نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←پیش از جنگ جهانی اول: ابرابزار |
|||
خط ۵۷:
== تاریخچه ==
=== پیش از جنگ جهانی اول ===
با تمرکز منابع [[فرانسه]] بر [[نیروی زمینی]]، اواسط سده هفدهم [[نیروی دریایی هلند]] تنها نیرویی بود که میتوانست در حالت تهاجمی نیروی دریایی بریتانیا را به چالش بکشد. نیروی دریایی بریتانیا پس از [[نبرد بیچی هد (۱۶۹۰)|نبرد بیچی هد]] در سال ۱۶۹۰ در مقابل فرانسویها، هیچگاه متحمل یک شکست تعیینکننده در دریا نشده است.{{sfn|Sandler|2004|p=
نیروی دریایی بریتانیا در سالهای نخست سده هجدهم کشتیهای جنگی با تعداد بیش از حدی توپ میساخت. این مسئله موجب افزایش وزن کشتیها و در نتیجه کاهش سرعت و فرورفتن زیاد کشتی در آب میشد و در شرایط بد آبوهوایی ردیف پایین توپهای [[کشتی خط|کشتیهای خط]] را بلااستفاده میکرد. از این رو سال ۱۷۱۹ تصمیم به وضع ابعاد استاندارد گرفته شد که وزن ثابتی برای هر یک از انواع کشتیهای جنگی مقرر مینمود. این تصمیم، بدون توجه به پیشرفتهای سایر قدرتهای دریایی مخصوصاً [[فرانسه]] و [[اسپانیا]]، باعث محدود شدن طراحان بریتانیایی کشتیها به ابعادی ثابت گشت. کشتیهای فرانسوی در اواخر سده هجدهم بزرگتر و بهتر از کشتیهای درجه یک بریتانیایی بودند. به هر صورت ابعاد مذکور به تدریج در طول این سده افزایش یافت. بیشتر پیشرفتهای طراحی کشتی بریتانیاییها در سده هجدهم با به غنیمت گرفتن کشتیهای اسپانیایی و فرانسوی حاصل گشت. شرایط برای بریتانیاییها با پدیداری [[آیرونکلاد]] با پیشران بخار مقدار اندکی فرق کرد. سده نوزدهم محدودیت بزرگی کشتیسازیهای بریتانیایی ابعاد و تناژ کشتیها را محدود میکرد. در این هنگام بریتانیاییها مدعی بودند اسپانیاییها، فرانسویها و بعدها ایتالیاییها کشتیهایی میسازند که بهتر از توانایی رزم خودشان است. در این حال سابقه گسترده پیروزیهای دریایی بریتانیا را میتوان در آموزش، دریانوردی و رهبری بهتر در آنها دید. برای مثال در مواردی بریتانیاییها میتوانستند با دو برابر سرعت حریفان فرانسوی، توپهای خود را شلیک کنند و نقاط حساستر را هدف میگرفتند. سال ۱۸۳۲ تمامی محدودیتها از ابعاد و تسلیحات کشتیهای بریتانیایی برداشته شد. با این حال بریتانیاییها همچنان از فرانسویها و اسپانیاییها در زمینه ساخت کیفیت ساخت کشتی عقب بودند.{{sfn|Sandler|2004|p=۵–۷}}
|