کارلوس چهارم اسپانیا (انگلیسی: Charles IV of Spain؛ زاده ۱۱ نوامبر ۱۷۴۸ درگذشته ۲۰ ژانویهٔ ۱۸۱۹) یک پادشاه اسپانیا بود.

کارلوس چهارم اسپانیا
پرتره توسط فرانسیسکو گویا
پادشاه اسپانیا
سلطنت۱۴ دسامبر ۱۷۸۸ – ۱۹ مارس ۱۸۰۸
پیشینکارلوس سوم اسپانیا
جانشینفردیناند هفتم اسپانیا
زاده۱۱ نوامبر ۱۷۴۸
Palace of Portici, پوتیچی, ایتالیا
درگذشته۲۰ ژانویهٔ ۱۸۱۹ (۷۰ سال)
رم, ایتالیا
آرامگاه
همسر(ان)ماریا لوییزای پارما
فرزند(ان)Charlotte, Queen of Portugal
Infanta Maria Amalia
Maria Louisa, Queen of Etruria
فردیناند هفتم اسپانیا
Infante Charles, Count of Molina
Maria Isabella, Queen of the Two Sicilies
Infante Francisco de Paula
نام کامل
Carlos Antonio Pascual Francisco Javier Juan Nepomuceno Jose Januario Serafin Diego
خانداندودمان بوربون
پدرکارلوس سوم اسپانیا
مادرماریا آمالیا

اسپانیایی که کارلوس سوم به ارث برده بود، نشانه های کمی از بی ثباتی داشت، اما در طول سلطنت او، اسپانیا وارد یک سری اتحادهای نامطلوب شد و رژیم او دائماً به دنبال پول نقد برای مقابله با شرایط ضروری جنگ بود. او از پسر و وارثش فردیناند کسی که توطئه ناموفق الاسکوریال را رهبری کرد متنفر بود، و بعداً چارلز را پس از غوغاهای آرانخوئز در مارس 1808، همراه با برکناری مانوئل گودوی ، وزیر اول منفور خود، مجبور به کناره گیری شد. کارلوس چهارم که توسط ناپلئون بناپارت به بایون احضار شد و فردیناند هفتم را مجبور به کناره گیری کرد، از سلطنت نیز کناره گیری کرد و راه را برای ناپلئون هموار کرد تا برادر بزرگترش ژوزف بناپارت را بر تخت پادشاهی اسپانیا بنشاند. دوران سلطنت کارلوس چهارم نقطه عطف بزرگ در تاریخ اسپانیا بود.[۱]

منابع

ویرایش
  1. "Charles IV of Spain". Wikipedia (به انگلیسی). 2024-05-18.
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Charles IV of Spain». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ مارس ۲۰۱۴.
  • «Charles IV of Spain». دریافت‌شده در ۲۰ مارس ۲۰۱۴.[پیوند مرده]

پیوند به بیرون

ویرایش