محمدعلی جمالزاده: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۷:
او نخستین مجموعهٔ داستان‌های کوتاه ایرانی را با عنوان ''[[یکی بود یکی نبود (مجموعه‌داستان)|یکی بود و یکی نبود]]'' در سال ۱۳۰۰ در [[برلین]] منتشر ساخت.
وی تا به امروز در کنار [[زین العابدین رهنما]]، [[حسین قدس نخعی]] و [[ابوالقاسم اعتصام‌زاده]] به عنوان تنها فارسی زبانان نامزد جایزه نوبل ادبیات شناخته می‌شوند.<ref>https://www.nobelprize.org/nomination/archive/country-people.php?country=101</ref>
خط ۴۱:
=== دوران جوانی ===
[[پرونده:Jamalzadeh1915.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|جمالزاده در ۲۳ سالگی (حوالی سال ۱۹۱۵)]]
جمالزاده در بیروت با [[ابراهیم پور داود]] و [[مهدی ملک‌زاده]] فرزند [[ملک المتکلمین]] چندین سال
=== ازدواج ===
خط ۶۶:
پس از تعطیلی مجله کاوه، سرپرستی محصلین ایرانی در سفارت ایران در برلین را به عهده گرفت. او به مدت هشت سال این مسئولیت را بر عهده داشت، تا اینکه در سال ۱۹۳۱ به دفتر بین‌المللی کار وابسته به [[جامعه ملل]] در [[ژنو]] پیوست. وی پس از بازنشستگی از آنجا در سال ۱۹۵۶ تا پایان عمر همچنان در ژنو اقامت داشت.
جمالزاده بیشتر عمر خود را در خارج از ایران سپری کرد. اما می‌توان گفت که تمام تحقیقاتش دربارهٔ ایران، زبان فارسی و گسترده کردن دانش ایرانیان بود. علی‌رغم اینکه در رشته حقوق تحصیل کرد ولی دربارهٔ حقوق مطلبی
== سبک نگارش ==
| |||