ولایت بادغیس: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویکیسازی رباتیک (درخواست کاربر:Gharouni)(۷.۶) >ایران در زمان ساسانیان، امپراتوری ساسانیان، ولسوالی بالامرغاب، ابراهیم پورداود، دانشنامه ایران، ولسوالی مرغاب، عبدالله جعفر، ولایت بادغیس، ولسوالی جوند، ولسوالی قادس، دورهٔ اسلامی، کیلومتر مربع، ولسوالی مقر، حکومت مرکزی، دانش آموزان، دانش اموزان، زین الاخبار، میدان هوایی، مهرداد بهار، مرکز حکومت، حملهٔ مغول+املا+مرتب+تمیز (۱۰.۷) |
|||
خط ۱:
{{Infobox settlement|name=بادغیس|native_name=<!-- if different from the English name -->|settlement_type=[[ولایتهای افغانستان|ولایت]]|image_skyline=|imagesize=800×460|image_caption=قلعه نو|image_map=Badghis in Afghanistan.svg|map_caption=موقعیت ولایت بادغیس در نقشه|image_map1=Badghis districts.png|map_caption1=<!-- Location ---->|coordinates={{coord|35|0|N|63|45|E|display=inline,title}}
<!-- Area/postal codes & others ---->|coor_pinpoint=<!-- can be used to specify exactly where/what the coordinates refer to -->|subdivision_type=کشور|subdivision_name={{پرچم|افغانستان}}
<!-- Smaller parts (e.g. boroughs of a city) and seat of government -->|established_title=<!-- Settled -->|established_date=<!-- Area
<!-- Elevation ---->|elevation_footnotes=<!--for references: use
<!-- General information
بادغیس از ولایات کوهستانی افغانستان است که راههای دشوارگذری دارد. برخی مناظر طبیعی این ولایت در افغانستان کمنظیرند. این ولایت دارای راههای مواصلاتی زیادی نیست. بسیاری از باشندگان مجبورند از چهارپایان استفاده کنند.<ref>فطرت، حنیف: [http://www.bbc.co.uk/persian/afghanistan/2013/09/130917_k04_afg_badqis_photo.shtml بادغیس افغانستان، شهر پسته و خربزه]. بیبیسی فارسی. شهریور ۱۳۹۲.</ref>
بیشتر مردم بادغیس کشاورز به روشهای کهن و سنتی هستند و پس از [[پسته]]، [[خربزه]] دومین منبع درآمد کشاورزان بادغیس است. بادغیس نزدیک به سیهزار هکتار جنگل پسته دارد که کمتر از یک سده پیش مساحت این جنگلها به نود هزار هکتار زمین میرسید و برش درختان پسته توسط مردم همچنان ادامه دارد. بادغیس از ولایات دور افتاده افغانستان است که از لحاظ بازسازی شاهد کمترین توجه از سوی [[حکومت مرکزی]] بود. کمبود آب بهداشتی از مهمترین مشکلات مردم بادغیس است.<ref>همان منبع.</ref>
== پیشینه نام ==
بادغیس نامی است کهن و در [[یشتها]] از آن با عنوان «وائیتی گئس»، نام دوازدهمین کوهی که در زمین پدیدار گشته، یاد شدهاست. این واژهٔ [[اوستایی]] در [[بندهش]] بهصورت «وادگِس» یا «وادغِس» آمدهاست. بادغیس کوهیاست در مرزهای بادغیسان و آنجا ناحیهای است پر دار و درخت. یاقوت بادغیس را محل وزش بادهای بسیار معنا کردهاست و اصل آن را بادخیز میداند؛ ولی این وجه اشتقاق اساسی ندارد و معنی آن معلوم نیست، اما جزء آخر آن که «گئس» باشد، در اوستا به معنی «گیس» است.
سطر ۱۵ ⟵ ۱۴:
بادغیس در زمان [[ساسانیان]] در قلمرو آن دولت بودهاست و پس از آنکه به روزگار [[انوشیروان|خسرو اول انوشیروان]] سرتاسر ایران به چهار بخش تقسیم شد، بادغیس نیز جزو مناطق چهاردهگانهٔ [[خراسان بزرگ|خراسان]] درآمد و حکمران آن یکی از چهار مرزبان خراسان، و ملقب به [[برازان]] بود. همچنین بادغیس یکی از نواحی [[اسقف]]نشین [[ایران در زمان ساسانیان]] بهشمار میرفت. این ناحیه به سبب واقع شدن در مرزهای شمال شرقی [[امپراتوری ساسانیان]]، در معرض تهاجم ترکان و [[هپتالیان]] قرار داشت.
بادغیس جز قلمرو هپتالیان محسوب میگردید که در مقابل پیشروی سپاه [[اسلام]] به سرکردگی [[نیزک طرخان]] ایستادگی زیادی کردند. به گفتهٔ
[[پرونده:Badghis-man.jpg|بندانگشتی|مردم بادغیس عمدتاً دارای اقتصاد ضعیف اند و از این رو تلاش گسترده برای تأمین مخارج شان میکنند.]]
