احمر بن شمیط
این مقاله به دلیل زیر نامزد حذف زماندار شده است:
اگر میتوانید مشکل این مقاله را با ویرایش، نگارش، منبعدهی، تغییر نام یا ادغام حل کنید، لطفاً این صفحه را ویرایش کنید و مقاله را در حد استانداردهای ویکی‌پدیا بهبود دهید. در صورتی که مقاله را بهبود بخشیدید، میتوانید این برچسب را بردارید یا این که با هر دلیلی با حذف صفحه مخالفت کنید. اما اگر خودتان سازندهٔ این مقاله هستید، لطفاً این برچسب را از مقاله برندارید و از کاربری دیگر یا نامزدکننده بخواهید تا برچسب را بردارد. اگرچه الزامی وجود ندارد، اما توصیه میشود که دلیل خود برای مخالفت را در خلاصهٔ ویرایش یا در صفحهٔ بحث مقاله ذکر کنید. اگر این الگو حذف شد، آن را دوباره در صفحه قرار ندهید. اگر این پیام برای ده روز، یعنی تا پس از ۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۹ (UTC) در جای خود باقی بماند، ممکن است که مقاله حذف شود. یافتن منابع: "احمر بن شمیط" – اخبار · روزنامهها · کتابها · آکادمیک · جیاستور |
احمر بن شمیط (درگذشته۶۸۶) یک فرمانده نظامی اهل کوفه از یاران علی بن ابی‌طالب و فرمانده سپاه کوفه در نبرد مذار بود.
| احمر بن شمیط | |
|---|---|
| زادهٔ | ح. ۶۳۱ میلادی کوفه |
| درگذشت | ۶۸۶ میلادی(۵۵ سال) مذار |
| پیشه | نظامی |
| شناخته‌شده برای | فرمانده سپاه مختار در نبرد مذار |
| والدین |
|
زندگینامه
ویرایشاحمر بن شمیط بجلی احمسی از قبیله «بجلیه» بود که در زمان حکومت علی راهی عراق شده و سهم به سزایی در حوادث مهم سیاسی زمان او و بعد از آن داشت. بن شمیط از طرفداران سرسخت علی بود. در زمان خلافت ایشان، بن شمیط به عنوان یکی از فرماندهان شرطه‌های کوفه فعالیت می کرد و نظم را در پایتخت جهان اسلام برقرار می ساخت. او که جنگاوری شجاع بود در جنگ صفین نیز شرکت کرد و توانست با نبرد جانانه اش به مقام بالای نظامی برسد. او در قیام توابین و نبرد خازر به عنوان یکی از فرمانده‌ها حضور داشت. نام او برای اولین بار در قضیه تعقیب شبیب بن عمرو که راهزن بود به میان آمده است که به دستور علی به همراه برادرش و سوارانی مامور دستگیری او شدند.
نبرد مذار
ویرایشدر سال ۶۷ هجری به دستور مختار فرمانده لشکر کوفه برای نبرد با مصعب بن زبیر شد. او برای این جنگ عبدالله بن کامل شاکری را به عنوان فرمانده جناح راست عبدالله بن وهب را در جناح چپ، رزین بن عبد سلولی را بر سواره‌ها، کثیر بن اسماعیل کندی را بر پیاده‌ها و کیسان ابوعمره را فرمانده موالی و ایرانیان کرد. لشکر او ابتدا تلفات زیادی به سپاه زبیری زدند اما پس از کشته‌شدن موالی آن‌ها پی در پی شکست خوردند و در مرحله آخر تمام سپاه مصعب حمله‌شان را متوجه احمر بن شمیط کردند و او جنگید تا توسط فردی به نام ابوالفضه کشته شد.