یوسف فلاوی

یوسف فلاوی یا تیتوس فلاویوس یوسیفوس، (در فارسی، بیشتر تحت عنوان «یوسف فلاوی» می‌شناسند)هم چنین، یوسفوس فلاویوس (به یونانی: Ἰώσηπος Ματθίου παῖς)، (به خط عبری کتاب مقدس| יוסף בן מתתיהו, یُسِف بن ماتیتیاهو) نامیده می‌شود، (زاده ۳۷- درگذشته حدود ۱۰۰ میلادی) یک تاریخ‌نگار یهودی –رومی و زندگی‌نامه‌نویس بزرگان دینی و شاهان اجدادی یهود بود که تاریخ یهود را با تأکید ویژه بر سده نخست میلادی ثبت کرده‌است.

یک پرتره از نیمه تنه بالای تندیسی رومی منسوب به یوسف

یوسف فلاوی تاریخ جامعی با عنوان «دوران باستانی یهود» تألیف کرد. نیمه نخست کتاب تاریخ مقدس را با کمی تلخیص و پیرایش بازگویی می‌نماید. اما زمانی که به دوران هلنیستی می‌رسد به گزارش‌های رسمی حکومتی و آثار نویسندگان متعدد یونانی تکیه می‌کند. در مورد نهضت مکابیان وی به نخستین سفر مکابی (تورات) اکتفا می‌نماید. سفر مکابی دوم، سرگذشت پیروزی‌های شکوهمند یهودا مکابه (ملقب به پتک) بوده و در آن مصائب غیبی، فرشتگان، معجزات و رستاخیز مردگان ذکر شده‌است. این کتاب تنها منبع مورد اعتمادی است که مورخان دربارهٔ حکومت هلنی گرای اورشلیم در اختیار دارند.

او در اورشلیم متولد شد. پدر او از نسل کاهنان معبد اورشلیم بود و مادرش نیز دارای نسل پادشاهی بود. او در ابتدا با رومیان در جنگ اول یهودی-رومی جنگید تا اینکه در سال ۶۷ میلادی تسلیم شد. یوسف ادعا می‌کند که پیش‌بینی‌های یهودی که باعث جنگ اول یهودی-رومی شد اشاره می‌کنند که وسپاسیان امپراتور روم خواهد شد. وسپاسیان نیز تصمیم می‌گیرد که او را به عنوان گروگان و مترجم نگهدارد. بعد از اینکه وسپاسیان در سال ۶۹ میلادی امپراتور روم شد یوسف را آزاد کرد و او لقب خانوادگی وسپاسیان (فلاویوس) را گرفت. او به رومیان پیوست و شهروندی رومی دریافت کرد. او با پسر وسپاسیان به نام تیتوس نزدیک شد و در زمان محاصره اورشلیم مترجم او بود که این جنگ به نابودی اورشلیم و نابودی معبد دوم اورشلیم منجر شد. یوسف تاریخ دقیق از قرن اول میلادی با توجه ویژه به رابطه رومیان و یهودیان ارائه داده‌است.

مهمترین کتاب‌های وی کتاب جنگ یهود (در حدود ۷۵ میلادی) و کتاب روزگار باستانی یهود (حدود ۹۴ میلادی) می‌باشد در این کتاب بندی است که در آن از مسیح سخن گفته شده است. در این بند چنین نوشته شده است :( در همان اوان"اوایل" عیسی آن انسان خردمند پدیدار شد، هر چند دشوار بتوان او را انسان نامید، چون او ورزها"معجزه" می کرد و آموزگار مردمی بود که راستی را با روی گشاده می پذیرند و او بسیاری از یهودیان و بسیاری از یونانیان ما او را دادباخته کرد که به صلیب آویخته شود. کسانی که در آغاز به او مهر ورزیده بودند هم چنان دوستش داشتند، زیرا وی سه روز پس از آن زنده بر ايشان پدیدار گردید، زیرا پیامبران خدا از این رستاخیز و از هزاران ورز دیگر مسیح خبر داده بودند و گروهی که به نام مسیح نامیده شده بودند هنوز از میان نرفته اند. ). جنگ یهود شرح شورش یهودیان علیه اشغال رومی ها(۷۰–۶۶ میلادی) بوده و روزگار باستان یهود تاریخ جهان از دیدگاه یهود برای یک شونده و مخاطب به ظاهر رومی است. این کارها نگرش‌های ارزشمندی از یهودیت در قرن نخست میلادی و آغاز مسیحیت فراهم می‌کند.