تا زمان
ارتباط مزبور ریشهای دراز در زمانهای قدیم دارد. در بازارهای بادغیس [[بازرگان]]ان و [[صنعتگر]]انی وجود دارند که به بیشتر اهل هرات اند یا [[هراتی]] بودن خود را بطور کامل حفظ کردند.
سطر ۳۰ ⟵ ۲۹:
== مناظر طبیعی ==
<!--
[[ولایت بادغیس]] بخاطر کوهستانی بودن آن به ویژه در نواحی جنوب غرب و جنوب شرقی مناظر زیبای طبیعی زیادی دارد که میتوان از [[بند سبزک]] که پوشیده از درختان ارچهاست و چشمههای آب فراوان نیز دارد نام برد. دره جوند و آب استاده آن که مشهور به آب (پوده) است یکی دیگر از مناظر طبیعی بادغیس است.
سطر ۳۶ ⟵ ۳۵:
== داستان بوی جوی مولیان ==
امیر نصر بن محمد سامانی هنگام سفرش جانب بخارا آنقدر دلبسته زیباییهای طبیعی بادغیس گردید که با تمام شوکت و دبدبه شاهانه اش چهار سال در آنجا توقف کرد و نمیتوانست از محیط آن جدا گردد. تا اینکه اراکین دولتش از استاد ابو [[عبدالله جعفر]] بن محمد رودکی تقاضا نمودند تا چارهای بیندیشد که سلطان راهی بخارا گردد. همان بود که رودکی این قصیده را سروده و در حضور امیر خواند.
{{شعر}}
سطر ۵۰ ⟵ ۴۸:
== اقتصاد ==
اقتصاد این ولایت عمدتاً بر محصولات زراعتی پایبند است. زراعت آن بشکل للمی (دیمه) بوده کمتر از سا مان و لوازم تکنیکی و مدرن درآن بکار میرود. حاصلات زراعتی آن عبارت از:گندم جو، جواری، نخود، زیره، کنجد، هندوانه، خربوزه وغیره میباشد. بادغیس از قدیمالایام تا امروز بنام گدام خراسان و حوزه غربی افغانستان مشهور بود. پیشه دوم مردم این دیار مالداری و تربیه گوسفند نوع قره قُل است که ازهمین مدرک همه ساله گوسفند، پوست قره قُل، پشم، کُرک و قروت به سایر ولایات و خارج کشور صادر میگردد. صنعت قالین بافی پیشه دیگر مردمان زحمتکش بادغیس میباشد که اکثراً در خانهها توسط خانمها تهیه میگردد. قالینهای بادغیس در داخل و خارج کشوراز شهرت بخصوص برخوردار است چنانچه در نمایشگاه بینالمللی سالهای ۵۰ ش(۷۰ م) در فلادلفیا
▲اقتصاد این ولایت عمدتاً بر محصولات زراعتی پایبند است. زراعت آن بشکل للمی (دیمه) بوده کمتر از سا مان و لوازم تکنیکی و مدرن درآن بکار میرود. حاصلات زراعتی آن عبارت از:گندم جو، جواری، نخود، زیره، کنجد، هندوانه، خربوزه وغیره میباشد. بادغیس از قدیمالایام تا امروز بنام گدام خراسان و حوزه غربی افغانستان مشهور بود. پیشه دوم مردم این دیار مالداری و تربیه گوسفند نوع قره قُل است که ازهمین مدرک همه ساله گوسفند، پوست قره قُل، پشم، کُرک و قروت به سایر ولایات و خارج کشور صادر میگردد. صنعت قالین بافی پیشه دیگر مردمان زحمتکش بادغیس میباشد که اکثراً در خانهها توسط خانمها تهیه میگردد. قالینهای بادغیس در داخل و خارج کشوراز شهرت بخصوص برخوردار است چنانچه در نمایشگاه بینالمللی سالهای ۵۰ ش(۷۰ م) در فلادلفیا امریکا و توکیو مقام اول را بدست آورد. مؤسسه قالیبافی بنام «شرکت قالین بافی بادغیس» الی ۱۳۷۱ که دفتر مرکزی آن درشهر کابل قرار داشت فعالیت مینمود ولی نسبت شدت جنگهای تنظیمی مجاهدین مانند سایر بخشهای اقتصادی کشور مجبور بفرار بدانسوی مرزها گردید که هم اکنون به همین نام در شهر سمر قند فعالیت دارد. پسته یکی از پیداوار عمده بادغیس است که سالانه به میلیاردها افغانی عاید بمردم و دولت میرساند، پسته زار بادغیس بزرگترین جنگل پسته در افغانستان است که ساحه بیشتراز۹۵ هزار هکتار زمین را پوشانیدهاست، مقامات دولتی در حفظ و نگهداشت این ثروت ملی افغانستان توجه کمتر مینمایند. زیرا اکثراً مردم محل چوب سوخت ایام زمستان خویش را با قطع درختان پسته تهیه میکنند ونیز در قسمت تکثیر پسته دولت تاکنون کدام پروژه مشخص را روی کار نگرفته.
