیم پدراد آوریل وینچل |
| موسیقی | فارل ویلیامزهیتور پریرا[۲] |
| تدوین‌گر | گرگوری پرلر |
شرکت تولید | |
| توزیع‌کننده | یونیورسال استودیوز |
تاریخ‌های انتشار |
|
مدت زمان | ۹۸ دقیقه |
| کشور | ایالات متحده آمریکا |
| زبان | انگلیسی |
| هزینهٔ فیلم | ۷۶ میلیون دلار |
| فروش گیشه | ۹۷۰ میلیون دلار |
من نفرت‌انگیز ۲ در ۵ ژوئن ۲۰۱۳ در استرالیا به نمایش درآمد و در ۳ ژوئیه توسط یونیورسال پیکچرز در ایالات متحده اکران شد. این فیلم به‌طور کلی نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد و ۹۷۰٫۸ میلیون دلار در سراسر جهان به دست آورد و سومین فیلم پرفروش سال ۲۰۱۳ شد. در هشتاد و ششمین دوره جوایز اسکار، این فیلم نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم پویانمایی و بهترین ترانه اصلی (برای «خوشحال») شد اما هر دو را به یخ‌زده از استودیوی انیمیشن والت دیزنی ( ۲۰۱۳) واگذار کرد. این فیلم همچنین سودآورترین فیلم در تاریخ ۱۰۱ ساله یونیورسال پیکچرز است و با من نفرت‌انگیز ۳ (۲۰۱۷) و مینیون‌ها در سال ۲۰۱۵ دنبال شد. یک فیلم اسپین‌آف دوم از این فرنچایز با عنوان مینیون‌ها: ظهور گرو برای انتشار در ۲۰۲۲ و یک فیلم چهارم برای انتشار در ۲۰۲۴ برنامه‌ریزی شده‌است.
داستان
ویرایشیک هواپیمای مرموز که به عنوان یک آهنربای غول پیکر پنهان شده‌است، یک جهش‌زای بسیار قوی به نام «PX-41» را از یک آزمایشگاه مخفی در دایره قطب شمال می‌دزدد. سیلاس رَمسباتِم رئیس لیگ ضد شرور (AVL) یکی از عوامل خود به نام لوسی وایلد را برای استخدام گرو، ابرشرور سابق می‌فرستد. سیلاس از گرو که به اجبار به مقر AVL آورده می‌شود، می‌خواهد تا به آنها کمک کند تا مجرم را ردیابی و جهش‌زا را بازیابی کنند. گرو با این حال، امتناع می‌کند و ادعا می‌کند که او یک پدر و صاحب تجارت قانونی است. دکتر نفاریو، دوست و دستیار گرو، در آرزوی ازسرگیری زندگی جنایی خود، او را برای شغل جدید ترک می‌کند. این باعث می‌شود که گرو بی‌میل به تحقیق دربارهٔ سرقت و همکاری با لوسی بپردازد. این جفت در مقر خود در مرکز خرید پارادایز در قالب یک فروشگاه کوچک کیک‌فروشی مستقر می‌شوند.
گرو فوراً گمان می‌کند که ادواردو پرز، مالک رستوران مکزیکی، ممکن است همان «اِل ماچو» باشد، یک ابرشرور که ظاهراً با سوار شدن روی یک کوسه به داخل آتشفشان فعال با ۲۵۰ پوند تی‌ان‌تی به سینه‌اش مرده‌است. گرو و لوسی شبانه وارد رستوران ادواردو می‌شوند اما هیچ مدرکی پیدا نمی‌کنند. در همین حال، سه دختر خواندهٔ گرو، مارگو، ایدیث و اگنس که آرزوی داشتن یک مادر را دارند، معتقدند که گرو عاشق لوسی خواهد شد. گرو این موضوع را رد می‌کند و می‌گوید رابطهٔ او با لوسی کاملاً حرفه‌ای است.
گرو با وجود اینکه ادواردو را به عنوان مظنون اصلی خود نگه می‌دارد، موافقت می‌کند که به دنبال سرنخ‌های دیگر، از جمله مغازه کلاه‌گیس‌فروش فلوید ایگلزان، جایی که لوسی آثاری از «PX-41» را کشف می‌کند. پس از مشاهده اینکه پسر ادواردو، آنتونیو مارگو را جلب می‌کند و همه را به مهمانی سینکو دی مایو خود دعوت می‌کند، گرو تمرکز خود را بر روی ادواردو تجدید می‌کند. پس از اینکه یکی از همسایه‌ها، گرو را در یک قرار ملاقات بد قرار می‌دهد، لوسی به او کمک می‌کند که فرار کند و این دو شروع به پیوند می‌کنند. روز بعد، AVL فلوید را پس از یافتن یک شیشهٔ تقریباً خالی از جهش‌زا در مغازه‌اش دستگیر می‌کند. سیلاس تحقیقات را می‌بندد و لوسی را دوباره به استرالیا منصوب می‌کند.
