گروه کر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
MBozorgmehr (بحث | مشارکت‌ها) جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند سل ماژور به متن |
||
خط ۱۳۱:
ظهور آتونالیته و دیگر سیستم‌ها و تکنیک‌های هارمونیک غیرسنتی در قرن بیستم نیز، بر موسیقی کرال تأثیر گذاشتند. در این سال‌ها، موسیقی سریالی در کرال‌های ساخته [[آرنولد شونبرگ]] از جمله: سرود "Dreimal Tausend Jahre"<ref group="و">سه بار و هزار سال</ref> به نمایش گذاشته می‌شود، در حالی که سبک خاص آهنگساز در استفاده از تکنیک «آواز نزدیک به صحبت کردن»<ref group="و">sprechstimme</ref> در [[سرود روحانی|سرود مذهبی]] "De Profundis"<ref group="و">از اعماق</ref> آشکار است. نوع متمایز زبان مُدال [[پل هیندمیت]] چه در مس‌های آکاپلا و چه در شش شانسون او بر روی اشعاری از ریلکه<ref group="و">Rilke</ref> نمود پیدا می‌کند. اگرچه او در رکوئیم سکولار خود به نام "When Lilacs Last in the Dooryard Bloom'd",<ref group="و">وقتی شکوفه یاس‌های بنفش در حیاط خانه باقی می‌ماند</ref> سبک کنترپوان دیسونانسی را ارائه می‌دهد. این کنترپوان دیسونانسی را در "Cinq Rechants",<ref group="و">پنج سرود برگردان</ref> اثر [[الیویه مسیان]] که بازگوکننده داستان تریستان و ایزولده است، می‌توان دید. تنظیم‌های سرود مذهبی توسط [[چارلز آیوز]]، غیرقابل‌مقایسه بودن زبان هارمونیک رادیکال وی را نشان می‌دهد. خوشه‌های صوتی و عناصر اتفاقی در موسیقی‌های کرال ساخته [[کریستف پندرسکی|کشیشتف پندرتسکی]]، خالق «پاسیون سن لوقا»، نقش برجسته‌ای را بازی می‌کنند. این مورد دربارهٔ [[جورج لیگتی]] نیز صادق است؛ از ساخته‌های وی می‌توان رکوئیم و نور جاودان<ref group="و">Lux Aeterna</ref> را نام برد. [[میلتون بابیت]] سریالیسم کامل را وارد کارهای کرال کودکان ساخت. در همان دوره [[دنیل پینکهام]] قطعاتی برای کر و نوار الکترونیکی نوشت. در قطعات سرود پاندا و سرود فضانورد، [[مردیت مانک]] با تنظیم غیرمتعارف موسیقی برای متن این قطعات، در جستجوی نت‌های هارمونیک است. قطعاتی که چنین لحن ناآشنایی دارند، دشوار بوده و به ندرت توسط آماتورها اجرا می‌شوند، ولی به هر حال این قطعات جای خود را در رپرتوار گروه‌های کر حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای سرتاسر جهان پیدا کرده‌اند.
از سبک‌های در دسترس‌تر موسیقی کرال می‌توان به آثاری از [[بنجامین بریتن]]، از جمله: ''[[رکوئیم جنگ]]'' و ''آهنگ‌های پنج گل''<ref group="و">Five Flower Songs</ref> و ''[[شادی در بره]]''<ref group="و">Rejoice in the Lamb</ref> اشاره کرد. ''موتت‌هایی برای کریسمس''،<ref group="و">Motets pour le temps de noël</ref> ''گلوریا'' و ''مس در [[سل ماژور]]'' از ساخته‌های [[فرانسیس پولنک]] غالباً اجرا می‌شوند. [[کارل ارف]] نمونه‌ای کهن‌گرا را در کانتاتای [[کارمینا بورانا]]<ref group="و">Carmina Burana</ref> به نمایش می‌کشد که بسیار نیز اجرا شده‌است. آهنگسازانی از ایالات متحد مانند: [[آرون کوپلند]]، [[ساموئل باربر]] و [[رندال تامپسون]] نیز قطعاتی نوشتند که کاملاً می‌توان رنگ و بوی آمریکایی آن‌ها را تشخیص داد. آهنگسازانی از اروپای شرقی همچون [[بلا بارتوک]] و [[زولتان کدای]] مقدار اندکی موسیقی برای گروه‌های کر نوشتند. مس برای گروه کر دوبل ساخته [[فرانک مارتن]] که به پراجراترین اثر این آهنگساز تبدیل شده‌است، با زبان هارمونیک مدرن متمایزش، کیفیت (مدالیته) و کنایه را با فرم‌های قرون وسطایی و رنسانس ترکیب می‌کند.
گروه به اصطلاح «[[مینی‌مالیسم روحانی|مینیمالیست‌های مذهب گرا]]» را [[آروو پارت]] معرفی نمود. برخی از ساخته‌های او چون: ''مگنیفیکات'' و ''پاسیون یوحنا'' غالباً اجرا شده‌اند. آهنگسازانی دیگر، چون [[جان تونر|جان تِونر]] (خالق اثر ''آهنگی برای آتنا''<ref group="و">Song for Athene, also known as "Alleluia</ref>) و [[هنریک گورتسکی]] (آهنگساز ''Totus Tuus'') نیز این عنوان را دارند. مینی‌مالیسم و پسا مینی‌مالیسم آمریکایی را می‌توان در کارهای آهنگسازانی چون [[استیو رایش]] در قطعه [[موسیقی صحرا]]<ref group="و">Desert Music</ref> و اقتباس‌های کرال از روی اپرای «[[انیشتین بر روی ساحل]]»<ref group="و">Einstein on the Beach</ref> [[فیلیپ گلس]] جستجو کرد. در این میان می‌توان از آهنگسازانی دیگر چون [[جان آدامز]] خالق اپرای «[[مرگ کلینگوفر]]»<ref group="و">The Death of Klinghoffer</ref> و [[دیوید لنگ|دیوید لَنگ]]، صاحب اثر ''مصائب دخترک کبریت فروش''،<ref group="و">Little Match Girl Passion</ref> برنده جایزه پولیتزر یاد کرد.
| |||