ناهنجاری جنوب اقیانوس اطلس
ناهنجاری جنوب اقیانوس اطلس (به انگلیسی: (South Atlantic Anomaly(SAA) منطقه‌ای است که بخش داخلی کمربند وان آلن به کمترین فاصله خود به سطح زمین نزدیک می‌شود و به ارتفاع ۲۰۰ کیلومتر (۱۲۰ مایل) می‌رسد. این وضعیت منجر به افزایش شار ذرات پر انرژی در این منطقه می‌شود و ماهواره‌ها را در معرض سطوح بالاتری از حد معمول تابش این ذرات قرار می‌دهد.
این پدیده ناشی از از ناهم‌مرکزی زمین و دو قطبیهای مغناطیسی آن است. جنوب اقیانوس اطلس (SAA)، همان منطقهٔ نزدیک‌تر زمین است که در آن‌جا میدان مغناطیسی زمینِ آن در ضعیف‌ترین مقدار خود نسبت به مقدار ایده‌آل دوقطبی‌های هم‌مرکز زمین‌محور را داراست.
تعریف ویرایش
ناحیهٔ جنوب اقیانوس اطلس (SAA)، به دلیل قرار داشتن در منطقه‌ای که شدت میدان مغناطیسی زمین در آن‌جا کمتر از ۳۲۰۰۰ نانوتسلا در سطح دریا محدود شده[۲] که این خود به میدان مغناطیسی دو قطبی در ارتفاعات یونوسفر وابسته است.[۳] با این حال، خود میدان نیز از نظر شدت؛ به عنوان یک گرادیان، در تغییر است.[۲]
موقعیت و شکل ویرایش
تأثیرات ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ Snowden, S. L.; Arida, Michael. "South Atlantic Anomaly". ROSAT Guest Observer Facility. Retrieved October 16, 2007.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Pavón-Carrasco, F. Javier; De Santis, Angelo (April 2016). "The South Atlantic Anomaly: The Key for a Possible Geomagnetic Reversal". Frontiers in Earth Science. 4. 40. Bibcode:2016FrEaS...4...40P. doi:10.3389/feart.2016.00040.
- ↑ Rao, G. S. (2010). Global Navigation Satellite Systems: With Essentials of Satellite Communications. New Delhi: Tata McGraw-Hill. p. 125. ISBN 978-0-07-070029-1.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «South Atlantic Anomaly». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ فوریه ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون ویرایش
- "Magnetic mysteries of Earth's Core". BBC News. Section "Magnetic flip" contains a video showing the growth and movement of the South Atlantic Anomaly over the last 400 years.