در مهمانی سینکو دی مایو، گرو ادواردو را دنبال می‌کند و متوجه می‌شود که او واقعاً ال ماچو است. ال ماچو با جعل مرگ خود، دکتر نفاریو را استخدام کرده‌است و اکثر مینیون‌های گرو را با استفاده از سرم «PX-41» دزدیده‌شده ربوده بود تا آنها را به ارتشی از هیولاهای بی‌فکر و نابودنشدنی تبدیل کند. ال ماچو قصد دارد موشک‌های پر از مینیون‌های شیطانی را به شهرهای بزرگ پرتاب کند تا بر جهان تسلط یابد. او به گرو این فرصت را می‌دهد که با او هم‌گروه شود، اما گرو با دختران کنار می‌رود. ال ماچوی مشکوک، کوین، یکی از مینیون‌های شرور خود را به دنبال گرو می‌فرستد.
لوسی بلافاصله پس از خروج گرو به مهمانی می‌رسد، اما ال ماچو او را اسیر می‌کند. دکتر نفاریو به گرو اطلاع می‌دهد که چه اتفاقی افتاده‌است و گرو با دو مینیون مبدل خود به قلعه ال ماچو بازمی‌گردد. مینیون‌های شیطانی، آنها را می‌بینند و حمله می‌کنند. در همین حال، کوین دختران را در خانه گرو پیدا کرده و به آنها حمله می‌کند. تا اینکه دکتر نفاریو که به تیم گرو بازگشته است با یک پادزهر از راه می‌رسد و دوباره کوین را عادی می‌کند. دکتر نفاریو پادزهر را در ذخایر ژلهٔ گرو قرار می‌دهد و او و دختران به کمک گرو می‌شتابند. گرو، دکتر نفاریو و دختران از تفنگ‌های ژله‌ای برای بازگرداندن همه مینیون‌ها به حالت عادی خود استفاده می‌کنند. ال ماچو از «PX-41» برای تبدیل شدن به یک هیولا استفاده می‌کند، اما توسط گرو و دکتر نفاریو شکست می‌خورد.
گرو شروع به نجات لوسی از موشک کوسه‌ای ال ماچو می‌کند، اما مرغ خانگی‌اش پولیتو آن را پرتاب می‌کند و آنها را به سمت یک آتشفشان می‌فرستد. لوسی دعوت گرو را برای قرار ملاقات می‌پذیرد و آنها قبل از انفجار موشک در آتشفشان به اقیانوس می‌پرند. مدتی بعد و بعد از ۱۴۷ قرار ملاقات، گرو و لوسی در نهایت ازدواج کردند و مارگو، ایدیث و اگنس را صاحب مادر کردند ، البته بعد از تبدیل‌شدن مینیون‌ها به حالت عادی خود ، یک مینیون شرور از دست گرو و دکتر نفاریو فرار می‌کند و برای انتقام به عروسی گرو و لوسی می‌آید و فیلم به پایان می‌رسد .
