رودکی: تفاوت میان نسخه‌ها

|امضا =}}

{{رودکی}}

'''ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم''' متخلص به '''رودکی''' و مشهور به '''استاد شاعران''' (زادهٔ ۴ دی ۲۳۷، رودک - درگذشتهٔ ۳۱۹، پنجکنت) نخستین شاعر مشهور [[شعر پارسی|پارسی‌سرای]] [[تمدن ایران|حوزه تمدن ایرانی]] در دورهٔ [[سامانیان|سامانی]] در سدهٔ چهارم هجری قمری و استاد شاعران این قرن در ایران است. در اشعار رودکی با باور به [[ناپایداری]] و بی‌وفایی جهان، اندیشه غنیمت‌شمردن فرصت، شادی و شادنوشی روبه‌رو می‌شویم.<ref>رستگار فسایی، منصور؛ اثنی‌عشری، اطلس: [http://www.ensani.ir/storage/Files/20110226083139-هویت%20ایرانی%20در%20ادب%20فارسی%20تا%20حمله%20مغول.pdf هویت ایرانی در ادب فارسی تا حمله مغول]. در نشریه: مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز ۱۳۸۴ شماره ۴۲.</ref>