کشتار سربرنیتسا
کشتار سربرنیتسا یا نسل‌کشی سِربْرِنیتسا به قتل بیش از ۸٬۰۰۰ مرد و پسر[۷] از ساکنان بوسنیایی شهر مسلمان‌نشین سربرنیتسا (در بوسنی و هرزگوین امروزی) توسط ارتش جمهوری صرب بوسنی گفته می‌شود.[۸] این کشتار، بعد از جنگ جهانی دوم، بزرگترین نسل‌کشی در اروپا به‌شمار می‌آید.[۹]
| سربرنیتسا و ژیپا سقوط | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از جنگ بوسنی | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
 جمهوری صرب بوسنیدسته دهم خرابکاری |
.svg){kind=small} بوسنی و هرزگووین هلند | ||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
|
راتکو ملادیچ رادیسلاو کرستیچ میلوراد پیلیمیچ[۱] دراژن اردیمویچ |
ناصر اوریچ آودو پالیچ تام کارمانس | ||||||
| قوا | |||||||
|
۹٬۷۵۰ |
۵٬۵۰۰–۶٬۲۰۰ (سربرنیتسا) ۱٬۵۰۰ (ژیپا) ۳۷۰ نیروهای حافظ صلح و ۲ F-16 | ||||||
| تلفات و خسارات | |||||||
| ۵۰۰ کشته و زخمی |
۲٬۰۰۰+۷۰ کشته[۲] (سربرنیتسا+ژیپا) ۳۵۶۳۲(+۱۰۰۰۰) تخلیه‌شده[۳] (سربرنیتسا، ژیپا←توزلا) ۱۵۰–۲۰۰ تخلیه‌شده (ژیپا←سارایوو) ۸۰۰ پناهنده[۴][۵] (ژیپا←صربستان) ۷۵۰+۱٬۵۰۰ اسرا[۶] (سربرنیتسا+ژیپا) | ||||||
پیش از این کشتار، سازمان ملل متحد سربرنیتسا را منطقهٔ «حفاظت‌شدهٔ امن» اعلام کرده‌بود. ۴۰۰ سرباز مسلح هلندی صلح‌بان که برای ایجاد امنیت در این منطقه مستقر شده بودند در جریان کشتار واکنشی نشان ندادند.[۱۰][۱۱]
منطقهٔ امن
ویرایشدر ۱۶ آوریل ۱۹۹۳، شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامهٔ ۸۱۹، سربرنیتسا را منطقهٔ امن اعلام کرد.[۱۲] قتل‌عام سربرنیتسا که از سوی سازمان ملل متحد به عنوان منطقهٔ امن اعلام شده بود انتقاداتی جدی را به این سازمان و ریاست وقت آن، کوفی عنان متوجه ساخت.[۱۳]
صرب‌ها اندکی پیش از پایان جنگ بوسنی سربرنیتسا را محاصره کردند و از ۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۹۵، طی کمتر از یک هفته حدود ۸٬۰۰۰ تن را قتل‌عام کردند.[۱۴]
کشف اجساد
ویرایشاجساد بسیاری از کشته‌شدگان از درون گورهای جمعی اطراف سربرنیتسا کشف و پس از شناسایی توسط آزمایش دی‌ان‌ای خاکسپاری شده‌اند.[۱۵][۱۶][۱۷]
متهمان
ویرایشرادووان کاراجیچ رئیس‌جمهوری پیشین جمهوری صرب بوسنی و راتکو ملادیچ فرماندهٔ پیشین ارتش صربستان، عاملان اصلی این جنایت شناخته شدند.[۱۸] کاراجیچ و ملادیچ به ترتیب در ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۰۸ در بلگراد و ۲۶ مهٔ ۲۰۱۱ در لازاروو دستگیر شدند.[۱۹][۲۰] در سال ۲۰۱۰ پارلمان صربستان بابت قتل‌عام سربرنیتسا عذرخواهی کرد.
دولت هلند
ویرایشدر ژوئیهٔ ۲۰۱۴ دادگاهی در هلند حکم داد که مسئولیت حقوقی قتل بیش از ۳۰۰ مرد و کودک مسلمان بوسنیایی در شهر سربرنیتسا به دست صرب‌ها در سال ۱۹۹۵ بر عهدهٔ دولت هلند است. این افراد بخشی از ۵٬۰۰۰ نفر مسلمان بوسنیایی بودند که در ماه ژوئیهٔ همان سال به سربازان حافظ صلح هلندی پناه آورده بودند. دادگاه هلندی در لاهه، گفت که نیروی حافظ صلح هلندی برای حمایت و حفاظت از مسلمانان بوسنیایی اقدام نکرد، در حالی که باید می‌دانست که خطر نسل‌کشی مسلمانان وجود دارد. سربازان هلندی این افراد را به صرب‌ها تحویل دادند. به گفته دادگاه، ارتش باید می‌دانست که آن‌ها در صورت تحویل داده شدن به صرب‌ها کشته خواهند شد. دولت هلند به پرداخت خسارت به خانواده‌های این قربانیان محکوم شد.
