مکمل‌گرایی
مکمل‌گرایی (انگلیسی: Complementarianism) دیدگاهی است در مسیحیت، یهودیت و اسلام[۱]، که مردان و زنان نقش‌ها و مسئولیت‌های متفاوت اما مکمل در ازدواج، زندگی خانوادگی و رهبری مذهبی دارند. برخی از مسیحیان کتاب مقدس را به عنوان تجویز مکمل‌گرایی تفسیر می‌کنند، و بنابراین به نقش‌های جنسیتی که زنان را از وظایف خاص خدمت در جامعه بازمی‌دارد، پایبند هستند.[۲][۳] اگرچه زنان ممکن است از برخی نقش‌ها و کار منع شوند، اما از نظر ارزش اخلاقی و موقعیت برابر به نظر می‌رسند. عبارتی که برای توصیف این مورد استفاده می‌شود «از نظر هستی‌شناسی برابر، از نظر عملکردی متفاوت است».[۴]
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ Karin van Nieuwkerk (21 July 2009). Women Embracing Islam: Gender and Conversion in the West. University of Texas Press. ISBN 9780292773769. Retrieved 2007-12-31.
Secular feminists in Muslim societies demanded full equality in the public sphere, calling for access to education, work, and political participation as part of women's self-development and the empowering of the society in the decolonizing process. Within this feminist framework women accepted the notion of complementarity in the private sphere, upholding the notion of male predominance, regarded as benevolent predominance in the family. They called upon men to fulfill their duties, protecting and providing in ways that upheld the rights and dignity of women.
- ↑ Wright, N.T. (4 Sep 2004). "Women's Service in the Church: The Biblical Basis". Archived from the original on 13 September 2016. Retrieved 12 Jul 2010.
- ↑ Blomberg, Craig; Markley, Jennifer Foutz (1 November 2010). Handbook of New Testament Exegesis. Baker Academic. p. 53. ISBN 978-0801031779.
- ↑ Piper, John (1991). Recovering Biblical Manhood and Womanhood. Wheaton, Illinois: Crossway. pp. 31–59. ISBN 9781856840453.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Complementarianism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲.