پیش‌نویس:نت شبح

بهترین تعریف برای نت شبح (Ghost Note) آن است که نوازنده آنرا بگونه ای اجرا کند که توسط شنونده احساس شود اما شنیده نشود! این نتها معمولآ بسیار آرام و بدون هیچ گونه تاکید خاصی توسط نوازنده اجرا می شوند، این نتها در نوشتار موسیقی همانند نتهای اختیاری در میان دو پرانتز نوشته می شوند. برای آشنایی بیشتر با این نت های موسیقی، بیایید راجع به آن صحبت کنیم.

نوانس هایی که در نت موسیقی یا پارتیتور وجود دارند به نوازنده این امکان را می دهند تا قطعه را هر چه بیشتر همانند آنچه آهنگساز یا تنظیم کننده می خواهد، اجرا کند. بر روی برخی از نتهای موسیقی ممکن است با علامت های خاصی اصرار به تاکید یا با شدت نواخته شدن باشد و بر روی بسیاری دیگر چنین نباشد.

حتی در حالتی که بر روی نتهای یک قطعه موسیقی علامت های خاصی وجود نداشته باشد، آموخته ایم که برخی نتها (مانند ضرب های اول و سوم در یک میزان چهار ضربی) را با شدت بیشتری اجرا کنیم.

ریشه وجود ضربهای قوی و ضعیف

کلاو (Clave) نحوه خاصی از نگارش موسیقی برای ارائه الگوهای ریتمیک است. این نگارش عمومآ بر روی خطوط حاملی نوشته می شود که دارای کلید سل، فا یا دو نبوده و هدف از نمایش یک نت بیشتر ویژگی های مربوط به زمان و کشش اجرای آن است تا فرکانس یا پیچ (Pitch) آن. این نوع الگوی ریتمیک یا زمان بندی مسجع، ریشه در موسیقی آفریقای غربی دارد که در کشور کوبا به مراحل کاملتری رسیده است. (ممکن است نتها روی یک خط حامل نیز نمایش داده شوند.)

در این روش از نوشتار موسیقی – که غالبآ برای سازهای کوبه ای بکار برده می شود – نتهای قالب با فواصل مساوی در زمان تقسیم شده اند که عمومآ قواعد خاصی برای تاکید بر آنها وجود دارد، مانند آنچه برای یک میزان ۴/۴ بیان کردیم. در یک الگوی کلاو کاملآ از پیش مشخص است که کدامیک از نت ها با چه شدت و ضعفی باید اجرا شوند.

نمونه ای از یک الگوی ریتمیک بسیار ساده

در واقع، در یک قالب کلاو بدون شک ما نتهای تاکید شده و نتهای که نیاز به تاکید ندارند، داریم. هرچند برخی معتقد هستند که که الگوی کلاو در اصل تنها از نتهای مؤکد ساخته شده و نتهای بی تاکید تنها علایمی تغییر پذیر هستند و بخشی از الگوی اصلی نیستند. (این نظر جای بحث دارد و به میزان زیادی وابسته به فاکتورهای سازی و اجرایی است.)

البته نباید اینگونه پنداشت که یک نت شبح (Ghost Note)، تنها نتی است ساده و تاکید نشده؛ چرا که نتهای تاکید نشده در الگوهای کلاو، برای ایجاد کنتراست در مقابل نتهای تاکید شده حضور دارند. آنها نه مؤکدند و نه بیش از حد نادیده گرفته می شوند و در جمع حالت متعادلی دارند.

اگر یک نوازنده یکی از این نتهای غیر مؤکد را در جهت خلاف یک نت تاکید شده، تاکید (بگونه ای که توجه شنونده جلب نشود)، نت اجرا شده را نت شبح (Ghost Note) می نامند.

اگر بخواهیم با اعداد ارقام این رابطه را مشخص کنیم باید بگویم که اگر یک نت مؤکد در یک قالب موسیقایی معادل +۱ درجه قویتر اجرا شود و اگر نت عادی از با تاکیدی برابر ۰ نواخته شود، پس نت شبح وار باید با تاکیدی برابر -۱ اجرا شود.

در موسیقی سبک Jazz معمول بر این است که برای سازهای بادی و زهی، با گذاشتن یک علامت ضربدر ‘x’ به جای سر نت (که در حالت عادی به شکل بیضی است) این خواسته به نوازنده منتقل می گردد و او این نت را بصورت شبح اجرا می کند.

دقت کنید که اگر از زاویه فیزیکی به یک نت شبح (Ghost Note) نگاه کنیم، پوش این نت به هیچ وجه حمله آنی ندارد و بسیار آرام بالا آمده و آرام پایین می آید و به بیان دیگر پرش یا اتک (Attack) ندارد و ضربه ای به گوش وارد نمی کند.

