کنسرتو پیانو شماره ۲۰ (موتسارت)
کنسرتو پیانو شماره ۲۰ در ر مینور K.466 در سال ۱۷۸۵ توسط ولفگانگ آمادئوس موتسارت ساخته شد.
| کنسرتو پیانو در ر مینور | |
|---|---|
| شماره ۲۰ | |
| ولفگانگ آمادئوس موتسارت | |
 نخستین صفحه نسخه دستنویس | |
| مایه‌نما | ر مینور |
| شمارهٔ اثر | K. 466 |
| ژانر | کنسرتو |
| سبک | دوره کلاسیک |
| آفرینش | ۱۷۸۵ |
| موومان‌ها | سه (آلگرو، رومانس، آلگرو آسای) |
| سازبندی |
|
 | این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
پیش‌زمینه
ویرایشکنسرتو شماره ۲۰ در گام ر مینور نوشته شده بود. این اولین کنسرتو پیانو موتسارت در گام مینور بود.
لودویگ فان بتهوون جوان این کنسرتو را تحسین می‌کرد و آن را در رپرتوار خود نگه می‌داشت. بتهوون همچنین برای این کنسرتو کادنزایی(WoO 58) نوشت. برامس، هومل، بوزونی، کلارا شومان و آلکان از دیگر آهنگسازانی بودند که برای کنسرتو شماره ۲۰ کادنزا نوشتند.
موومان‌ها
ویرایشکنسرتو شماره ۲۰ برای تکنوازی پیانو به همراه فلوت، دو ابوا، دو فاگوت، دو شیپور، دو ترامپت، تیمپانی و سازهای زهی آرشه‌ای نوشته شده هست.
این اثر، همانند فرم رایج در کنسرتو، از سه موومان تشکیل شده هست.
- آلگرو در ر مینور، 4
4 - رومانس(Romanze) در سی بمل ماژور، 2
2 (4
4 در برخی از نسخه‌ها)[۱] - روندو، آلگرو آسای در ر مینور (به همراه کودا در ر ماژور)، 2
2
منابع
ویرایش- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Piano Concerto No. 20 (Mozart)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.