دانش‌آموز
دانش‌آموز از لحاظ لغوی به معنی کسی است که دانش می‌آموزد و در اصطلاح، برای اطلاق به محصلان رسمی در سطح تحصیلات پیش از دانشگاه به کار می‌رود. در یک نظام آموزشی، وقتی یک فرد می‌آموزد که «دیگران چه گفته‌اند و چه کرده‌اند» و برایش می‌گویند که «مسایل پیچیدهٔ یک علم را چگونه حل کرده‌اند» دانش آموز، دانشجو یا طلبه است. فقط از زمانی که خودش به مرز دانش می‌رسد و مسئله تازه‌ای را کشف یا حل می‌کند یک محقق و دانشمند است.[۱]
روز دانش آموزویرایش
- ۱۷ نوامبر روز جهانی دانش‌آموز شناخته شده به یاد تمام دانش‌آموزانی که در جنگ جهانی دوم کشته شدند[۲]
- ۱۳ آبان در ایران روز دانش‌آموز شناخته می‌شود. ۱۳ آبان سالروز واقعه کشتار چندین دانش‌آموز تهرانی در محوطه دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۷ است.
دانش آموزان در سراسر جهانویرایش
ایرانویرایش
در ایران دانش‌آموزان در هفت سالگی به ابتدایی می‌روند و شش سال درس می‌خوانند سپس ۳ سال دوره اول متوسطه را می‌گذرانند و بعد از آن سه سال دوره دوم متوسطه را می‌گذرانند. در سال سوم دوره متوسطه اول به انتخاب رشته می‌پردازند شش رشته اصلی عبارتند از:
- ریاضی فیزیک
- علوم تجربی (طبیعی)
- علوم انسانی و ادبیات
- فنی‌حرفه‌ای
- کار و دانش
- علوم و معارف اسلامی
بعد از پایان دوره اول متوسطه، دانش آموزان وارد دوره دوم متوسطه و تحصیلات در رشته مورد نظر خواهند شد. پس از اتمام دوره دوم متوسطه و کسب مدرک تحصیلی دیپلم دانش آموزان متمایل به ادامه تحصیل در دانشگاه، آماده ی آزمون کنکور خواهند شد.[۳]
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون آموزش است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |