کامرون دیاز
کامرون میشل دیاز (انگلیسی: Cameron Michelle Diaz؛ زادهٔ ۳۰ اوت ۱۹۷۲) کارآفرین، تهیه‌کننده، نویسنده و بازیگر و مدل بازنشسته آمریکایی است. او در طول حرفهٔ خود افتخارات گوناگونی دریافت کرده و نامزد دریافت چهار جایزهٔ گلدن گلوب، یک جایزهٔ بفتا و سه جایزهٔ انجمن بازیگران فیلم شده‌است. او در سال ۲۰۱۳ دریافت‌کنندهٔ بیشترین دستمزد در میان بازیگران زن هالیوود بالای ۴۰ سال بود.[۱] تا سال ۲۰۱۸، مجموع فروش گیشه فیلم‌های دیاز در ایالات متحده بیش از ۳ میلیارد دلار بوده و در جهان بیش از ۷ میلیارد دلار فروش داشته‌اند که او را به پنجمین بازیگر پردرآمد گیشه داخلی آمریکا بدل می‌کند.[۲]
| کامرون دیاز | |
|---|---|
 دیاز در افتتاحیهٔ وقتی حامله هستی باید منتظر چه چیزی باشی (۲۰۱۲) | |
| نام در زمان تولد | کامرون میشل دیاز |
| زادهٔ | ۳۰ اوت ۱۹۷۲ (۴۹ سال) سن دیگو، ایالات متحده |
| پیشه |
|
| سال‌های فعالیت | ۱۹۹۰–۲۰۱۶ |
| همسر(ها) | بنجی مدن (ا. ۲۰۱۵) |
| فرزندان | ۱ |
دیاز در سن دیگو به دنیا آمد و در لانگ بیچ، کالیفرنیا بزرگ شد. او هنگام تحصیل در دبیرستان با الیت مدل قرارداد مدلینگ امضا کرد. او فعالیت سینمایی خود را با بازی در فیلم ماسک (۱۹۹۴) آغاز کرد. او سپس برای نقش مکمل فیلم عروسی بهترین دوست من (۱۹۹۷) انتخاب شد و در پی آن در فیلم موفق مری یه جوریه (۱۹۹۸) ایفای نقش کرد. بازی در این فیلم باعث گسترش شهرت او شد و برایش نامزد دریافت جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر زن در موزیکال یا کمدی شد. او در سال ۱۹۹۹ برای بازی در درام ورزشی هر یکشنبه کذایی و فیلم فانتزی جان مالکوویچ بودن به‌عنوان بازیگری دراماتیک شهرت یافت و برای جان مالکوویچ بودن دومین بار نامزد دریافت جایزهٔ گلدن گلوب شد.
دیاز برای بازی در نقش مکمل فیلم آسمان وانیلی (۲۰۰۱) سومین بار نامزد دریافت جایزهٔ گلدن گلوب شد. او سپس در فیلم‌های گوناگونی از جمله فرشتگان چارلی (۲۰۰۰) و دنباله‌اش فرشتگان چارلی: زدن به سیم آخر (۲۰۰۳) ایفای نقش کرد و صداپیشگی شخصیت شاهدخت فیونا را در مجموعهٔ شرک (۲۰۰۱–۲۰۱۰) به عهده گرفت. او در سال ۲۰۰۲ در فیلم حماسی دارودسته‌های نیویورکی ساختهٔ مارتین اسکورسیزی ایفای نقش کرد که برای چهارمین بار نامزد دریافت جایزهٔ گلدن گلوب شد. پروژه‌های بعدی او شامل کمدی‌های دراماتیک در موقعیت او (۲۰۰۵) و تعطیلات (۲۰۰۶) و تریلر روان‌شناختی جعبه (۲۰۰۹) و کمدی اکشن شوالیه و روز (۲۰۱۰) می‌شوند. او در سال ۲۰۱۱ در نقش مکمل فیلم زنبور سبز بازی کرد و فعالیت خود را با ایفای نقش در کمدی‌های معلم بد (۲۰۱۱) و زن دیگر (۲۰۱۴) ادامه داد. آخرین نقش‌آفرینی او در فیلم اقتباسی آنی (۲۰۱۴) بود و سپس از بازیگری کناره‌گیری کرد.
دیاز همچنین دو کتاب در زمینهٔ سلامت نوشته‌است: کتاب بدن (۲۰۱۳)، که یکی پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز است و کتاب طول عمر (۲۰۱۶).