دادگاه، دولت هلند را در رابطه با کشتار بیش از ۷٬۰۰۰ نفر مسلمان دیگر که در اطراف پایگاه نظامی سربازان هلندی در سربرنیتسا پناه گرفته بودند، مسئول ندانست؛ چون آن‌ها به داخل مقر سربازان هلندی پناه نیاوردند، بلکه برای فرار از صرب‌ها، به مناطق جنگلی اطراف آن فرار کردند.[۲۱]
روسیه هم‌چنین با به‌کارگیری حق وِتو مانع از تصویب قطعنامه‌ای در شواری امنیت سازمان ملل شد که بر مبنای آن این رخداد به عنوان یک نسل‌کشی توصیف شود.[۹]
منابع
ویرایش- ↑ «Massacre Near Srebrenica was Staged by French and Muslim Agents». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۵ اوت ۲۰۰۹.
- ↑ «Srebrenica And the Politics of War Crimes». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ آوریل ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۵ اوت ۲۰۰۹.
- ↑ «Srebrenica "massacre"». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژوئیه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۵ اوت ۲۰۰۹.
- ↑ "So to avoid the Bosnian Serb forces to their west, about 800 of the men and boys of Zepa fled east. They crossed the Drina River to Yugoslavia, where they were split between two detention camps"211 Bosnians Free After 8 Months. Why So Long?
- ↑ "The fact that Milosevic personally intervened and saved 800 Bosnian Muslim men from the enclave who crossed the Drina River into Yugoslavia demanding protection from Milosevic!!! These men where handed over to the Red Cross in Hungary - so that from there they could choose whether or not they wanted to return to Bosnia."Some things to keep in mind about Srebrenica:
- ↑ "Page 34931:Out of these 25.000 people, there were about 750 men that were held prisoners because their identity was to be checked and it had to be checked that none of them was suspected of crimes against Serbs in the area. Out of these people, 500 were not suspected at all. They were released, and they were able to go towards Kladanj and Tuzla. Two hundred and fifty of them were held back because there was suspicion against them. They were suspected of crimes against the Serbs. They were detained in Zvornik and Batkovic, and it is probable that out of these people there were some summary executions because some Serbs recognised some of the authors of some crimes in their villages, but according to General Mladic, no more than hundred summary executions took place out of this group of people. Regarding the actual battle that took place in the night of the 11th to the 12th of July, 1995, in the surrounding woods, some 15.000 Muslims, armed Muslims, came out of Srebrenica in that night of the 11th to the 12th. This figure was confirmed by Naser Oric himself. And out of these 10 to 15.000 men, they were confronted in the woods in the night with General Mladic's army, who expected a ferocious battle against well-armed Muslims. So of course there were fights during the night. The Serbs, conducted by General Mladic, lost over 500 men, and the armed Muslims lost some 1.500 to 1.800 men." Patrick Barriot.Wednesday, 12 January 2005
- ↑ "Srebrenica massacre | Facts, History, & Photos". Encyclopedia Britannica (به انگلیسی).
- ↑ محمد جواد آسایش زارچی" سفیر ایران در یوگسلاوی سابق و عضو انجمن دوستی ایران و بوسنی (۲۰۱۲-۰۷-۱۱). «قتل‌عام "سربرنیتسا" 17 ساله شد/ کشتار 8000 نفر به جرم مسلمان بودن». خبرگزاری مهر. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۶.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ «روسیه قطعنامه "نسل‌کشی سربرنیتسا" در شورای امنیت را وتو کرد». DW.COM. ۲۰۱۵-۰۷-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۶.
- ↑ ^ ICTY Trial Chamber Judgement "Prosecutor vs Krstic", Findings of Fact, paragraphs 18 and 26 [9]
- ↑ «محکومیت دولت هلند به خاطر همکاری در قتل‌عام شهر سربرنیتسا». DW.COM. ۲۰۱۴-۰۷-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۶.
- ↑ all parties and others concerned treat Srebrenica and its surroundings as a safe area which should be free from any armed attack or any other hostile act, قطعنامهٔ ۸۱۹، سال ۱۹۹۳
- ↑ «پشت پرده تغییر دبیرکل». همشهری آنلاین. ۱۳۸۵-۰۸-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۶.
- ↑ همنشین بهار: از سربرنیتسا تا بغداد در یوتیوب
- ↑ «کابوس سربرنیتسا ده ساله شد». BBC Persian. ۲۰۰۵-۰۷-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۶.
- ↑ یودا، تیم (۱۳۸۹-۰۲-۲۶). «با کشف گورهای دسته جمعی، صربستان به آرامی با گذشته‌اش روبرو می‌شود». BBC News فارسی. به کوشش تحلیلگر شبه جزیره بالکان اکونومیست. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۶.
- ↑ «کشف بزرگترین گور دسته جمعی جنگ بوسنی». BBC News فارسی. ۱۳۹۲-۰۸-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۶.
- ↑ «رادوان کاراجیچ به حبس ابد محکوم شد». DW.COM. ۲۰۱۹-۰۳-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۶-۰۶.
- ↑ «ادای احترام دوازده سرباز هلندی در قبرستان «پوتوچاری» شهر سربرنیتسا». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۰۸.
- ↑ «Serbia captures fugitive Karadzic». BBC News. BBC. ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۸.
- ↑ دولت هلند مسئول قتل‌عام بیش از ٣٠٠ مسلمان بوسنیایی شناخته شد بی‌بی‌سی فارسی
پیوند به بیرون
ویرایش