استان آذربایجان

برای دیگر کاربردها، استان آذربایجان (ابهام‌زدایی) را ببینید.

استان آذربایجان، یکی از استان‌های ایران به مرکزیت تبریز در دوره خلفای عباسی بود. این استان شامل شهرهای نخجوان، جلفا، اردوباد، زنگان(زنجان کنونی)، آهر(اهر کنونی)، دزمار، مرند، طروج (تسوج کنونی)، خوی، اردبیل، کلاتتر، سلماس، خلخال، ملکان، سراب، اوجان(بستان آباد کنونی)، تبریز، ارومیه، شال، دهچوارقان(آذرشهر کنونی)، مراغه، میانه، ساوجبلاغ(مهاباد کنونی)، سقز،بانه، اشنویه، خونج، نیلان، پسوا می‌بود. استان آذربایجان میان استان‌های اران، ارمنیه، جزیره، جبال، مغان، لرستان و گیلان قرار داشت.

آذربایجان
مرکز	تبریز
شمار شهرستان‌ها	۳۸
مدیریت
• نوع	مرکز
مساحت
• کل	۸۲٬۵۵۰ کیلومتر مربع (۳۱۸۷۰ مایل مربع)
جمعیت  (۱۳۹۵)
• کل	۱۸۰۰۰۰۰۰
منطقه زمانی	+۳:۳۰

جستارهای وابسته

• پیشینه تقسیمات کشوری ایران
• جغرافیای تاریخی ایران
• تقسیمات کشوری در ایران