نرخ بهره: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۷:
== عوامل مؤثر بر نرخ بهره ==
نرخ بهره متفاوت است با توجه به:
* دستورالعمل‌های دولت برای دستیابی به اهداف دولت به [[بانک مرکزی]] * پول از کل مبلغ قرضه یا قرض گرفته شده
* پول از کل مبلغ قرضه یا قرض گرفته شده
* اصطلاح بلوغ سرمایه‌گذاری
* احتمال پیش‌بینی احتمالی وام گیرنده
سطر ۱۵ ⟵ ۱۴:
 
== مثال ==
یک شرکت سرمایه از یک بانک برای خرید دارایی‌ها برای [[کسب و کار]] خود را قرض می‌گیرد.
در عوض، این شرکت به بانک سود می‌پردازد. (وام دهنده همچنین ممکن است حقوق و مزایای دارایی‌های جدید را به عنوان وثیقه درخواست کند)
 
سطر ۲۳ ⟵ ۲۲:
نرخ تخفیف برای محاسبه ارزش فعلی اعمال می‌شود.
 
برای ضریب سود بهره، نرخ کوپن نسبت کوپن سالانه به ازای هر واحد ارزش [[واحد پولی]] است، در حالیکه سود فعلی نسبت کوپن سالانه تقسیم بر قیمت کنونی بازار است. به رسمیت شناختن نرخ بازده مورد انتظار در باند است، فرض بر این است که آن را تا بلوغ نگه می‌دارد، یعنی نرخ تنزیل است که همه جریان‌های نقدی باقی‌مانده را به سرمایه‌گذار (همه کوپن‌های باقی‌مانده و بازپرداخت ارزش نسبی در زمان بلوغ) برابر با قیمت بازار فعلی.
 
== سیاست‌های پولی ==
اهداف نرخ بهره یک ابزار حیاتی [[سیاست پولی]] هستند و در هنگام برخورد با متغیرهایی مانند سرمایه‌گذاری، تورم و بیکاری در نظر گرفته می‌شوند. بانک‌های مرکزی کشورها در صورت تمایل برای کاهش سرمایه‌گذاری و مصرف در اقتصاد کشور، نرخ بهره را کاهش می‌دهند. با این حال، نرخ بهره پایین به عنوان یک سیاست کلان اقتصادی می‌تواند خطرناک باشد و ممکن است منجر به ایجاد یک [[حباب اقتصادی]] شود که در آن حجم زیادی از سرمایه‌گذاری‌ها به بازار [[املاک و مستغلات]] و [[بازار سهام]] منتقل می‌شود. در اقتصادهای توسعه یافته، تنظیم نرخ بهره به‌طوری‌که برای حفظ تورم در محدوده هدف برای سلامت فعالیت‌های اقتصادی یا کاهش نرخ بهره هم‌زمان با [[رشد اقتصادی]] برای محافظت از حرکت اقتصادی ساخته شده‌است.
 
