ریشه‌جوش یا پاجوش به جوانه‌هایی که بر روی ریشه‌های سالم برخی گیاهان، درختان و درختچه‌ها می‌روید گفته می‌شود.[۱] روی ریشه‌های سالم برخی درخت‌ها و درختچه‌ها جوانه‌هایی پیدا می‌شود که از آن‌ها جسته‌هایی به نام ریشه‌جوش می‌روید. درختان سپیدار، توسکا، اقاقیا و برخی گونه‌های دار مازو و نارون ریشه‌جوش می‌دهند. ریشه‌جوش‌ها اغلب از ریشه‌های سطحی و گاهی از ریشه‌های عمیق می‌رویند و به آسانی از درخت اصلی جدا می‌شوند، گاهی نیز از تنهٔ درخت مادری ظاهرشده و خود مستقلاً درختی جدید تشکیل می‌دهند.[۲]

یک ریشه‌جوش که از پای درختی جوان روئیده است.

تنه‌جوش ویرایش

تنه‌جوش یا یقه‌جوش به اندامهای هوایی منشأ گرفته از روی تنه یا طوقه گیاهان گفته می‌شود.[۳] از آنجا که رشد بیش از اندازهٔ تنه جوش و ریشه جوش از دیدگاه زیبایی منظر و بیماری‌های درپیوند با انبوهی شاخساره گیاه، زیانبار تلقی می‌شود، بیشتر از سودمندیهای بهره‌گیری از این رستنیها، هرس آن‌ها مورد تأکید است.[۴]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. سازمان پارکها و فضای سبز شهرداری تبریز "پاجوش و یقه جوش و طرق حذف آنها".» بایگانی‌شده در ۵ اوت ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine. (۱۲ خرداد ۱۳۹۴)
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۷ آوریل ۲۰۱۵.
  3. سازمان پارکها و فضای سبز شهرداری تبریز و یقه جوش و طرق حذف آنها".» بایگانی‌شده در ۵ اوت ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine. (۱۲ خرداد ۱۳۹۴)
  4. پایگاه اطلاع‌رسانی گل و گیاه، باغبانی و فضای سبز پاجوش، تنه جوش".» بایگانی‌شده در ۵ اوت ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine. (۱۲ مرداد ۱۳۹۶)