صداپیشه‌ها
ویرایش
- استیو کرل در نقش گرو، یک ابرشرور سابق که پدر شد (و بعداً عضو لیگ ضد شرور).[۳]
- کریستن ویگ در نقش لوسی وایلد، مأمور لیگ ضد شرور و عاشق و همسر گرو.[۴][۵]
- بنجامین برت در نقش ادواردو پرز / ال ماچو، صاحب رستوران سالسا و سالسا، یک رستوران مکزیکی در مرکز خرید پارادایس، و مغز متفکر دزدی سرم «PX-41».[۶][۷][۸] آل پاچینو ابتدا برای این نقش انتخاب شده بود و تمام خطوط او را ضبط کرده بود، اما به دلیل اختلافات خلاقانه فیلم را ترک کرد.[۹]
- میرندا کازگرو در نقش مارگو، بزرگترین دختر از این سه دختر.[۳]
- راسل برند در نقش دکتر نفاریو، مرد گجت مسن و کم شنوای گرو.[۳]
- استیو کوگان در نقش سیلاس رمسباتم، مدیر لیگ ضد شرور.[۳][۱۰]
- کن جیونگ در نقش فلوید ایگلسان، مالک باشگاه موی عقاب، یک فروشگاه کلاه گیس در مرکز خرید پارادایس.[۶][۱۱]
علاوه بر این، السی فیشر صداپیشگی اگنس، جوان‌ترینِ سه دختر را بر عهده دارد.[۱۲][۱۲][۱۳][۱۳] دانا گایر صداپیشگی ایدیث دختر وسطی از سه دختر را بر عهده دارد. و مویسس آریاس صداپیشگی پسر ادواردو،[۱۴][۱۵] نسیم پدراد صدای جیلیان، همسایه خواستگار آزاردهنده گرو که می‌خواهد گرو با دوستانش قرار بگذارد،[۱۶][۱۷] کریستن شال صدای شانون، دوست سطحی جیلیان،[۱۷] و پی‌یر کافین صداپیشگی کوین، استوارت، باب و مینیون‌های دیگر را بر عهده دارند.[۱۷] به گفته کافین، او صداپیشگی ۸۹۹ مینیون را ایفا می‌کند.[۱۸]
سایر بازیگران عبارتند از کریس رناد در نقش مینیون‌های اضافی[۱۹] و یک پیشخدمت ایتالیایی،[۱۹] ونسا بایر در نقش مهماندار،[۱۹] و نیکولای استویلوف در نقش نگهبانان آزمایشگاه قطب شمال[۱۹]
تولید
ویرایشکریس ملداندری، مدیر عامل ایلومینیشن اینترتینمنت، در ژوئیه ۲۰۱۰ گفت که دنباله‌ای بر فیلم اول در دست ساخت است.[۲۰] در ژوئن ۲۰۱۱، یونیورسال پیکچرز اعلام کرد که این دنباله در ۳ ژوئیه ۲۰۱۳ منتشر خواهد.[۲۱] ملداندری در فوریه ۲۰۱۲ تأیید کرد که آنها کار روی فیلم را آغاز کرده‌اند.[۲۲]
این پویانمایی در پاریس، فرانسه توسط ایلومینیشن مک‌گاف با استفاده از اتودسک مایا ساخته شد، و بیش از ۴۰۰ تا ۶۵۰ هنرمند بر روی آن کار کردند، برخلاف تیمی متشکل از ۱۰۰ هنرمند که در اولین فیلم اشتراک داشتند.
یکی از بزرگترین چالش‌های تیم پویانمایی، ایجاد جلوه‌های بصری (مانند آب و ژله) بود که منجر به خراب شدن و جایگزینی برخی از درایوهای استودیو شد.[۲۳]
آلبوم موسیقی متن فیلم در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۳ از طریق بک لات میوزیک منتشر شد. موسیقی اصلی توسط هیتور پریرا و فارل ویلیامز ساخته شده‌است.[۲۴][۲۵]
بازخورد
ویرایشفروش گیشه
ویرایشدر چهارم نوامبر ۲۰۱۳، من نفرت‌انگیز ۲ موفق به کسب درآمدی بالغ بر ۳۶۴٫۸۰۰٫۵۹۰ دلار در آمریکای شمالی و ۵۴۷٫۰۰۰٫۰۰۰ دلار در سایر نقاط جهان شد که در کل چیزی حدود ۹۱۲٫۶۰۲٫۹۱۶ دلار درآمد این انیمیشن بوده‌است. با این درآمد بالا، من نفرت‌انگیز ۲ می‌شود:
- بیست و ششمین فیلم پردرآمد
- پنجمین انیمیشن پردرآمد
- دومین فیلم پردرآمد ۲۰۱۳ (بعد از Iron Man)
- اولین انیمیشن پردرآمد سال ۲۰۱۳
- پرفروش‌ترین فیلم کمپانی ایلومینیشن انترتیمنت.
- پردرآمدترین فیلم در تاریخ ۱۰۰ ساله کمپانی یونیورسال استودیوز
پاسخ انتقادی
ویرایشدر وبگاه راتن تومیتوز، ٪۷۵ از ۱۸۶ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۶٫۷/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وبگاه چنین می‌نویسد: «من نفرت‌انگیز ۲ خلاقیت‌های بصری چشم‌نواز و خنده‌های زیادی را ارائه می‌دهد.»[۲۶] این فیلم در متاکریتیک که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۳۹ منتقدین امتیاز ۶۲ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «نقدهای عموماً مطلوب» است.[۲۷]
پیش‌درآمدها و دنباله‌ها
ویرایشیک پیش‌درآمد اسپین آف برای فرنچایز، با عنوان مینیون‌ها، در سال ۲۰۱۵ منتشر شد. این فیلم بر روی مینیون‌ها تمرکز دارد که به دنبال استاد خود هستند.[۲۸][۲۹] اگرچه مینیون‌ها از نظر مالی موفق بود، اما پس از اکران با نقدهای دوقطبی منتقدان روبرو شد.[۳۰][۳۱] دنباله ای به نام مینیون‌ها: ظهور گرو قرار است در ژوئیهٔ ۲۰۲۲ منتشر شد.
