ناظر و منظور
ناظر و منظور منظومهٔ عاشقانهای از وحشی بافقی است که در سال ۹۶۶ قمری به پایان رسیده و ۱۵۶۱ بیت دارد. مثنوی ناظر و منظور در وزن مفاعیلن مفاعیلن فعولن و بحر هزج مسدس محذوف سروده شده است.[۱]
ناظر و منظور | |
---|---|
زبان | پارسی |
قالب | مثنوی |
از کتاب | دیوان وحشی بافقی |
پدیدآورنده | وحشی بافقی |
سال آفرینش | سده دهم هجری قمری |
گونه (ژانر) | ادبیات عاشقانه |
موضوع | همجنسگرایی |
سبک | سبک هندی |
شمار ابیات | ۱۵۶۱ بیت |
وزن | مفاعیلن مفاعیلن فعولن |
شخصیتها | ناظر و منظور |
داستان
ویرایشپادشاه و وزیری پس از سالها صاحب فرزند میشوند. پادشاه نام پسر خود را منظور و نام پسر وزیر را ناظر میگذارد. دو پسر با هم به مکتب میروند و در مکتبخانه، «ناظر» عاشقِ «منظور» میشود که بسیار زیباست. معلم عشق آنها را برای وزیر فاش میکند. وزیر از ترس شاه، چاره را چنین میاندیشد که آن دو از هم جدا شوند: پس «ناظر» به خواست پدر ولی علیرغم میل خودش به منظور فراگیری رسم بازرگانی و تجارت، با دیدگان اشکبار مجبور به ترک وطن میشود و «منظور» بیخبر از ناظر، تنها روزگار میگذراند. بعدها «منظور» شاه میشود و «ناظر» را وزیر خود میکند.[۲]
نمونه شعر
ویرایشدر وصف منظور:
فکنده فتنهٔ او در جهان شور | مدامش نرگس بیمار مخمور | |
زنخدانش بر آن رخسار دلکش | معلق کرده آبی را در آتش | |
فروغ ساعدش از آستینها | چو نور شمع از فانوس پیدا |
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ دیوان وحشی بافقی، ۱۳۹۲، ص ۱۳ (مقدمه مصحح)
- ↑ شمیسا، سیروس. شاهدبازی در ادبیات فارسی. تهران: فردوس، ۱۳۸۱، شابک ۹۶۴−۵۵۰۹−۱۶۶-X، ص ۲۲۲
منابع
ویرایشدیوان وحشی بافقی (غزلیات، قصاید، قطعات، رباعیات، ترکیببند، ترجیعبند، مخمس، مثنوی)، مصحح: عزیزالله علیزاده، تهران: انتشارات فردوس، ۱۳۹۲، ۶۷۲ صفحه، ISBN 978-964-320-521-8