سازهای بادی که صدای انسان هم در میان آنها قرار دارد و همچنین گیتار، سازهایی هستند که میتوانند نتهای شبح گونه را به شکلی کاملا متمایز از سایر نتها، اجرا کنند در حالی که یک نوازنده پیانو یا ساز کوبه ای در اجرای آن با مشکل روبرو خواهد شد.

روش اجرا

به عنوان یک مثال عملی، نوازنده گیتاری را در نظر بگیرید که می خواهد یک نت را شبح وار اجرا کند. او میتواند هنگام نواختن نت، با کم کردن فشار انگشتان بر روی سیمهای دسته – باره – گیتار (بدون اینکه دستش را از روی سیم دسته بردارد)، نت را آهسته و شبح وار اجرا کند. در این حالت حتی اگر سیم به خرک باره برخورد نکند، انگشت نوازنده به سان خرک عمل می کند و نتیجه صوتی می شود که ما آنرا نت شبح (Ghost Note) می گوییم.

یاد آوری میکنیم که اگر این طرز نواختن در مورد همه نتها اجرا شود، دیگر این نت، نت عادی بوده و شبح وار محسوب نمیشود. پس نتیجه میگیریم که پدیده نت شبح وار بودن یک پدیده کاملا نسبی است.

مشابه این اجرا در موسیقی ایرانی برای سازهایی مانند تار و سه تار موجود است که به آن نت اشاره گفته می شود. نوازندگان درامز نیز بعنوان مثال برای نواختن این نوع از نت ها، بجای ضربه زدن با چوب (Stick) ، تنها به لمس کردن قطعات درامز با چوب می پردازند.

یک اشتباه رایج

یک تصور رایج و نادرست عمومی این است که نت شبح وار را با نت زینت (grace note) یکی میدانند. در حالی که در تعریف، نت زینت باید از نتی که قرار است زینت داده شود، کوتاه تر باشد ولی نه لزومآ بدون تاکید. چه بسا در بسیار موارد تاکید روی نت زینت بیش از نت اصلی است.

به عبارت دیگر، یک نت زینت میتواند شبح وار، عادی یا مؤکد اجرا شود و شبح وار بودن یک نت به هیچ وجه ربطی به کشش نت ندارد و تنها به حجم صوتی که تولید می شود، مربوط است.

یک تعریف دیگر

دیوید هوگ (David Hodge) در وب سایت خود guitarnoise.com، نت های شبح گونه را چنین تعریف کرده است:

«بهترین تعریف برای نت شبح وار یا ghost note، این است، نتهایی هستند که احساس میشوند اما شنیده نمی شوند. نوازنده این نت را بسیار آرام و بدون تاکید مینوازد و این عدم تاکید تا حدی است که گاهی موج تولید شده حجم صوتی در حد صفر (سکوت) دارد.»

«این نت معمولا در میان دو پرانتز قرار داده می شود. البته نتهای اختیاری برای اجرا هم در پرانتز قرار میگیرند. این نتها زمانی به وجود می آیند که یک نوازنده به هنگام اجرای یک ریف (riff) که به طور مکرر اجرا می شود، بخواهد برای جلوگیری از یکنواختی تغییر کوچکی در آن بدهد و نت هایی را به آن اضافه کند که در این صورت عمومآ آنها را در پرانتز قرار می دهند.»

به دلیل این مشابهت نوشتاری، تشخیص این دو بدون شنیدن اجرای موسیقی اصل، ممکن نیست، هرچند بسیاری از نوازندگان اعتقاد دارند که اجرای این نتها به هر یک از این دو روش خوب از آب در می آید.

Illustration of dead note in standard notation and guitar tablature
تصویرسازی نت مرده در نت موسیقی و تبلچر گیتار

در موسیقی ، یک نت شبح (یا یک نت مرده، خاموش، خاموش یا کاذب) یک نت موسیقی با ارزش ریتمیک است، اما هنگام نواختن صدایی قابل تشخیص ندارد. در نت نویسی موسیقی ، به جای بیضی شکل، یک "X" برای سر نت یا پرانتز در اطراف سر نت نشان داده می شود. [۱] نباید آن را با نماد X شکل اشتباه گرفت.