کودکی و نوجوانی
دیاز در شهر سن دیگو ایالت کالیفرنیا زاده شد. پدر او بیلی دیاز یک آمریکایی-کوبایی از نسل دوم، و مادرش امیلی دیاز یک آمریکایی-ایتالیایی و آلمانی است.
کامرون یک خواهر بزرگتر با نام چیمن دارد.[۳]
زندگی حرفه‌ای
کامرون دیاز از شانزده سالگی وارد شغل مانکنی شد و استعدادش او را به مجلاتی مانند مادمازل، هفده و فعالیت‌های تبلیغاتی برای شرکت‌هایی مانند کلوین کلاین و کوکا کولا کشاند. موفقیت حرفه‌ای او را به ژاپن، استرالیا، مراکش و پاریس برد. کامرون در سن ۲۱ سالگی به کالیفرنیا برگشت.[۴]
در سال ۱۹۹۴ کامرون نخستین نقش خود را در فیلم کمدی اکشن ماسک بدست آورد و با جیم کری روبرو شد. او نقش اصلی را بدون هیچ تجربه پیشین در این فیلم بازی کرد. پس از بازی در فیلم ماسک کامرون دیاز درخواست‌های زیادی از طرف چند فیلمساز برجسته برای بازی در فیلم‌هایشان دریافت کرد.[۵]
در پاییز سال ۲۰۰۰ او در فرشتگان چارلی ظاهر شد. پروژه بعدی او فیلم دارودسته‌های نیویورکی از مارتین اسکورسیزی بود که در برابر لئوناردو دی‌کاپریو بازی کرد.[۶]
کامرون دیاز یکی از درآمدزاترین بازیگران سینمای آمریکا بوده‌است.[۷]
کناره‌گیری
کامرون دیاز کار حرفه بازیگری را از سال ۲۰۱۶ کنار گذاشت. او در اوت ۲۰۲۰ به پادکست گوئینت پالترو گفت: «با کنار گذاشتن بازیگری، به آرامش رسیدم، چون بالاخره توانستم به خودم برسم». از دید کامرون دیاز، کار زیاد و سخت، و دائم در چشم عموم بودن، بسیار دشوار بود؛ زیرا دیگر وقتی برای زندگی شخصی نداشت. با اینحال گفته که ممکن است روزی به هنرپیشگی بازگردد.[۷]
زندگی شخصی
کامرون دیاز و جاستین تیمبرلیک رابطه خود را در سال ۲۰۰۳ میلادی آغاز کردند.[۸] در سال ۲۰۰۴ یک عکاس به‌طور مخفیانه از کامرون دیاز و جاستین تیمبرلیک در بیرون هتل از آنان عکس گرفت. دیاز و تیمبرلیک مدتی با این عکاس درگیر شدند. در این میان دیگر عکاسان توانستند دوربین را از عکاس مزبور دزدیده و آن را در اختیار مجله هفتگی آمریکا قرار دهند و تصاویر آنها در شماره فردای آن روز چاپ شد.[۹]
در ۱۵ آوریل ۲۰۰۸ پدر کامرون دیاز بر اثر بیماری سینه پهلو درگذشت.[۱۰]
کامرون دیاز در ۵ ژانویه ۲۰۱۵ دریک مراسم یهودی در خانه خود در بورلی هیلز با موسیقی‌دان بنجی مدن ازدواج کرد؛ زیرا هر دو آنها ریشه یهودی دارند.[۱۱][۱۲] این زوج در ژانویه ۲۰۲۰ صاحب یک فرزند دختر شدند.[۱۳]
فیلم‌شناسی
-.jpg)
| سال | نام فیلم | نقش |
|---|---|---|
| ۱۹۹۴ | ماسک | تینا کارلیل |
| ۱۹۹۵ | شام آخر | جودی |
| ۱۹۹۶ | او شماره یک است | هدر |
| احساس مینه‌سوتا | فردی کلایتون | |
| سر بالای آب | ناتالی | |
| ۱۹۹۷ | کلیدهای تولسا | ترادی |
| عروسی بهترین دوست من | کیمبرلی والیس | |
| یک زندگی کمتر معمولی | سلین ناوایل | |
| ۱۹۹۸ | ترس و نفرت در لاس وگاس | گوینده تلویزیون |
| مری یه جوریه | ماری جنسون | |
| اوضاع خیلی بد | لورا گارتی | |
| ۱۹۹۸–۲۰۱۴ | پخش زنده شنبه شب (تلویزیونی) | خودش / میزبان |
| ۱۹۹۹ | جان مالکوویچ بودن | لوت شوارتز |
| هر یکشنبه کذایی | کریستینا پاگنیاچی | |
| ۲۰۰۰ | چیزهایی که فقط با نگاه کردن می‌توانید به او بگویید | کارول فابر |
