ویلهلم دوم
ویلهلم دوم (آلمانی: Friedrich Wilhelm Viktor Albrecht von Preußen؛ ۲۷ ژانویه ۱۸۵۹ – ۴ ژوئن ۱۹۴۱) آخرین قیصر آلمان و پادشاه پروس بود که از ۱۵ ژوئن ۱۸۸۸ تا ۹ نوامبر ۱۹۱۸ بر پادشاهی پروس حکمرانی می‌کرد. او نوهٔ ارشد ملکه ویکتوریای بریتانیا بود و با بسیاری از پادشاهان و شاهزادگان اروپا ارتباط داشت.
| ویلهِلم دوم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Kaiser Wilhelm II | |||||
| امپراتور آلمان; پادشاه پروس | |||||
| دوران | ۱۵ ژوئن ۱۸۸۸ – ۹ نوامبر ۱۹۱۸ | ||||
| پس از | فریدریش سوم | ||||
| پیش از | لغو سلطنت | ||||
| ملکه | آوگوستا ویکتوریاهرمینه رئوس | ||||
| |||||
| دودمان | هوهن‌تسولرن | ||||
| پدر | فریدریش سوم | ||||
| مادر | ویکتوریا | ||||
| زادروز | ۲۷ ژانویهٔ ۱۸۵۹ برلین، پروس | ||||
| مرگ | ۵ ژوئن ۱۹۴۱ (۸۲ سال) دورن، هلند | ||||
| خاک‌سپاری | هلند | ||||
| دین و مذهب | کالوینیسم | ||||
| امضاء |  | ||||
وی در ۱۸۸۸ تاج‌گذاری، در ۱۸۹۰ اتو فون بیسمارک را برکنار و با حمایت از امپراتوری اتریش-مجارستان در بحران ژوئیه ۱۹۱۴، آلمان را وارد عصر تازه‌ای از نظر سیاست خارجی کرد که در نهایت منجر به نخستین جنگ جهانی شد.
غرور و بی‌پروایی او بیشتر اوقات باعث می‌شد که دربارهٔ موضوعات حساس، بدون مشورت با وزیران، اقدام به ارائه بیانیه‌های رسمی نسنجیده کند؛ بطوری که بنابر مصاحبه‌ای در دیلی تلگراف، در سال ۱۹۰۸، اقدامات منفی وی سرسام‌آور گردید. در خلال جنگ جهانی اول، ژنرال‌های بلندپایه وی، پاول فون هیندنبورگ و اریش لودن‌دورف، سیاست‌های زمان جنگ را بدون هیچ‌گونه توجهی به دولت مرکزی، تعیین می‌کردند. به سبب رهبری ناکارآمد وی در خلال جنگ، حمایت ارتش را از دست داد و از سمت خود کناره‌گیری کرد و به هلند پناهنده شد.
زندگیویرایش
وی در ۲۷ ژانویه ۱۸۵۹ در شهر برلین زاده شد. وی از خاندان پادشاهی هوهن‌تسولرن (به آلمانی: Hohenzollern) بود. مادرش ویکتوریا شاهزاده‌ای انگلیسی بود (دختر ملکه ویکتوریا) و با خاندان پادشاهی روسیه نیز پیوند خونی نزدیکی داشت. او پسرخاله آلکساندرا فیودوروفنا همسر نیکلای دوم واپسین تزار روسیه بود و همچنین پسرعمهٔ جرج پنجم پادشاه بریتانیا بود. پدرش، فریدریش، ولیعهد قیصر ویلهلم یکم بود؛ ولی چون اندکی پس از درگذشت ویلهلم یکم بر اثر سرطان حنجره، فریدریش درگذشت، تاج و تخت آلمان به ویلهلم دوم رسید. ویلهلم دارای نقصی مادرزادی در دست چپ بود که در روان آشفتهٔ او در آینده بسیار اثرگذار بود.
او در سال ۱۸۸۱ با آوگوستا ویکتوریا (به آلمانی: Augusta Viktoria) دوشس ایالات شلسویگ هولشتاین پیمان زناشویی بست که از این پیوند هفت فرزند پدید آمد. او شیفتهٔ شکار و باستان‌شناسی بود.
او سرانجام در ۵ ژوئن ۱۹۴۱ درگذشت و در هلند به خاک سپرده شد.
زندگی سیاسیویرایش
پایه سیاست ویلهلم دوم بر نظامی‌گری استوار شده بود. او به سرعت بر مستعمره‌های آلمان افزود و در این راه رو در روی انگلستان ایستاد. بیسمارک نخست‌وزیر نامدار او بود و سه کشور فرانسه، روسیه و انگلیس را بازی می‌داد. ویلهلم دوم در سال ۱۸۹۰ به بهانهٔ بالا بودن سن بیسمارک او را کنار گذاشت. با آغاز جنگ جهانی اول، قیصر با امپراتوری اتریش-مجار هم‌پیمان شد و پیروزی‌های شایانی نیز به دست آورد، اما در مقابل، روز به روز از هوادارانش در آلمان کاسته می‌شد. نارضایتی مردم سرانجام به انقلاب انجامید. قیصر در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ از پادشاهی کناره‌گیری کرد و به هلند گریخت. ویلهلمینا، ملکه سلطنتی هلند نیز در برابر خواست بازپس دادن او به متفقین در جنگ سرباز زد.
ویلهلم دوم در بازدید از یک باغ‌وحش انسانی در هامبورگ
منابعویرایش
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ویلهلم دوم موجود است. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Wilhelm II of Germany». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۱۴.