در سازهای زهی ، این صدا با صدای یک سیم خاموش نواخته می شود. "بی صدا تا حدی که صدای آن بیشتر ضربه ای است تا واضح و واضح در زیر و بم. مطمئناً یک زیر و بمی وجود دارد، اما ارزش موسیقایی آن بیشتر ریتمیک است تا ملودیک یا هارمونیک ... آنها شتاب و حرکت را به هر خط بیس اضافه می کنند." [۲] که در یک فیگور ریتمیک رخ می‌دهند، به طور عمدی تأکیدی بر آن‌ها نمی‌شود، اغلب تا حد سکوت . در نوازندگی موسیقی رایج درام، نت‌های ارواح نت‌هایی هستند که «بسیار آرام بین نت‌های اصلی»، (بدون ضرب در نت‌های شانزدهم ) اغلب بر روی درام در یک کیت درام نواخته می‌شوند. [۳] نت های ارواح اغلب توسط نوازندگان باس الکتریک و نوازندگان کنترباس در طیف وسیعی از موسیقی های رایج و سبک های موسیقی سنتی استفاده می شود. در موسیقی آوازی، این سبک نت نویسی بیانگر کلماتی است که به جای آواز خواندن، با ریتم گفته می شوند.

موسیقی بدون کلام

ویرایش

نت های ارواح صرفاً نت های بدون لهجه در یک الگو نیستند. نت‌های بدون لهجه در چنین الگویی مانند clave به‌عنوان نشان‌دهنده سطح متوسط تاکید در نظر گرفته می‌شوند - آنها نه به طور مطلق تاکید می‌شوند و نه تاکیدی بر آنها وجود ندارد. اگر یکی از این نت‌های بدون لهجه به همان اندازه یا به همان میزانی که بر نت‌های تاکیدی در الگو تاکید شده است، بیشتر تاکید شود، آن نت را "شبح" کرده است. در موردی که در آن یک نت شبح تا حد سکوت تاکید می‌شود، آن نت یک مکان‌دار ریتمیک را به همان شکلی نشان می‌دهد که استراحت می‌کند. این می تواند تمایز بسیار خوبی باشد و توانایی یک نوازنده برای تمایز بین آنچه که یک نت روح است و چه چیزی استراحت است عمدتاً توسط ماهیت آکوستیک ساز کنترل می شود.

سازهای بادی ، از جمله صدای انسان، و گیتار نمونه‌هایی از سازهایی هستند که عموماً می‌توانند نت‌های ارواح را بدون اینکه آنها را مترادف با استراحت بدانند، بسازند، در حالی که یک پیانیست یا نوازنده کوبه‌ای در ایجاد این تمایز به دلیل ماهیت کوبه‌ای سازها مشکل بیشتری خواهد داشت. رزولوشن گرادیان حجم با نزدیک شدن به سکوت. با این حال، در چنین حالتی که نت‌های ارواح به وضوح قابل شنیدن بودند، در حالی که بسیار کمتر از نت‌های بدون لهجه که نشان‌دهنده میانگین درجه تأکید در مثال هستند، می‌توان گفت که یک نوازنده کوبه‌ای چیزی را خلق می‌کند که ما می‌توانیم به عنوان نت‌های ارواح تعریف کنیم. .

یک تصور اشتباه رایج این است که نت های لطف و نت های ارواح مترادف هستند. یک نت گریس بنا به تعریف از نظر طول کوتاه‌تر از نت اصلی است، اما در بسیاری از مثال‌ها، نت گران‌قدر بیشتر از خود اصل، تأکید بیشتری دریافت می‌کند، حتی اگر نت بسیار کوتاه‌تر از نت اصلی باشد.. به عبارت دیگر، در حالی که یک نت لطیف می تواند شبح شود، شبح نت ها تابعی از حجم است.[نیازمند منبع] به جای مدت زمان.

پرکاشن

ویرایش
 
طبل زدن : نت های ارواح که با پرانتز مشخص می شوند، نت های اصلی که با لهجه ها متمایز می شوند [۳]   play </img>   play

در نواختن درام، یک نت شبح با صدای بسیار کم نواخته می‌شود، معمولاً روی یک درام . [۴] در نت‌نویسی موسیقی، نت‌های ارواح در پرانتز اطراف نت نشان داده می‌شوند. [۴] بر اساس کتاب The Drummer's Bible: How to Play Every Drum Style from Afro-Cuban to Zydeco ، هدف نت شبح این است که «...زیر صدای اصلی شیار شنیده شود. این یک احساس لطیف نت شانزدهم را در اطراف ضربان پشت قوی یا لهجه‌های خاص ایجاد می‌کند."