زندگی‌نامه

یوسف فلاوی خود را پسر متیاس که یک عبری بود معرفی می‌کند. او فرزند دوم متیاس بود. مادر او زنی اشرافی بود که از نسل پادشاهان هسمونی بود. خانواده فلاوی ثروتمند بودند. نسل پدر او به جهویاریب که یکی از ۲۴ رده کاهنان معبد اورشلیم بود می‌رسد. او در جنگ اول یهودی-رومی با رومیان جنگید. او همچنین قبل از آن در زمان نرو امپراتور روم به نزد او رفته بود تا در مورد آزادی زندانیان یهودی مباحثه کند. بعد از بازگشت به اورشلیم او فرمانده ارتش یهودیان شد. بعد از شکست خوردن یهودیان در جنگ رومیان حمله کرده و بسیاری را کشتند. بسیاری از بازماندگان نیز خودکشی کردند. یوسف تعریف می‌کند که او به همراه ۴۰ همرزمش در غاری در سال ۶۷ میلادی زندانی شده بودند. رومیان از آنان خواستند که تسلیم شوند ولی آنان موافقت نکردند. یوسف به همرزمانش پیشنهاد خودکشی دسته جمعی می‌دهد که در آن هر یک با شمشیر یکی دیگری را بکشند که نفر سوم بعد از آن‌ها باشد؛ ولیکن این روش باعث زنده ماندن یک نفر در نهایت شده (این مسئله در ریاضیات به نام معمای یوسف شناخته می‌شود) و این فرد یوسف بود. او در نهایت تسلیم رومیان می‌شود. یوسف در نوشته‌های خود می‌نویسد که در این زمان یک رؤیای الهی به او ظاهر شد و او دید که وسپاسیان امپراتور می‌شود. وقتی این پیش‌بینی به حقیقت پیوست وسپاسیان او را آزاد کرد. یوسف فلاوی در نوشته‌های خود می‌نویسد که این اتفاق به او سه چیز آموخت: که خدا، خالق قوم یهود، تصمیم به مجازات آنان گرفته‌است و ثروت آنان به رومیان خواهد رسید و خداوند او را انتخاب کرده‌است که این اتفاقات را پیشگویی کند. در سال ۷۱ میلادی با سفارش تیتوس یوسف شهروندی رومی دریافت کرد و جزئی از خاندان فلاویوس شد. بیشتر نوشته‌های یوسف در روم و در معاشرت فلاویان نوشته شده‌است. وسپاسیان به یوسف زنی یهودی را برای ازدواج پیشنهاد کرد ولیکن این زن او را ترک کرد. سپس او با زن یهودی دیگری ازدواج کرد که از او سه پسر داشت. او بعداً از این زن که زن سوم او بود جدا شد و یک زن یهودی یونانی را از جزیره کرت به همسری گرفت. این ازدواج از ازدواجهای دیگر او موفقتر بود و از این ازدواج دو پسر داشت. یوسف فلاوی جزو یهودیانی بود که یهودی بودن و یونانی-رومی بودن را در تضاد نمی‌دیدند و از این رو یهودیان هلنی نامیده می‌شدند. یوسف در بین یهودیان دارای منتقدان زیادی به خاطر همکاری با رومیان است. منتقدان او درک نمی‌کنند که چرا او به همراه بقیه همرزمانش خودکشی نکرد. بسیاری یهودیان او را به عنوان یک خائن می‌شناسند.

نوشته‌ها

نوشته‌های یوسف فلاوی جزو مهم‌ترین آثار تاریخی باقی‌مانده از قرن اول میلادی است. دیدگاه محققین تاریخی در مورد او متفاوت است. بعضی اعتقاد دارند که او یک فریسی بود و به مردم خود خیانت کرد. حال آنکه بعضی دیگر او را یک تاریخدان قابل احترام می‌دانند. بعضی اعتقاد دارند که یوسف در نوشته‌های خود به عیسی نیز اشاره کرده‌است ولیکن این امر مورد قبول همه تاریخدانان نیست.

آثار:

• جنگ یهود (سال ۷۵ میلادی)
• مباحثه یوسف با یونانیان در مورد هادس
• روزگار باستانی یهود (سال ۹۴ میلادی)
• فلاویوس یوسف علیه آپیون (سال ۹۷ میلادی)
• زندگی فلاویوس یوسف (سال ۹۹ میلادی)

جستارهای وابسته

• یهود
• معبد دوم اورشلیم

منابع

• ای.م. دیاکونوف. تاریخ ماد شابک ‎۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۶
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Josephus». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ مارچ ۲۰۱۲.

پیوند به بیرون

• آثار یوسف
  • Wars of the Jews
  • Antiquities of the Jews
  • Against Apion
  • Life of Flavius Josephus – autobiography