دنبالهٔ مستقیم این فیلم با عنوان من نفرت‌انگیز ۳ در سال ۲۰۱۷ منتشر شد.[۳۲] داستان آن گرو و برادر دوقلویش درو (کارل) را در مقابل بالتازار برات (تری پارکر) قرار می‌دهد تا یک الماس را بدست آورند.[۳۳][۳۴] این فیلم یک موفقیت مالی بود[۳۵] اما با نقدهای دو قطبی مواجه شد.[۳۶][۳۷][۳۸] چهارمین فیلم با نام من نفرت‌انگیز ۴ در سال ۲۰۱۷ معرفی شد و اکنون قرار است در ژوئیهٔ ۲۰۲۴ اکران شود.
منابع
ویرایش- ↑ Despicable Me 2 (May 20, 2013). "Did you guess how many Minions Gru commands? It's actually 10,400!". Facebook. Retrieved May 22, 2013.
- ↑ "Heitor Pereira and Pharrell Williams to Return for 'Despicable Me 2′". Film Music Reporter. November 30, 2012. Retrieved May 5, 2013.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Kit, Borys (May 1, 2012). "Steve Coogan Joining Voice Cast for 'Despicable Me 2' (Exclusive)". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on May 6, 2012. Retrieved May 2, 2012.
- ↑ Puchko, Kristy (March 19, 2013). "Gru Meets His Match In Latest Despicable Me 2 Trailer". فیوچر پی‌ال‌سی. Archived from the original on December 11, 2013. Retrieved March 19, 2013.
- ↑ "IGN's Summer 2013 Movie Preview". آی‌جی‌ان. April 30, 2013. Archived from the original on May 4, 2013. Retrieved May 1, 2013.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Rechtshaffen, Michael (June 15, 2013). "Despicable Me 2: Film Review". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on September 6, 2015. Retrieved June 15, 2013.
- ↑ Fleming, Mike (May 3, 2013). "Benjamin Bratt Replaces Al Pacino On 'Despicable Me 2'". ددلاین هالیوود. Archived from the original on September 10, 2015. Retrieved May 4, 2013.
- ↑ Gaztambide, Raul (June 12, 2013). "Benjamin Bratt as Super Villain 'El Macho' in "Despicable Me 2"". Entertainment Affair. Archived from the original on November 5, 2013. Retrieved June 26, 2013.
Gru is resolute in his belief that 'El Macho' has adopted the guise of Eduardo Pérez, the owner of Salsa & Salsa restaurant in the Paradise Mall.
- ↑ Fleming, Mike (May 3, 2013). "Say Goodbye To My Little Friend: Al Pacino Exits Summer Sequel 'Despicable Me 2'". ددلاین هالیوود. Archived from the original on September 12, 2014. Retrieved May 4, 2013.
- ↑ Child, Ben (March 22, 2013). "Despicable Me 2: evil genius or just plain bad?". گاردین. Archived from the original on November 9, 2013. Retrieved March 24, 2013.
- ↑ Wolfe, Jennifer (October 31, 2012). "New Despicable Me 2 Trailer Released". Animation World Network. Archived from the original on December 13, 2014. Retrieved November 10, 2012.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Kit, Borys (May 1, 2012). "Steve Coogan Joining Voice Cast for 'Despicable Me 2' (Exclusive)". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on May 6, 2012. Retrieved May 2, 2012.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Racheal (July 2, 2012). "Despicable Me Minion Mayhem is now open at Universal Studios". Behind the Thrills. Archived from the original on June 30, 2015. Retrieved August 20, 2012.
- ↑ IMTA (May 16, 2012). "IMTA Alum Moises Arias in We The Party!". That IMTA Blog. Archived from the original on October 24, 2013. Retrieved April 9, 2012.
- ↑ Debruge, Peter (June 15, 2013). "Film Review: 'Despicable Me 2'". ورایتی. Archived from the original on June 18, 2013. Retrieved June 16, 2013.