پس اصطلاح نت شبح می تواند معانی مختلفی داشته باشد. اصطلاح ضد لهجه خاص تر است. علاوه بر این، مجموعه ای از علائم ضد لهجه برای نشان دادن درجه بندی به طور خاص وجود دارد. موسیقی کوبه ای به ویژه از علائم ضد لهجه استفاده می کند، به شرح زیر:

  1. کمی نرم تر از نت های اطراف: ◡ (برو)
  2. به طور قابل توجهی نرم تر از نت های اطراف: ( ) (سر یادداشت داخل پرانتز)
  3. بسیار نرم تر از نت های اطراف: [ ] (سر نت در پرانتز مربع)

نمونه هایی را می توان در طبل زدن هاروی میسون ، مایک کلارک ، برنارد پردی ، [۵] براد ویلک ، دیوید گاریبالدی ، و چاد اسمیت شنید. طبل زدن نت شبح یکی از ویژگی های متمایز موسیقی R&B است. [۶] نمونه‌های قابل [۷] این تکنیک عبارتند از شکستن طبل گریگوری سی . " روزانا ".

سازهای زهی

ویرایش
 
باس : نت‌های شبح که با سر نت‌های x شکل نشان داده می‌شوند. [۲]   Play </img>   Play

نوازنده گیتاری که می‌خواهد یک نت را اجرا کند، می‌تواند فشاری را که دست فرتینگ روی سیم‌ها وارد می‌کند، بدون برداشتن دست از فرت‌بورد (که منجر به صدا دادن گام‌های باز آن سیم‌ها می‌شود) کاهش دهد. گاهی اوقات به آن "خراش" می گویند و به عنوان نت شبح در نظر گرفته می شود مگر اینکه تمام نت های بدون لهجه در الگو "خراشیده" شده باشند (در این صورت خراش ها نت های بدون لهجه هستند).

در کنترباس و باس الکتریک ، مانند گیتار، نت‌های شبح را می‌توان با بی‌صدا کردن سیم‌ها، یا با برداشتن دست، اجرا کرد که نت‌هایی با صدای نامشخص ایجاد می‌کند که کیفیت ضربی دارند. در باس الکتریک، نت های شبح به طور گسترده ای در سبک سیلی باس استفاده می شود، به عنوان راهی برای ایجاد صدای ضربی و درام مانند در موسیقی فانک و لاتین . در کنترباس، نت‌های کوبه‌ای شبح با ضربه زدن سیم‌ها به صفحه انگشت اجرا می‌شوند که صدایی پرکاشن و «شکل» ایجاد می‌کند. با کنترباس، نت‌های شبح به سبک اسلپ در راکابیلی ، بلوگرس ، بلوز سنتی و جاز سوئینگ استفاده می‌شود.

نوازندگان باس مانند جیمز جامرسون (از موتاونکارول کای (از موتاون)، روکو پرستیا (برای برج قدرت)، و چاک رینی (برای استیلی دن ، آرتا فرانکلین و دیگران) همگی اینگونه نواخته اند «انواع نت‌های ارواح درست انجام شده» هستند . [۲]

موسیقی آوازی

ویرایش

در موسیقی آوازی، به‌ویژه در تئاتر موزیکال ، یک نت شبح نشان می‌دهد که اشعار باید به جای خوانده شدن، گفته شود، ریتم مشخصی را حفظ می‌کند اما صدایی نامشخص دارد. نت هایی با ارزش کمتر از نیم نت از "X" به جای دایره به عنوان سر نت استفاده می کنند. گاهی اوقات یک نیم نت یا نت کامل با سر نت الماس باز نشان داده می شود که اغلب نشان دهنده یک جیغ است.

به عنوان یک مثال، شماره آغازین مرد موسیقی ، «جزیره راک»، تقریباً منحصراً با نت‌های شبح نوشته شده است.

این نماد همچنین ممکن است نشان دهنده رپ باشد.

همچنین ببینید

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. " False note", OnMusic Dictionary.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Letsch, Glenn (2008). Stuff! Good Bass Players Should Know, p.51-52. شابک ‎۹۷۸−۱−۴۲۳۴−۳۱۳۸−۱.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Mattingly, Rick (2006). All About Drums, p.61. Hal Leonard. شابک ‎۱−۴۲۳۴−۰۸۱۸−۷.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام drum وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  5. Gianni, Jason (2003) The Drummer's Bible: How to Play Every Drum Style from Afro-Cuban to Zydeco, p. 35. See Sharp Press. "Purdie Shuffle" At Google Books. Retrieved 11 May 2013.
  6. Strong, Jeff (2006). Drums for Dummies, p.116. شابک ‎۹۷۸−۰−۴۷۱−۷۹۴۱۱−۰.
  7. "Living Legend Tries to Make a Living". New York Times. March 29, 2011. Archived from the original on April 6, 2011. Retrieved November 20, 2015.