== نرخ بهره تاریخی ==
{{تمیزکاری}}
در دو قرن گذشته، نرخ‌های بهره توسط دولت‌های ملی یا بانک‌های مرکزی گوناگون بوده‌است. به عنوان مثال، نرخ بودجه [[فدرال رزرو]] [[ایالات متحده]] در ایالات متحده بین سال‌های ۱۹۵۴ تا ۲۰۰۸ برابر ۰٫۲۵ تا ۱۹ درصد متغیر است، در حالی که نرخ پایه بانک مرکزی بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۹ بین ۰٫۵ تا ۱۵ درصد متغیر است.<ref>moneyextra.com Interest Rate History Archived 2008-10-16 at the Wayback Machine.. Retrieved 2008-10-27</ref><ref>"UK interest rates lowered to 0.5%". BBC News. 5 March 2009.</ref> و آلمان در دهه ۱۹۲۰ نرخی نزدیک به ۹۰٪ را به حدود ۲٪ رساند.<ref>(Homer, Sylla & Sylla 1996, p. 509)</ref><ref>Bundesbank. BBK – Statistics – Time series database. Retrieved 2008-10-27</ref> در طی تلاش برای مقابله با تورم در سال ۲۰۰۷، بانک مرکزی زیمبابوه نرخ بهره برای قرض گرفتن را به ۸۰۰ درصد افزایش داد.<ref>worldeconomies.co.uk Zimbabwe currency revised to help inflation Archived 2009-02-11 at the Wayback Machine.</ref>
نرخ بهره در اعتبارات اولیه در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ بسیار بالاتر از ثبت شده بود - بالاتر از ارقام پیشین ایالات متحده از ۱۸۰۰، بالاتر از قله بریتانیا از سال ۱۷۰۰، یا از قله هلند از ۱۶۰۰؛ «از آنجا که بازارهای سرمایه مدرن به وجود آمد، هرگز چنین نرخ‌های بلندمدت زیادی در این مدت وجود نداشته‌است.»<ref>(Homer, Sylla & Sylla 1996, p. 1)</ref>
احتمالاً قبل از بازارهای سرمایه مدرن، برخی از حساب‌ها وجود دارد که سپرده‌های پس‌انداز می‌تواند به بازده سالانه حداقل ۲۵٪ و تا ۵۰٪ رسید.
سطر ۳۶ ⟵ ۳۵:
== دلایل تغییر نرخ بهره ==
* سود سیاسی کوتاه مدت: کاهش نرخ بهره می‌تواند به اقتصاد افزایش کوتاه مدت بدهد. در شرایط عادی اکثر اقتصاددانان تصور می‌کنند که کاهش نرخ بهره تنها سود کوتاه مدت را در فعالیت اقتصادی به ارمغان می‌آورد که به زودی با تورم جبران خواهد شد. تقویت سریع می‌تواند بر انتخابات تأثیر بگذارد. اکثر اقتصاددانان از بانک‌های مرکزی مستقل حمایت می‌کنند تا تأثیر سیاست بر نرخ‌های بهره را محدود کنند.
* مصرف پس‌انداز: وقتی پول قرض داده می‌شود وام دهنده وثیقه پول را صرف کالاهای مصرف می‌کند. از آنجایی که با توجه به نظریه ترجیح زمان، مردم در حال حاضر کالاها را به کالاها ترجیح می‌دهند، در یک [[بازار آزاد]] نرخ بهره مثبت وجود خواهد داشت.
* انتظارات تورمی: اکثر اقتصادها به‌طور کلی تورم را نشان می‌دهند، به این معنی که مقدار معینی از پول، در آینده از کالاهای کمتر به فروش می‌رساند تا آنکه اکنون باشد. وام گیرنده باید برای وام دهنده جبران کند.
* سرمایه‌گذاری‌های جایگزین: وام دهنده می‌تواند بین استفاده از پول خود در سرمایه‌گذاری‌های مختلف انتخاب کند. اگر او یکی را انتخاب کند، او از تمام دیگران رد می‌کند. سرمایه‌گذاری‌های مختلف به‌طور مؤثر برای بودجه رقابت می‌کنند.
سطر ۶۲ ⟵ ۶۱:
== نرخ‌های بهره ==
نرخ بهره معمولاً برای دورهٔ یک ساله محاسبه و اعلام می‌شود و هر گاه مدت آن مشخص نشود منظور همان دوره سالانه است.
برای [[وام]]‌های گوناگون معمولاً نرخ‌های بهره گوناگونی نیز وجود دارد، مانند وام سرمایه‌گذاری ثابت، [[وام مسکن،مسکن]]، وام سرمایه در گردش، قروض کوتاه‌مدت یا بلندمدت دولتی و مانند آن.<ref name="roshd">{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=نرخ+بهره&SSOReturnPage=Check&Rand=0|عنوان=نرخ بهره| ناشر =[[دانشنامه رشد]] |تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۱۷ آذر ۱۳۹۲}}</ref>
 
