رقابت تسلیحاتی نیروی دریایی انگلستان و آلمان
رقابت تسلیحاتی نیروی دریایی انگلستان- آلمان در ابتدای قرن بیستم، یکی از عوامل متعددی بود که به جنگ جهانی اول منجر شد.
همچنین تلاش‌های سایر کشورهای در زمینهٔ نیروی دریایی از قبیل ایالات متحده و ژاپن، و نیز در آمریکای جنوبی به پیدایش ابرقدرت‌های نوظهور انجامید.
پیشینه ویرایش
انگلستان بزرگ‌ترین نیروی دریایی جهان را در اختیار داشت،[۱] و با تمایل شدید ویلهلم دوم به توسعهٔ نیروی دریایی آلمان، دریاسالار عالی رتبه، آلفرد فن تیرپیتس، مقام عالی ادارهٔ نیروی دریایی امپراتوری آلمان، از چهار قانون ناوگان در فواصل زمانی سال‌های ۱۸۹۸ و ۱۹۱۲ به منظور توسعهٔ عظیم ناوگان دریاهای فرامرزی پشتیبانی نمود. هدف آلمان ایجاد ناوگانی معادل با دوسوم وسعت نیروی دریایی انگلستان بود.[۲]
در واکنش به این اقدام، نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا به مقابله به مثل با آلمان‌ها پرداخت. این رقابت به ایجاد انقلابی در ساخت کشتی با پیدایش و به آب انداخته شدن اچ‌ام‌اس دریدنوت در ۱۹۰۶ انجامید.
منابع ویرایش
- ↑ "Royal Navy and the First World War". Spartacus.schoolnet.co.uk. Archived from the original on 7 October 1999. Retrieved 2014-01-20.
- ↑ Andriessen, De andere waarheid, 1999, page 298
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Anglo-German naval arms race». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۶.
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ رقابت تسلیحاتی نیروی دریایی انگلستان و آلمان موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد موضوع‌های نظامی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |