ویکی‌پدیا

پیش‌نویس:تلویزیون زن

تلویزیون زن
کشورافغانستان
شبکهتلویزیون زن
ستادکابل
برنامه‌سازی
زبان(ها)دری, پشتو
مالکیت
مالکحامد ثمر
تاریخچه
راه‌اندازی‌شده2017
پیوندها
وبگاه
دسترسی

تلویزیون زن (Zan TV به انگلیسی)[۱] یک شبکه تلویزیونی افغانستان است که تقریباً به طور ویژه زنان را استخدام می‌کند و برنامه‌هایی را ارائه می‌دهد که به طور خاص به مسائل مربوط به زنان در افغانستان[۲] می‌پردازد.  این شبکه که در سال 2017 توسط حامد ثمر، کارآفرین رسانه‌ای در کابل تأسیس شد، اولین شبکهٔ تلویزیونی سراسری در نوع خود در افغانستان بود.[۳][۴][۵]

پیشینه

ویرایش

پس از تأسیس، حدود نیمی از زنانی که برای کار در این ایستگاه استخدام شده بودند، از قبل واجد شرایط لازم بودند و مابقی در حین کار آموزش‌های لازم را می‌دیدند. دلیل این امر آن بود که اکثر رسانه‌ها و شرکت‌های تلویزیونی افغانستان در گذشته سابقه استخدام زنان را نداشتند و به همین دلیل، فرصت‌های محدودی برای زنان جهت کسب مهارت‌های رسانه‌ای از قبل وجود داشت. کارکنان این مجموعه از جمله نسرین نوا (مدیر برنامه‌های خبری)، یاسمین یارمل (مجری برنامه روزانه)،[۶] خالده رشید (گزارشگر سیاسی)، [۷] شبانه نوری و بصیره جویا (مجریان خبر) [۸][۹] و مهریه ازلی (روزنامه‌نگار و تهیه‌کننده برنامه‌های سیاسی) بودند.[۱۰]

در عرض سه ماه پس از راه‌اندازی، ثمر تعداد 90 هزار بیننده را برای برنامه‌های صبحگاهی این شبکه گزارش داد. گاردین در زمان تاسیس این رسانه نوشت: «این ابتکار رادیکالی برای کشوری است که صنعت تلویزیون آن تا پیش از این فقط توسط مردان اداره می‌شد و تنها 16 سال پیش، روزنامه‌نگاری و حتی دسترسی زنان به آموزش ممنوع بود.»[۱۱] با این حال، برخی از روزنامه‌نگاران زن به دلیل فعالیت در رسانه، نگرانی‌هایی راجع به امنیت خود دارند و با انتقاد خانواده‌ها و جوامع خود مواجه می‌شوند.[۱۲]

در سال 2019، نجوا عالمی، خبرنگار تلویزیون زن، جایزه Per Anger Prize را دریافت کرد، جایزه‌ای که توسط دولت سویدن به مدافعان حقوق بشر اعطا می‌شود.[۱۳]

بریشکای احمد، فیلمساز کانادایی، در فیلم مستند In the Rumbling Belly of Motherland.[۱۴] محصول (2021) به این ایستگاه و کارکنان آن پرداخت.

برنامه ها

ویرایش

این شبکه برنامه های خبری و انواع برنامه های دیگر از جمله برنامه های آشپزی، سرگرمی و گفتگو را پخش می کند. به‌ویژه، روی موضوعاتی که مورد علاقه زنان افغان است، مانند فمینیسم در اسلام، حقوق باروری،[۱۵] خشونت خانگی،[۱۶] زنان در محیط کار و زندگی خانوادگی[۱۷] تمرکز دارد. مصاحبه با زنانی که در سیاست و فعالیت‌های اجتماعی افغانستان فعال هستند، مانند فریده کوچی بلخی و سیلی غفار نیز در آن گنجانده شده است.[۱۸] اگر چه این برنامه شامل بخش‌هایی در مورد موضوعاتی که در دوران اول حکومت طالبان ممنوع بودند، مانند لوازم آرایشی و بهداشتی و زنان در ورزش می‌شود،[۱۹][۲۰] هدف اعلام شده به گفته خانم مهریه ازلی کار در چارچوب فرهنگ افغانستان و قوانین موجود است. [۲۱]

بعد از 15 آگست 2021

ویرایش

در پی تسلط دوباره طالبان بر افغانستان در آگست 2021، فعالیت شبکه تلویزیونی زن به طور موقت با وقفه روبرو شد. با وجود محدودیت‌هایی که طالبان بر فعالیت زنان و رسانه‌ها در افغانستان اعمال کرده است، این شبکه با مدیریت خانم مریم نایبی و حمایت موسس و رئیس شبکه آقای حامد ثمر، به فعالیت خود ادامه داد و کوشید تا صدای رسای زنان افغان باشد.

منابع

ویرایش
  1. ↑ Jones, Sophia. "A Look Inside the First All-Female TV News Station in Afghanistan". Glamour (به انگلیسی). Retrieved 11 July 2021.
  2. ↑ Jones, Sophia. "A Look Inside the First All-Female TV News Station in Afghanistan". Glamour (به انگلیسی). Retrieved 11 July 2021.
  3. ↑ Doucet, Lyse (19 April 2019). "The Afghan women determined not to lose out in Taliban talks". BBC News. Retrieved 10 July 2021.
  4. ↑ Murray, Jenni (2018). A History of the World in 21 Women: A Personal Selection. ISBN 1786074117.
  5. ↑ "Inside Zan TV: Afghanistan's first all-female station". the Guardian (به انگلیسی). 2017-08-07. Retrieved 11 July 2021.
  6. ↑ "Inside Zan TV: Afghanistan's first all-female station". the Guardian (به انگلیسی). 2017-08-07. Retrieved 11 July 2021.
  7. ↑ "Afghanistan's Female Journalists Risk Their Lives to Tell the News". Great Big Story. Archived from the original on 8 July 2020. Retrieved 7 July 2020.
  8. ↑ Jones, Sophia. "A Look Inside the First All-Female TV News Station in Afghanistan". Glamour (به انگلیسی). Retrieved 11 July 2021.
  9. ↑ "The Taliban say Afghan female TV anchors must cover their faces on air". KUOW. National Public Radio. Associated Press. 20 May 2022.
  10. ↑ Ghezali, Sonia (2 June 2017). "Elles prennent leur plume et parlent aux Afghanes" (به فرانسوی). Radio France Internationale. Retrieved 11 July 2021.
  11. ↑ "Inside Zan TV: Afghanistan's first all-female station". the Guardian (به انگلیسی). 2017-08-07. Retrieved 11 July 2021.
  12. ↑ Jones, Sophia. "A Look Inside the First All-Female TV News Station in Afghanistan". Glamour (به انگلیسی). Retrieved 11 July 2021.
  13. ↑ "2019: Najwa Alimi". levandehistoria.se. The Living History Forum. Retrieved 11 July 2021.
  14. ↑ Gail Johnson and Janet Smith, "Film reviews: documentary Ascension gives glimpses into working life in contemporary China, at KDocsFF". Stir, February 18, 2022.
  15. ↑ "Inside Zan TV: Afghanistan's first all-female station". the Guardian (به انگلیسی). 2017-08-07. Retrieved 11 July 2021.
  16. ↑ Jones, Sophia. "A Look Inside the First All-Female TV News Station in Afghanistan". Glamour (به انگلیسی). Retrieved 11 July 2021.
  17. ↑ "Inside Zan TV: Afghanistan's first all-female station". the Guardian (به انگلیسی). 2017-08-07. Retrieved 11 July 2021.
  18. ↑ "Inside Zan TV: Afghanistan's first all-female station". the Guardian (به انگلیسی). 2017-08-07. Retrieved 11 July 2021.
  19. ↑ Jones, Sophia. "A Look Inside the First All-Female TV News Station in Afghanistan". Glamour (به انگلیسی). Retrieved 11 July 2021.
  20. ↑ "Inside Zan TV: Afghanistan's first all-female station". the Guardian (به انگلیسی). 2017-08-07. Retrieved 11 July 2021.
  21. ↑ Ghezali, Sonia (2 June 2017). "Elles prennent leur plume et parlent aux Afghanes" (به فرانسوی). Radio France Internationale. Retrieved 11 July 2021.

لینک های خارجی

ویرایش

وبگا رسمی[۱]

  1. ↑ https://www.zantvnetwork.com/. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک); پیوند خارجی در |وبگاه= وجود دارد (کمک); پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک)
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پیش‌نویس:تلویزیون_زن&oldid=39809826»