- ↑ "Universal Pictures and Illumination Entertainment Present the American Premiere of Despicable Me 2 Universal CityWalk and Gibson Amphitheatre Universal City, CA Saturday, June 22, 2013" (Press release). PR Newswire. June 13, 2013. Archived from the original on June 27, 2013. Retrieved June 14, 2013.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ "Despicable Me 2 Production Notes" (PDF). Universal Pictures. Archived from the original (PDF) on October 16, 2014. Retrieved June 26, 2013.
- ↑ "Despicable Me 2 Premiere — Pierre Coffin". Trailer Addict. June 23, 2013. Archived from the original on July 14, 2014. Retrieved June 26, 2013.
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ "Despicable Me 2 Production Notes" (PDF). Universal Pictures. Archived from the original (PDF) on October 16, 2014. Retrieved June 26, 2013.
- ↑ Fleming, Mike Jr. (July 13, 2010). "Chris Meledandri's Illumination Game Plan Includes 'Despicable Me' Sequel, 'Minion' Spinoffs, Dr. Seuss, The Addams Family". ددلاین هالیوود. Archived from the original on June 2, 2013. Retrieved June 23, 2013.
- ↑ Frankel, Daniel (June 16, 2011). "Universal Sets July 3, 2013 Release Date for 'Despicable Me 2'". درپ. Archived from the original on September 26, 2021. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ Radish, Christina (February 7, 2012). "Producer Chris Meledandri Talks Dr. Seuss Biopic and DESPICABLE ME 2; Confirms Biopic Will Probably Be Live-Action with Animated Seuss Characters". کلایدر (وبگاه). Archived from the original on May 2, 2012. Retrieved May 2, 2012.
- ↑ Illumination (June 19, 2013). "Despicable Me 2 - Steve Carell Explains 3D Animation - Illumination". یوتیوب. Archived from the original on December 5, 2014. Retrieved July 25, 2019.
- ↑ "'Despicable Me 2' Soundtrack Announced". Film Music Reporter. May 21, 2013. Archived from the original on June 10, 2013. Retrieved June 23, 2013.
- ↑ "Despicable Me 2: Various Artists: Music". Archived from the original on December 1, 2020. Retrieved May 22, 2013.
- ↑ "من نفرت‌انگیز ۲". راتن تومیتوز. فاندانگو مدیا. Retrieved 28 June 2022.
- ↑ "من نفرت‌انگیز ۲". Metacritic. Red Ventures. Retrieved 28 June 2022.
- ↑ McClintock, Pamela (September 20, 2013). "'Minions' Movie Pushed Back From Christmas 2014 to Summer 2015". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on June 27, 2015. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ Fox, Jesse David (November 4, 2014). "Minions Trailer: Watch the Despicable Me Yellow Guys Kill Napoleon". نیویورک (مجله). Archived from the original on September 26, 2021. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ Verhoeven, Beatrice (July 12, 2015). "5 Reasons 'Minions' Got the Gold at Box Office". درپ. Archived from the original on September 26, 2021. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ Issac, Paulina Jayne (July 10, 2015). "'Minions': What the Critics Are Saying". هالیوود ریپورتر. Archived from the original on September 26, 2021. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ McClintock, Pamela (January 15, 2014). "Universal Dates 'Despicable Me 3,' New 'Grinch Who Stole Christmas'". Archived from the original on January 16, 2014. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ Romano, Nick (May 24, 2017). "Despicable Me 3 trailer: Gru and the Minions break bad (again)". انترتینمنت ویکلی. Archived from the original on September 26, 2021. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ Cruz, Oggs (June 17, 2017). "'Despicable Me 3' review: All out of ideas". راپلر. Archived from the original on September 26, 2021. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ McNary, Dave (September 8, 2017). "'Despicable Me 3' Hits $1 Billion at Worldwide Box Office". ورایتی. Archived from the original on September 26, 2021. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ Abad-Santos, Alex (July 1, 2017). "Despicable Me 3 is everything good and bad about the franchise in one messy package". واکس (وبگاه). Archived from the original on September 26, 2021. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ Pulver, Andrew (June 26, 2017). "Despicable Me 3 review – aspartame-rush animation that is starting to run out of steam". گاردین. Archived from the original on September 26, 2021. Retrieved September 26, 2021.
- ↑ Collin, Robbie (June 29, 2017). "Despicable Me 3 review: consistently funny, but could use more of Gru's ambition". دیلی تلگراف. Archived from the original on September 26, 2021. Retrieved September 26, 2021.