| فرشتگان چارلی | ناتالی کوک | |
| ۲۰۰۱ | سیرک نامرئی | فیت |
| شرک | شاهدخت فیونا (صدا پیشه) | |
| آسمان وانیلی | جولی جیانی | |
| ۲۰۰۲ | فکر شیرین | کریستینا والترز |
| خانه پدر من | دختر | |
| تنبل‌ها | خودش | |
| گزارش اقلیت | زن داخل مترو | |
| دارودسته‌های نیویورکی | جنی اوردین | |
| ۲۰۰۳ | فرشتگان چارلی: زدن به سیم آخر | ناتالی کوک |
| ۲۰۰۴ | شرک ۲ | شاهدخت فیونا (صدا پیشه) |
| شرک: روح لرد فارکواد (انیمیشن کوتاه چهار بعدی) (شهر بازی) | ||
| ۲۰۰۵ | در موقعیت او | مگی فلر |
| ۲۰۰۶ | تعطیلات | آماندا وودز |
| ۲۰۰۷ | شرک ۳ | شاهدخت فیونا (صدا پیشه) |
| تالار شرک (تلویزیونی) | شاهدخت فیونا | |
| ۲۰۰۸ | چیزی که در وگاس رخ می‌دهد | جوی مکنلی فولر |
| ۲۰۰۹ | جعبه | نورما لوئیس |
| محافظ خواهرم | سارا فیتزگرالد | |
| سسمی استریت (مجموعه تلویزیونی) | خودش | |
| ۲۰۱۰ | شوالیه و روز | ژوئن هاونس |
| شرک برای همیشه | شاهدخت فیونا (صدا پیشه) | |
| ۲۰۱۱ | زنبور سبز | لنوره کیس |
| معلم بد | الیزابت هالسی | |
| ۲۰۱۲ | وقتی حامله هستی باید منتظر چه چیزی باشی | ژولس |
| گامبیت | پی جی پنزوسکی | |
| ۲۰۱۳ | مشاور | مالکینا |
| ناباوران | خودش | |
| در جهان … | خودش در تریلر بازی‌های آمازون | |
| ۲۰۱۴ | زن دیگر | کارلی |
| نوار سکس | آنی هارگراو | |
| آنی | خانم هانینگان |
منابع
- ↑ Siegel, Tatiana (June 5, 2013). "From Cameron Diaz to Sandra Bullock, the A-list of actresses is aging along with the moviegoer as their clout (and salaries) skyrocket, and Hollywood fails to groom another generation amid franchise fever". هالیوود ریپورتر. Retrieved October 26, 2013.
- ↑ "People Index". باکس آفیس موجو. Retrieved October 20, 2018.
- ↑ «Becoming … Cameron Diaz». People magazine (به انگلیسی). ۱۸ مه ۲۰۰۴.
- ↑ «مصاحبه کامرون دیاز». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۱ مه ۲۰۰۸.
- ↑ وبگاه هالیوود ریپورتر
- ↑ «وبگاه نایراک». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۱ مه ۲۰۰۸.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «چرا کامرون دیاز دیگر فیلم بازی نمی‌کند». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۸ مرداد ۱۳۹۹.
- ↑ «Becoming … Cameron Diaz». People magazine (به انگلیسی). ۱۸ مه ۲۰۰۴.
- ↑ ای آنلاین، جوآن رایان،۱۰ نوامبر ۲۰۰۴[پیوند مرده]
- ↑ وبگاه وان ایندیا
- ↑ https://www.jta.org/2015/01/06/culture/why-did-cameron-diaz-have-a-jewish-wedding
- ↑ Friedman, Gabe (January 7, 2015). "Cameron Diaz has a Jewish wedding - through neither she nor beau are Jewish". Haaretz. Retrieved January 9, 2015.
- ↑ Boucher, Ashley (February 21, 2020). "Benji Madden Shares His 'Gratitude' for Cameron Diaz and Baby Daughter Raddix: 'I Feel So Lucky'". People. Retrieved June 18, 2020.
پیوند به بیرون
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کامرون دیاز موجود است. |