رپ
رَپ (به انگلیسی: Rap) نوعی ژانر موسیقی است که در دهه ۱۹۷۰ (میلادی) توسط سیاه پوستان آمریکایی یه به یه و آمریکایی‌های لاتین در محله‌های حاشیه‌ای و غالباً فقیرنشین برانکس (واقع در نیویورک) که غالباً به گتو معروف‌اند، پدید آمد.[۱] این سبک موسیقی نوعی سلاح مبارزه جوانان سیاه با تبعیض‌های نژادی رایج در آن زمان بود و به همین دلیل بود که به خاطر بیان مشکلات زندگی در گِتوها (جایی برای زندگی مردمی که جزو اقلیت یک شهر به حساب می‌آیند) به موسیقی گتو نیز شهرت دارد. این سبک قدمتی تقریباً ۶۰ ساله دارد این سبک به‌جا مانده از سبکی است که با شعر به حکومت اعتراض می‌کردند.
از سال ۲۰۰۰ میلادی با گسترش اینترنت و وبسایت‌های اشتراک‌گذاری موسیقی و ویدئو مانند مای‌اسپیس، یوتیوب، اسپاتیفای و ساوندکلاود، موسیقی رپ گسترش بیشتری پیدا کرد و تبدیل به یکی از مهم‌ترین سبک‌های موسیقی شد.[۲][۳][۴]
تاریخچهویرایش
سیاهپوستان آمریکایی دهه ۷۰ میلادی در نیویورک، زمانی که تبعیض نژادی و ظلم و ستم سفیدپوستان، آن‌ها را به ستوه آورده بود به خیابان‌ها ریختند و برای بیان اعتراضات، حرف‌هایشان را به‌صورت ریتمیک و ترانه خواندند. دقیقاً از همین‌جا بود که سبک جدیدی از موسیقی پا به عرصهٔ ظهور گذاشت و «رپ» نام گرفت که ابتدا و به‌دلیل پدیدآورندگان آن، به «سی.ان. ان» سیاهپوستان آمریکا شهرت یافت. اغلب از دهه ۱۹۹۰ به عنوان یکی از برترین دهه های تاریخ رپ یاد می‌شود.مشهورترین رپر های آن دوره توپاک و نوتوریوس بی.آی.جی بودند.
رپ و هیپ هاپ حال حاضر آمریکاویرایش
هر چند رپ و هیپ هاپ در آمریکای امروز، هنوز هم لحن تلخ و اعتراضی خود را حفظ کرده‌است، ولی دیگر دربارهٔ مباحثی که در آغاز تولد خود به آن‌ها می‌پرداخت سخنی به میان نمی‌آورد یا حداقل، به ندرت دربارهٔ آن‌ها سخن می‌گوید؛ گویا آرزوی مارتین لوتر کینگ در مورد برابری حقوق سیاهپوستان و سفیدپوستان، لااقل در مورد رپکن‌ها در حد زیادی به تحقق پیوسته، چون محور اصلی موسیقی رپ و هیپ هاپ در آمریکای حال حاضر را گنگستا رپ (Gangsta Rap) و تا حدود زیادی هاردکور رپ (Hardcore Rap) تشکیل می‌دهد به عبارت ساده‌تر امروزه مباحث اصلی این موسیقی را رجزخوانی و بیان مشکلات اجتماعی نظیر فقر، بی‌کاری و… تشکیل می‌دهد.
گرچه همواره سیاهپوستان را صاحبان رپ می‌دانند ولی نمی‌توان از نقش آمریکایی‌های لاتینی‌تبار در زنده نگه داشتن و گسترش این سبک چشم‌پوشی کرد، دوم اینکه رپ در دنیای امروز از چهارچوبی که آن را تنها مربوط به سیاهپوستان می‌ساخت خارج شده‌است و به یک شیوهٔ اعتراض برای نوجوانان و جوانان تبدیل شده‌است؛ در واقع هر جا که جوان‌ها هستند و هر کجا که نارضایتی وجود دارد رپ هم به عنوان یک شیوهٔ اعتراض که در قالب گفتار و در دل کلماتی که به سرعت و پشت سر هم پیاده می‌شوند، حضور دارد. گویش و سرعت بیان کلمات فلو رایم و قافیه پردازی روی ریتم از اصول اولیه رپ می‌باشد. انواع موضوع و دیدگاه برای اجرای رپ وجود دارد مانند مسائل اجتماعی، گنگ، دیسلاو و دیس. همچنین یکی از اولین رپرهای سفیدپوست امینم (به انگلیسی:Eminem) بوده‌است که به دلیل سفیدپوست بودن توسط سیاه پوستان مورد تمسخر قرار می‌گرفت.[۵][۶][۷]
در ایرانویرایش
رپ فارسی در اواخر دهه ۱۳۷۰ (خورشیدی) در ایران شکل گرفته‌است و خواننده‌های زیادی به‌طور زیرزمینی و غیرمجاز در این سبک فعال هستند. در ایران، خوانندگان رپ از این ابزار برای اعتراض به مشکلات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی خود استفاده می‌کنند. البته افراد مختلف با اهداف و نیات متفاوتی مشغول به نوشتن شعر در چنین قالبی می‌شوند.[نیازمند منبع] از خوانندگان معروف رپ فارسی میتوان به هیچ‌کس، یاس، امیر تتلو، رضا پیشرو، بهرام، علی سورنا، شاهین نجفی، پوریا پوتک و اشکان فدائی اشاره کرد.
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ «NPR Recognizes We've Been Here Since Day 1 in 'A Latino History of Hip Hop'». Remezcla (به انگلیسی). ۲۰۱۵-۰۴-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۰-۳۰.
- ↑ "Hip Hop Music - Topic". YouTube. Archived from the original on September 28, 2016. Retrieved 2016-10-02.
- ↑ "Hip-hop is the most listened to genre in the world, according to Spotify analysis of 20 billion tracks | News | Culture | The Independent". independent.co.uk. Archived from the original on April 4, 2016. Retrieved March 29, 2016.
- ↑ "The Best Hip Hop Songs (On Spotify) Of June 2016". Archived from the original on October 3, 2016. Retrieved 2016-10-02.
- ↑ name="r12">"Hip Hop and Blues". Archived from w.elijahwald.com/hipblues.html the original on 12 April 2010.
{{cite web}}: Check|url=value (help) - ↑ "The Roots of Rap". Archived from the original on 24 March 2006.
- ↑ https://www.theringer.com/music/2020/10/6/21502594/history-of-white-rappers-eminem-vanilla-ice-mac-miller