استان پنجم
استان پنجم یکی از ۱۰ استان ایران بود که در ۱۹ دی ۱۳۱۶ خورشیدی، با اصلاح قانون تقسیمات کشوری به عنوان استان یکم تعیین گردید.طبق ماده ۳ مصوب ۱۳۱۶/۸/۶ هر استان تحت اداره یک نفر استاندار قرار داشته که در محدوده مقررات این قانون به فرمانداران حوزه ماموریت خود دستور و تعلیمات می داده و با وزارت داخله ی (وزارت کشور) رابطه مستقیم داشته و طبق تبصره ۱ همان ماده استانداران دارای مرکز ثابت نبوده و در کلیه امور شهرستان های تابعه بازرسی کرده و مسنول حسن جریان امور آنها بوده اند.این نکته که استاندار مرکز ثابتی نداشته،نکته جالبی است.شاید مقصود قانون گذار آن بوده که استاندار دائما در سطح استان در حرکت باشد و نیز یک شهر خاص تحت عنوان این که مرکز استان است بیش از سایر شهر ها رشد نکند و در مقابل پایتخت ما نایستند در اصل چند ولایت هم گروه شدند ایران. این استان شامل کرمانشاه، ایلام، سنندج، ولایت ثلاث (ملایر، نهاوند و تویسرکان) .[۱]
استان کرمانشاه در ۱۳۱۴ کردستان در ۱۳۳۷، استان همدان در سال ۱۳۵۲ و استان ایلام در ۱۳۵۳[۲] با نام استان‌های دوازدهم (کردستان)، سیزدهم (همدان) و شانزدهم (ایلام) استان‌های مستقل تشکیل شدند.[۳]
استان؛ یکم
استان؛ دوم
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- نقشه ایران در سال ۱۳۱۶ و متصل بودن فارس به خلیج فارس shiraz1400.ir
- تاریخچه تقسیمات کشوری در ایران، ص ۵ بایگانی‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اوت ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۹.
- ↑ http://www.aftabksh.ir/fa/tags.aspx?keyword=استان-پنجم آفتاب کرمانشاه - استان پنجم.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.