گورستان ولیران
تپه ای از گور های اشکانی و بازمانده ی قلعه ای ساسانی
گورستان ولیران تپهای سنگلاخی با گورهایی اشکانی و زیرساختی بازمانده از قلعهای ساسانی است. دیرینگی این تپهٔ باستانی از هنگام شاهنشاهی مهرداد دوم تا شهریاری خسروپرویز برآورد شدهاست. این محوطهٔ تاریخی در شهر دماوند و میان محلهٔ[۱] ولیران (ولهرون) و روستای شلمبه جایگرفته است. گرچه تپهٔ ولیران در فهرست آثار ملی ایران[۲] به ثبت رسیدهاست، در سال ۱۳۹۰ دانشگاه علم و صنعت با حکم دادستانی از بازسازی آن جلوگیری کرد.[نیازمند منبع]
| تپه ولیران | |
|---|---|
| نام | تپه ولیران |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| شهرستان | دماوند |
| بخش | مرکزی، شهر دماوند |
| اطلاعات اثر | |
| دیرینگی | اشکانی، ساسانی |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۱۶۱۱۸ |
| تاریخ ثبت ملی | ۲۰ شهریور ۱۳۸۵ |
  تپه ولیران | |
یافتههای کاوشهای سالهای ۸۶–۱۳۸۵ در انبار موزهٔ ملی نگهداری میشود. در این کاوشها ۸ سکهٔ نقرهٔ ساسانی، ۳ سفالنوشته به خط پهلوی ساسانی و ۷ سکهٔ نقرهٔ اشکانی از دوران پادشاهی اردوان دوم، مهرداد دوم، ارد یکم و سنتروک بدست آمد.[۳][۴][۵]
منابع
ویرایش- ↑ کد عارضه ۲۶۴۱۰۳، پایگاه ملی نامهای جغرافیایی ایران، سازمان نقشهبرداری کشور
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۶ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ محمدرضا نعمتی، علی صدرایی. «بررسی شیوههای تدفین دوره اشکانی در گورستان ولیران دماوند» (PDF). مجلهٔ مطالعات باستانشناسی، دانشگاه تهران. دریافتشده در ۳ ژوئن ۲۰۱۷.
- ↑ «تپه ولیران دماوند، نماد قدمت تاریخی» (PDF). روزنامه ایران. دریافتشده در ۴ ژوئن ۲۰۱۷.
- ↑ «شناسایی یک گورستان دوره اشکانی در دماوند». پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری. بایگانیشده از اصلی در ۴ اوت ۲۰۱۷. دریافتشده در ۶ ژوئن ۲۰۱۷.
- محمدرضا، نعمتي؛ عباسعلي، رضايي نيا (۱ ژانویه ۱۳۹۸). «معماري نويافته ي دوره ي ساساني در منطقه ي دماوند». ۸ (۱۶): ۴۷–۶۰.