ویروس زاده خفاش

ویروس زادهٔ خفاش به هر ویروسی گفته می‌شود که در درجهٔ نخست در بدن گونه‌های خفاش سرچشمه دارند. گونه‌های این ویروس‌ها عبارتند از: ویروس‌های کرونا، هانتا، لیسا، کرونای سارس، هاری، نیپا، ابولا، لاسا، هِنیپا و ماربرگ. ویروس‌های زاده شده از خفاش در میان مهم‌ترین ویروس‌های با قابلیت جهش و شایع شدن قرار دارند.

واگیر

ویروس‌هایی که خفاش میزبان آنها است از راه گازیدگی خفاش، آب دهان، قطرات ترشحات دهان در هوا، مدفوع یا ادرار منتفل می‌شود. مانند ویروس هاری، ویروس‌هایی که به تازگی از خفاش جهش یافته‌اند می‌توانند مستقیم از خفاش به انسان منتقل شوند از جمله می‌توان به سارس، ابولا و کرونای جدید اشاره کرد.

بازهٔ زمانی میان دریافت عامل بیماری‌زا تا هنگامی که بیماری خود را به صورت کامل نشان می‌دهد می‌تواند چند ساعت یا سال باشد که در این بازهٔ زمانی فرد درمان نمی‌شود و حتی آگاه نمی‌شود که دارای بیماری است. چون معمولاً افراد اصلاً متوجه نمی‌شوند که توسط یک خفاش گزیده شده‌اند یا در محلی حضور دارند که ادرار یا مدفوع خفاش در آن نزدیکی است. افرادی که در غار، زیرزمین و انبار زندگی می‌کنند بیشتر در معرض چنین مسئله ای اند.

ویژگی خفاش‌ها

باور بر این است که عادت‌های زندگی خفاش‌ها مانند زندگی دسته جمعی در یک مکان بسته (در طول روز)، چرخهٔ تولید مثل، مهاجرت و خواب زمستانی باعث می‌شود تا به صورت طبیعی میزبان مناسبی برای ویروس‌ها باشند. همچنین نسبت به دیگر پستانداران، خفاش‌ها نرخ بالاتری در دریافت عفونت‌های ویروسی دارند که این به دلیل نیمه عمر کوتاه‌تر پادتن‌ها در بدن آنها است. همچنین آنها به آسانی توسط یک ویروس می‌توانند دوباره بیمار شوند که نسبت به دیگر پستانداران بویژه انسان، سیستم ایمنی ضعیف تری دارند.

خفاش‌ها نسبت به جوندگان

خفاش‌ها نسبت به جوندگان می‌توانند میزبان شمار بیشتری از بیماری‌ها باشند و به دلیل توان پرواز و مهاجرت می‌توانند گسترهٔ بیشتری را در خطر یک بیماری قرار دهند. بویژه گونه‌هایی از خفاش مانند خفاش قهوه ای که دوست دارند در جاهایی که انسان‌ها هستند مانند زیرشیروانی زندگی کنند در حالی که جوندگان بیشتر در مکان‌های مربوط به خود زندگی می‌کنند.