نافله
نافله به کار مستحبی، کار نیکو، که بر انسان واجب نیست اطلاق می شود. هم چنین به معنی نوه، غنیمت و عطاء نیز آمده است. و در اصطلاح فقها به نمازهای مستحبی در شرع اسلام نافله می گویند. بیشترین استعمال نافله در نمازهای مستحبّی است.
معنای اصطلاحی نافله اخصّ است و فقط شامل نماز مستحبی می‌شود. ولی معنای لغوی اعّم است. هم شامل نماز مستحبی و هم شامل غنیمت و عطاء می‌شود. بین معنای لغوی و اصطلاحی عموم و خصوص من وجه است.