دلیل این نرخ‌های گوناگون را باید در ماهیت خود نرخ‌های بهره جست:<ref name="roshd" />
* '''ارجحیت زمانی''': مبلغ وام داده شده در واقع [[پس‌انداز|پس‌اندازی]] ست که به دلیل به «تعویق انداختن مصرف» به دست آمده‌است. هر اندازه که تمایل به مصرف حال پول نسبت به مصرف آینده آن بیشتر باشد، آشکار است که مبلغ بیشتری باید برای پاداش به تعویق انداختن مصرف پول پرداخت شود و از این رو نرخ بهره بیشتر خواهد بود.
* '''ریسک نقدشوندگی''': وام دادن معمولاً به معنای مبادله پول با یک دارایی غیر پولی مانند «اوراق قرضه» یا «اسناد خزانه» است که به عنوان یک وسیله پرداخت برای کالاها و خدمات مورد پذیرش همگانی نیست؛ بنابراین اگر پیش از تاریخ سررسید، نیاز وام‌دهنده به پول بیش از موجودی او باشد، ناچار است که یا دارایی غیر پولی خود را به پول تبدیل کند، یا استقراض نماید. این تبدیل دارایی غیرنقدی به وجه نقد ممکن است با دشواری، دیرکرد، و حتی زیان همراه باشد، و بنابراین داد و ستد یک دارایی نقدی (یعنی پول) با دارایی دیگری که از توان نقدینگی کمتری برخوردار است، ممکن است متضمن ریسک زیان باشد. از این رو در فرایند وام دادن تقبل این ریسک باید جبران گردد، و همین نرخ بهره را بالاتر می‌برد.
سطر ۷۰ ⟵ ۶۹:
* '''تورم''': هرگاه افزایش سطح عمومی قیمت‌ها (تورم) در اقتصاد وجود داشته باشد، ارزش واقعی مبلغ وام تا زمان سررسید به نسبت میزان تورم کاهش خواهد یافت. بر این پایه برای جبران خطر کاهش قدرت خرید پول وام دهنده، وجود نرخ بهره ضرورت می‌یابد.
 
عوامل بالا دلایل وجود نرخ بهره مثبت را بیان می‌کنند. نرخ بهره پرداختی برای هر نوع وام به نوعی قیمت آن وام است. یعنی قیمتی که برای استفاده از پول پرداخت می‌شود. بدین روی اقتصاددانان تعیین نرخ بهره را بر پایه عرضه و تقاضا بیان کرده‌اند: تقاضا برای وام برای مصرف‌کنندگانی که قصد خرید اعتباری دارند و بنگاه‌هایی که در پی سرمایه‌گذاری هستند، و عرضه به دست پس‌اندازکنندگانی که قصد وام دادن آن را دارند.<ref name="roshd" />
 
== تأثیر بر پس‌انداز و حقوق بازنشستگی ==
سطر ۷۷ ⟵ ۷۶:
از سال ۱۹۸۲ تا سال ۲۰۱۲، اکثر اقتصادهای غرب دوره‌ای از تورم کم را همراه با بازده نسبتاً بالایی از سرمایه‌گذاری در تمام کلاس‌های دارایی شامل اوراق قرضه دولتی تجربه کردند. این امر حس خاصی را در میان برخی از مشاوران و تنظیم‌کننده‌های مشمول بازنشستگی به ارمغان آورده‌است و این امر منطقی است که از فرضیه‌های خوش‌بینانه برای محاسبه ارزش فعلی بدهی‌های بازنشستگی آینده استفاده کنیم.
 
این سقوط بالقوه طولانی مدت در بازپرداخت اوراق قرضه دولتی در برابر سقوط طولانی مدت در بازده برای سایر دارایی‌های اصلی مانند سهام تراشه‌های آبی و مهم‌تر از همه، شوک جمعیتی خاموش است. فاکتورسازی در ریسک [[طول عمر]] مربوطه، می‌تواند به‌طور قابل ملاحظه‌ای افزایش حقوق بازنشستگی را افزایش دهد، در حالی که درآمد یکبار مصرف رکود می‌گیرد و کارکنان سال‌های قبل از بازنشستگی کار می‌کنند.
 