== اماکن تاریخی ==
<!--
<!--
درست در چند صد متری شهر قله نو بطرف جنوب [[میدان هوایی]] آن از اثر فروریختن کوهی در سالهای قدیم چندین طاق بشکل طاقهای بامیان
نبردهای کالیون در هنگام حمله چنگیز مشهور است که مدت ۱۶ ماه با دشمن جنگیدند و تا اینکه آذوقه اهالی قلعه ختم و از اثر خوردن گوشت قدید و پسته به مرض ورم اعضای بدن گرفتار بودند با آنهم حاضر به تسلیم شدن بدشمن نشدند تا اینکه از اهالی ۵۰ تن آنهم مریض باقیمانده بود که دروازه قلعه را گشودند و بر دشمن یورش بردند و بدینوسیله همه
== مشاهیر ==
[[حنظله بادغیسی]]
سطر ۷۱ ⟵ ۶۷:
== آموزش و پرورش ==
همینک ۶۵هزار دانش آموز در مصروف تحصیل اند، خبرنگارانی که گزارشهایی از بادغیس به نشریاتشان درست کردهاند عمدتاً میگویند که [[دانش اموزان]] بادغیس کتاب درسی ندارند. راههای رفتوآمد دور است. معلمین با تجربه و مسلکی ندارند. [[دانش آموزان]] مدرسه ندارند و در زیر خیمه مصروف آموزشاند.
== تقسیمات اداری ==
مرکز ولایت: [[قلعه نو]]
[[پرونده:Badghis districts.png|چپ|انگشتدان|280px|نقشه ولسوالیهای بادغیس]]
=== ولسوالی آبکمری ===
سطر ۸۴ ⟵ ۷۹:
=== ولسوالی جوند ===
{{اصلی|ولسوالی جوند}}
جوند در واقع گوین یا گویانی است که ساحهٔ بزرگی از خراسان [[دورهٔ اسلامی]] بودهاست. جوین (جوند) بر دو ناحیه معروف در غرب افغانستان اطلاق
جوند در واقع بزرگترین ولسوالی بادغیس است که در جنوب شرق این ولایت قرار گرفتهاست. جمعیت جوند را تقریباً ۱۸۶۰۰۰ نفر تشکیل میداد با وجودی که درسال ۱۹۹۰ نفوس تقریبی این ولسوالی توسط دفتر یو اس آی دی به ۴۶۴۰۳ نفر میرسید. مرکز این ولسوالی را خود جوند نامند. [[ولسوالی جوند]] دارای ۳۸۰ قریه میباشد که در میان کوهای عجیب و غریب و سر به فلک کشیده موقعیت دارند، بیشتر راههای ارتباطی قریه جات جوند را باید با پای پیاد پیمود، تنگدستی، فقر، گرسنگی و انواع و اقسام مریضیها مردم جوند را رنج میدهد.
جوند از معدود ولسوالیهای است که از لحاظ بازسازی نیز توجه کمتر بدان صورت گرفته چنانچه نه چندان کلینک ساخته شده و نه از ساخت وساز مکتب و مدرسه بر حسب ضرورت خبری است.
زیبائیهای طبعیی این ولسوالی هنوز بطور دست نخورده موجود است که چشم هر بیننده را به خود جلب نموده و آب هوای گوارای آن جای مناسبی برای گشت و گذار و
جوین [[معرب]] گویان یا گوین است که بعد از ورود اعراب به خراسان گویان به شکل جوین معرب شدهاست. البته قبل از تغییر تا [[حملهٔ مغول]] در خود محیط خراسان شکل اصلی آن گویان رایجتر بودهاست. در وجه تسمیهٔ آن باید گفت که ریشهٔ جوند بادغیس اساساً همان واژهٔ جوین است که بعداً شکل جوند را به خود گرفتهاست و بعضاً گفتهاند گویان بادغیس کهن که بعداً تبدیل به جوین و جوند شدهاست اساساً نامی بودهاست منسوب به نام یکی از حکمرانان آن ناحیه. همچنان در مورد نامگذاری گوین یا جوین (جوند) ریشه یا بیهای عامیانه و روایتی هم به نظر میخورد،
{{اصلی|ولسوالی غورماچ}}
سطر ۹۴ ⟵ ۸۹:
=== ولسوالی مقر ===
{{اصلی|ولسوالی مقر (ولایت بادغیس)}}
[[ولسوالی مقر]] از شرق به مرکز ولایت بادغیس از جنوب به ولسوالی قادس از جنوب شرق به [[ولسوالی مرغاب]] وصل میشود، ونیز قابل
=== ولسوالی قادس ===
{{اصلی|ولسوالی قادس}}
بخش جنوبی ولایت بادغیس را ولسوالی قادس تشکیل
بسیار زیاد دوستت دارم قادس جان عزیزم سالهای زیاد است که از تو دورم (
=== ولسوالی مرغاب ===
{{اصلی|ولسوالی مرغاب}}
طوریکه از مطالعه آثار
== جستارهای وابسته ==
سطر ۱۱۶ ⟵ ۱۱۱:
* حاشیه بر بندهش، [[مهرداد بهار]]
* حاشیه بر یشتها، [[ابراهیم پورداود]]
{{پانویس|۲}}
== پیوند به بیرون ==
|