هاینریش ویلهلم گوتفرید فون والدایر-هارتس
هاینریش ویلهلم گوتفرید فون والدایر-هارتس (آلمانی: Heinrich Wilhelm Gottfried von Waldeyer-Hartz؛ ۶ اکتبر ۱۸۳۶ – ۲۳ ژانویهٔ ۱۹۲۱) یک دانشمند و کالبدشناس برجستهٔ اهل امپراتوری آلمان بود.
| هاینریش ویلهلم گوتفرید فون والدایر-هارتس | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۶ اکتبر ۱۸۳۶ ههلن، دوک‌نشین براونشوایگ، کنفدراسیون آلمان |
| درگذشت | ۲۳ ژانویهٔ ۱۹۲۱ (۸۴ سال) برلین، جمهوری وایمار |
| ملیت | آلمانی |
| شناخته‌شده برای | استحکام و تلفیق «فرضیهٔ نورون» |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | کالبدشناسی |
شهرت او به‌واسطهٔ تلفیق و جا انداختنِ «فرضیه نرون» در تشکیل دستگاه عصبی و همچنین ابداع واژهٔ «کروموزوم» است.[۱] دو بخش از بدن انسان به افتخار او نامگذاری شده‌است: «حلقهٔ لوزه والدایر»[۲] (یک حلقهٔ لنفاوی در حلق) و «غدد والدایر» (غددی در پلک انسان).[۳]
منابع
ویرایش- ↑ Winkelmann A (2007). "Wilhelm von Waldeyer-Hartz (1836-1921): an anatomist who left his mark". Clin Anat. 20 (3): 231–4. doi:10.1002/ca.20400. PMID 17072873. S2CID 39118426.
- ↑ Cremer T, Cremer C (1988). "Centennial of Wilhelm Waldeyer's introduction of the term "chromosome" in 1888". Cytogenet Cell Genet. 48 (2): 65–7. doi:10.1159/000132590. PMID 3058399.
- ↑ یک ساختار دیگر نیز، یعنی غلافی که انتهای میزنای (حالب) را فرا گرفته و به «غلاف والدایر» شهرت دارد، به افتخار او نامگذاری شده‌است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هاینریش ویلهلم گوتفرید فون والدایر-هارتس موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد یک دانشمند است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |