مهدی حسینی
سید مهدی حسینی بمی (زادهٔ ۱۹ تیر ۱۳۵۸ خورشیدی) آهنگساز موسیقی کلاسیک معاصر ایرانی است.
| مهدی حسینی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۹ تیر ۱۳۵۸ (۴۴ سال) تهران، |
| پیشه | آهنگساز |
| سبک | موسیقی کلاسیک |
| وبگاه | |
زندگینامه ویرایش
مهدی حسینی در سال ۱۳۵۸ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. در ایران نزد فرهاد فخرالدینی به فراگیری تئوری موسیقی ایرانی و اصول آهنگسازی پرداخت و در ادامه، تحصیلات خود را در رشته آهنگسازی کنسرواتوار دولتی سنت پترزبورگ به نام ریمسکی کورساکف نزد الکساندر مناتساکانیان (از شاگردان دمیتری شوستاکویچ) به پایان رسانید. وی پس از فارغ‌التحصیلی، در اتریش نزد ناجیل آزبُرن (آهنگساز و استاد دانشگاه اِدینبورگ اسکاتلند) به فراگیری آهنگسازی پرداخت و در سال ۱۳۸۷ برای اتمام دورهٔ دکترا، مجدداً به کنسرواتوار سن پترزبورگ بازگشت و در ادامه در دو رشته موزیکولوژی و آهنگسازی مشغول به تحصیل شد. در این دوره او آهنگسازی را نزد سرگئی اسلانیمسکی دنبال کرد و مدرک دکترای آهنگسازی را از کنسرواتوار سنت پترزبورگ به سال ۱۳۸۹ اخذ کرد و هم‌اکنون نیز به عنوان کاندیداتور علمی در رشته موزیکولوژی همان کنسرواتوار نزد تاتیانا برشادسکایا مشغول به تحقیق است.[۱][۲][۳]
آثار مهدی حسینی توسط ارکسترها و تکنوازان مطرحی در فستیوال‌های مختلفی در خارج از ایران به اجرا درآمده است.[۴][۵] آلبوم موسیقی «مونودیزم»[۶] با آهنگسازی مهدی حسینی، از سوی مؤسسه فرهنگی «ارغنون» منتشر شده‌است. «مونودیزم» اثری در زمینه موسیقی کلاسیک و بر اساس موسیقی نواحی ایران است که با همراهی ارکستر فیلارمونیک و ارکستر سمفونیک سن پترزبورگ فراهم آمده‌است. آلبوم مونودیزم این آهنگساز در جشن خانه موسیقی سال ۹۲ و در شاخه موسیقی کلاسیک به عنوان آلبوم برگزیده سال انتخاب شد.[۷]
از دیگر فعالیت‌های مهدی حسینی، تأسیس اولین مرکز موسیقی معاصر سن پترزبورگ روسیه (Saint-Petersburg Contemporary Music CenterreMusik.org) در سال ۲۰۱۰ میلادی است.[۸] این مرکز برای گسترش و حمایت از موسیقی آهنگسازان معاصر فعال است. همچنین حسینی در سال ۲۰۱۳ میلادی فستیوال بین‌المللی موسیقی نو سن پترزبورگ را بنیاد نهاد.[۹]
سبک موسیقایی ویرایش
حسینی به عنوان آهنگساز و موزیکولوگ در هردو رشته کماکان فعال بوده‌است و تحقیقات وی روی موسیقی بومی ایران، به‌طور چشمگیری تأثیرپذیر بر روی آثار آهنگسازی وی داشته‌است. به عنوان مثال تحقیق بر روی موسیقی شمال خراسان (قوچان) و استفاده از مقام شاخَتائی – زارنجی، قطعهٔ گوزل و مقام گریلی در «کوارتت زهی نمرهٔ یک». استفاده از قطعهٔ خسرو و شیرین (سنگین سماع) موسیقی لرستان در «سمفونی نمرهٔ یک»، استفاده از موسیقی بختیاری در «کوارتت زهی نمرهٔ دو»، «سونات ترکمن» برای ویولن و پیانو بر اساس موسیقی ترکمن صحرا (قطعات: باغلارهی، دون گرک و تشنید)، «کنسرتو برای کوارتت زهی و ارکستر» که بر اساس موسیقی تربت جام (قطعهٔ مشق پلتان) ساخته شده‌است یا «قطعه بلوچ» که اثری برای آنسامبل می‌باشد بر اساس موسیقی سیستان و بلوچستان (قطعات: ذوالجلال-گواتی، لیکو دلکانی، کلمپور و مست قلندر) ساخته شده‌است.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۱۷][۱۸]
گرایش شناخته‌شدهٔ او به سنت‌های موسیقایی جغرافیای ایران (در قالب طیفی گسترده از وام‌گیری تا منبع الهام اولیه) حتی در کارهای متاخر او نظیر ساروخانی ۳ کاملاً روشن است هرچند او در جریان یک تحول تقریباً یک دهه‌ای تخیل بسیار پیچیده‌تری برای تجزیهٔ آنچه از موسیقی نواحی برگزیده و دوباره خلاقانه تنیدنش در اندام یک قطعهٔ آهنگسازی‌شده (و نه تنظیم‌شده) یافته‌است.[۱۹]
گزیدهٔ آثار ویرایش
- «ورشان» سوئیت برای ارکستر زهی
- «سنگین سماع» برای سولو کلارینت، بر اساس موسیقی لرستان
- «کوارتت زهی نمرهٔ یک»، بر اساس موسیقی شمال خراسان
- «سونات ترکمن» برای ویولن و پیانو، بر اساس موسیقی ترکمن صحرا
- «سمفونی مونودی» برای ارکستر سمفونی، بر اساس موسیقی لرستان
- «کوارتت زهی نمرهٔ دو»، بر اساس موسیقی بختیاری
- «کنسرتو برای کوارتت زهی و ارکستر» بر اساس موسیقی تربت جام
- «قطعه بلوچ» برای فلوت آلتو، کنترا فاگوت، هورن، زیلوفون، ویولن و ویلنسل، بر اساس موسیقی سیستان و بلوچستان
- «قطعهٔ حافظ» برای آواز و ارکستر، بر اساس شعر حافظ
- «پشت پا» برای ابوا، باس کلارینت و ویلنسل، بر اساس موسیقی کردی
- «تالشی هوا» برای ویولن و فاگوت، بر اساس موسیقی تالشی
- «چهارگاه» برای پیانو
- «چرک‌نویس ناتمام» برای فلوت، کلارینت، پیانو، ویولن، ویلنسل و باریتون
- «سکوت» برای فلوت، کلارینت، پیانو، ویولن، ویلنسل و ناقوس قاب دار (۱۳۸۹)
- «مونودیزم» برای فلوت، کلارینت، پیانو، ویولن و ویلنسل (۱۳۹۰)
- «حصار» برای ارکستر سمفونی (۱۳۹۱)
- «آب کناری» برای فلوت، کلارینت، ویولن و ویلنسل، بر اساس موسیقی گیلان (۱۳۹۲)
- «چکوک» برای فلوت و ویولن (۱۳۹۳)
- «ساربانگ» برای آنسامبل مجلسی (۱۳۹۳)
- «مرثیه‌های خاک» برای ارکستر سمفونی و الکترونیک (۱۳۹۳)
- «اینرسی» برای کلارینت/باس کلارینت، پیانو، ویولن و ویلنسل (۱۳۹۳)
پانویس ویرایش
- ↑ نقل از ماهنامهٔ تخصصی گزارش موسیقی شماره ۱۶ و ۱۷ صفحهٔ ۷۷ بایگانی‌شده در ۲۷ فوریه ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine
- ↑ ارکستر موسیقی ملی ایران به رهبری فرهاد فخرالدینی، اجرای قطعه ای از شیدا با تنظیم مجدد سید مهدی حسینی، تالار رودکی به تاریخ ۱۸،۱۹و۲۰ مهرماه سال ۱۳۸۱، انجمن موسیقی ایران
- ↑ http://monodies.com
- ↑ نقل از خبرگزاری: Iran Daily
- ↑ نقل از روزنامه ایران: کنسرت سید مهدی حسینی در کنسرواتوار دولتی سن پترزبورگ روسیه
- ↑ آلبوم موسیقی «مونودیزم»
- ↑ همشهری آنلاین: زندگینامه سید مهدی حسینی
- ↑ «سن پترزبورگ تایمز: گفتگو با مهدی حسینی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ سپتامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۶ اکتبر ۲۰۱۲.
- ↑ «St. Petersburg International New Music Festival». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۹.
- ↑ نقل از ماهنامهٔ تخصصی گزارش موسیقی شماره ۲۰و ۲۱ صفحهٔ ۵۲،۵۳،۵۴،۵۵ و ۶۶ بایگانی‌شده در ۲۷ فوریه ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine
- ↑ «نقل از خبرگزاری فارس». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۶ اکتبر ۲۰۱۲.
- ↑ «نقل از خبرگزاری Payvand Iran News». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۶ اكتبر ۲۰۱۲. تاریخ وارد شده در
|بازبینی=را بررسی کنید (کمک) - ↑ نقل از خبرگزاری آفتاب یزد، روزنامهٔ صبح ایران، یکشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۸۸، شماره ۲۶۴۶، صفحه ۱۰ [۱] بایگانی‌شده در ۱۳ فوریه ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine
- ↑ جام جم روزنامه فرهنگی – اجتماعی صبح ایران/ سال دهم/ شماره ۲۵۷۷/ صفحه ۱۶ [۲]
- ↑ نقل از خبرگزاری Tehran Times, NO.10609, Jun 8 2009,Culture
- ↑ موسیقی ایرانیان: پارتیتورکوارتت زهی نمرهٔ ۲ اثر آهنگساز توسط یکی از قدیمی‌ترین مراکز انتشار نت موسیقی در اروپای شرقی بنام انتشارات کامپازیتار سن پترزبورگ منتشر شد.
- ↑ نقل از خبرگزاری: Press TV: بایگانی‌شده در ۵ اکتبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
- ↑ نقل از خبرگزاری تهران تامیز: [ Works of Iranian composer to echo in St. Petersburg http://www.tehrantimes.com/Index_view.asp?code=216611 ]
- ↑ آروین صداقت‌کیش (۹ آذر ۱۳۹۸). «مروری بر کنسرت «روزهای موسیقی معاصر تهران»: تجربهٔ مشترک ایران-آلمان». رسانهٔ مستقل مرور موسیقی نویز. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ مارس ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۴ مارس ۲۰۲۰. مقدار
|dead-url=deadنامعتبر (کمک)