== سیاست نرخ سود صفر ==
سطر ۸۳ ⟵ ۸۲:
 
== نرخ بهره اسمی منفی ==
نرخ بهره اسمی معمولاً مثبت است، اما نه همیشه. در مقابل، نرخ بهره واقعی می‌تواند منفی باشد، زمانی که نرخ بهره اسمی زیر تورم است. هنگامی که این کار از طریق سیاست دولت انجام می‌شود (به عنوان مثال، از طریق الزامات احتمالی)، این سرکوب مالی محسوب می‌شود و توسط کشورهای مانند ایالات متحده و بریتانیا پس از جنگ جهانی دوم (از سال ۱۹۴۵) تا اواخر دهه ۱۹۷۰ یا اوایل دهه ۱۹۸۰ (در جریان و پس از [[توسعه اقتصادی]] پس از جنگ جهانی دوم)<ref>{{cite web|url=http://www.pimco.com/EN/Insights/Pages/The-Caine-Mutiny-Part-2.aspx|title=The Caine Mutiny Part 2 - PIMCO|author=William H. Gross|work=Pacific Investment Management Company LLC}}</ref><ref>[http://www.imf.org/external/pubs/ft/fandd/2011/06/pdf/reinhart.pdf Financial Repression Redux (Reinhart, Kirkegaard, Sbrancia June 2011)]</ref> در اواخر دهه ۱۹۷۰، اوراق [[خزانه داری]] ایالات متحده با نرخ بهره واقعی منفی گواهی مصادره بود.<ref>{{Cite news | last = Norris | first = Floyd | title = U.S. Bonds That Could Return Less Than Their Price |work= The New York Times |date=28 October 2010 |url= https://www.nytimes.com/2010/10/29/business/economy/29norris.html}}</ref>
 
=== در ذخایر بانک مرکزی ===
سطر ۸۹ ⟵ ۸۸:
 
=== تئوری ===
با توجه به جایگزین نگه داشتن پول نقد، و در نتیجه درآمد ۰٪، و نه وام دهی به آن، وام دهندگان سود خالص کمتر از ۰٪ قرض نمی‌گیرند، زیرا این ضمانت را از دست می‌دهد و یک بانک که نرخ سپرده منفی را ارائه می‌دهد، به عنوان [[محافظه کار،کار]]، پول نقد را نگه می‌دارد.<ref>Buiter, Willem (7 May 2009). "Negative interest rates: when are they coming to a central bank near you?". Financial Times blog.</ref>
 
نرخ بهره منفی در گذشته، به ویژه در اواخر [[قرن نوزدهم]] توسط سیلویو گزل پیشنهاد شده‌است.<ref>Mankiw, N. Gregory (18 April 2009). "It May Be Time for the Fed to Go Negative". The New York Times.</ref> نرخ بهره منفی می‌تواند به عنوان «مالیات بر نگهداری پول» (همان‌طور که توسط Gesell) توصیف می‌شود؛ او آن را به عنوان بخش Freigeld (پول آزاد) Freiwirtschaft (اقتصاد آزاد) خود را پیشنهاد کرد. برای جلوگیری از دستیابی به پول نقد (و در نتیجه درآمد ۰٪)، گزل پیشنهاد کرد که پول برای مدت محدودی صادر شود، پس بعد از آن باید برای صورتحساب‌های جدید مبادله شود؛ در نتیجه تلاش برای نگه داشتن پول منجر به انقراض و بی‌ارزش شدن می‌شود. [[جان مینارد کینز،کینز]]، به رغم مقاصد مشابه، ایده مالیات [[حمل و نقل]] پول را (۱۹۳۶، نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول) اظهار داشت، اما به دلیل مشکلات اداری آن را رد کرد. اخیراً، یک مالیات حمل و نقل ارز توسط یک کارمند فدرال رزرو (ماروین گودفرد) در سال ۱۹۹۹ پیشنهاد شده بود که از طریق نوار مغناطیسی بر روی صورتحساب، کسر مالیات حمل و نقل پس از سپرده، مالیات بر اساس مدت زمانی که این لایحه برگزار شد.
 
پیش‌بینی شده‌است که نرخ بهره منفی می‌تواند در اصل بر روی پول کاغذی موجود با استفاده از شماره [[قرعه کشی]] شماره سریال، مانند انتخاب تصادفی از یک عدد از ۰ تا ۹ و اعلان آن که شماره سریال در آن رقم بی‌ارزش است، به دست می‌آید ۱۰٪ از دست دادن سهام نقدی کاغذی به نگهبان ها؛ یک عدد کشیده دو رقمی می‌تواند دو رقم آخر را در یک ضرب ۱٪ از دست بدهد. این یک [[دانش آموز]] ناشناس از گرگ منکیو [۲۳] بود، هرچند بیشتر به عنوان یک آزمایش فکر به جای یک پیشنهاد واقعی بود.<ref>See follow-up blog posts for discussion: "Observations on Negative Interest Rates", 19 April 2009; "More on Negative Interest Rates", 22 April 2009; "More on Negative Interest Rates", 7 May 2009, all in Greg Mankiw's Blog: Random Observations for Students of Economics</ref>
روش‌های بسیار ساده‌ای برای دستیابی به نرخ‌های بهره واقعی منفی و جلوگیری از برگزاری نقدینگی، برای دولت‌ها برای تشویق سیاست پولی تورمی است؛ در واقع، این همان چیزی است که کینز در سال ۱۹۳۶ توصیه کرد.
 
=== در عمل ===
هر دو بانک مرکزی اروپا(شروع در سال ۲۰۱۴) و بانک ژاپن (شروع در اوایل سال ۲۰۱۶) این خط مشی را در پی خط مشی‌های پیشگیرانه و کم هزینه تر خود دنبال می‌کند. سیاست دوم در ابتدای کار خود به تلاش برای تغییر ذهنیت جبران‌ناپذیر ژاپن گفته شده‌است. "در سال ۲۰۱۶ سوئد، دانمارک و سوئیس، که مستقیمامستقیماً شرکت‌کننده در منطقه ارز یورو نیستند، همچنین دارای NIRP بودند.<ref>Nakamichi, Takashi, Megumi Fujikawa and Eleanor Warnock, "Bank of Japan Introduces Negative Interest Rates" (possibly subscription-only), Wall Street Journal, January 29, 2016. Retrieved 2016-01-29.</ref>
 
کشورهایی مانند سوئد و دانمارک بهره منفی به ذخایر را تعیین کرده‌اند؛ یعنی می‌گویند که منافع ذخایر را جبران کرده‌اند.<ref>{{cite journal|last=Goodhart|first=C.A.E.|title=The Potential Instruments of Monetary Policy|date=January 2013|series=Financial Markets Group Paper|issue=Special Paper 219|url=http://www2.lse.ac.uk/fmg/workingPapers/specialPapers/PDF/SP219.pdf|accessdate=13 April 2013|at=9-10|publisher=London School of Economics|issn=1359-9151}}</ref><ref>{{cite journal|last=Blinder|first=Alan S.|title=Revisiting Monetary Policy in a Low-Inflation and Low-Utilization Environment|journal=Journal of Money, Credit and Banking|date=February 2012|volume=44|issue=Supplement s1|pages=141–146|doi=10.1111/j.1538-4616.2011.00481.x|url=http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1538-4616.2011.00481.x/abstract|accessdate=13 April 2013}}</ref><ref>{{cite web|last=Thoma|first=Mark|title=Would Lowering the Interest Rate on Excess Reserves Stimulate the Economy?|url=http://economistsview.typepad.com/economistsview/2012/08/would-lowering-the-interest-rate-on-excess-reserves-stimulate-the-economy.html|work=Economist's View|accessdate=13 April 2013|date=August 27, 2012}}</ref><ref>{{cite web|last=Parameswaran|first=Ashwin|title=On The Folly of Inflation Targeting In A World Of Interest Bearing Money|url=http://www.macroresilience.com/2013/01/07/on-the-folly-of-inflation-targeting-in-a-world-of-interest-bearing-money/|work=Macroeconomic Resilience|accessdate=13 April 2013}}</ref>
سطر ۱۱۰ ⟵ ۱۰۹:
 
=== در بازده اوراق قرضه ===
در طول بحران بدهی اروپا، اوراق قرضه دولتی برخی از کشورها (سوئیس، دانمارک، آلمان، فنلاند، هلند و اتریش) با بازده منفی فروخته شده‌است. تبصره‌های پیشنهادی شامل تمایل به ایمنی و حفاظت در برابر تجزیه یورو (در این صورت برخی کشورهای [[منطقه یورو]] ممکن است بدهی‌های خود را به یک ارز قوی تر تغییر دهند).<ref name="Wigglesworth"/>
 
== جستارهای وابسته ==
سطر ۱۳۱ ⟵ ۱۳۰:
[[رده:نرخ‌های بهره]]
[[رده:واژگان اقتصادی]]
[[رده:ویکی‌سازی رباتیک]]