اشن
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای استفادهشده در ویکیپدیا نیست. |
اشن، اشن روستایی کوهستانی وزیبا از توابع بخش مهردشت شهرستان نجفآباد در استان اصفهان ایران است.
تصویری از اشن | |
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ![]() |
استان | اصفهان |
شهرستان | نجفآباد |
بخش | مهردشت |
دهستان | اشن |
نام محلی | اِشَن |
مردم | |
جمعیت | ۵۴۳۹ |
اطلاعات روستایی | |
رهآورد | عسل موم کندو بادام ملکه زنبور عسل |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۳۱۴ |
وبگاه رسمی | http://www.ashan.ir |
جمعیتویرایش
براساس آمار بدست آمده از سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، ۵۴۳۹ نفر (۱۷۳۳ خانوار) ساکن این روستا بودهاند.
تاریخچهویرایش
اشن از روستاهای بسیار قدیمی کشور میباشد، به گونهای که قدمت آن را به قبل از صفویه نسبت میدهند و در ۱۰۰ کیلومتری غرب اصفهان دریک منطقه کوهستانی وخوش آب وهوا واقع شدهاست. روستای اشن از جنوب به داران و دامنه واز شرق به شهر دهق و روستای گلدره واز شمال به روستای دماب وازغرب به گلپایگان و روستای رحمت آباد ارتباط دارد. اشن در گذشته دارای ۳ قلعه بزرگ بودهاست که در دههٔ ۸۰ همراه با توسعه روستا و عدم نظارت سازمان میراث فرهنگی این قلعهها تخریب گردیدند.از آثار بجامانده تاریخی ، می توان عمارت ناظم و حمام تاریخی اشن رانام برد.
موقعیت جغرافیاییویرایش
دارای آب و هوای سرد و معتدل میباشد و دارای تابستانهای خنک و زمستانهای سرد و برفی میباشدو این دهستان در دامنهٔ کوه بنا شدهاست و تقریباً آب و هوای کوهپایهای زاگرس را دارا میباشد یکی از بزرگترین روستاهای منطقهٔ مهردشت، اَشن است که فاصلهٔ آن تا دهق ۳۰ کیلومتر و تا اصفهان ۱۲۰ کیلومتر است. این روستا در ۳۳ درجه و ۵ دقیقهٔ عرض جغرافیایی و ۵۰ درجه و ۴۱ دقیقهٔ طول جغرافیایی قرار دارد؛ و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۲۰۰ متر است. این روستا از طرف جنوب به منطقهٔ فریدن و دامنه، از طرف جنوب شرقی به روستای گلدره، از طرف شمال غربی به رحمت آباد، و از طرف شمال شرق به دُماب محدود است.
مردمویرایش
مردم در گذشته به زبان فارسی دری صحبت میکردند که هم اکنون پس از گذشت زمان به فارسی رایج تبدیل شده است.
جمعیتویرایش
عنوان | کل | با سواد | بی سواد |
کل جمعیت | ۷۷۳۵ | ۲۰۵۷ | ۴۳۴ |
جمعیت زنان | ۴۲۳۵ | ۸۹۹ | ۲۵۹ |
جمعیت مردان | ۳۵۰۰ | ۱۱۵۸ | ۱۷۵ |
پیشهویرایش
پیشه اغلب مردم اشن در گذشته کشاورزی (مخصوصاً بادام و انگور) و گرفتن شیره انگور بودهاست و تعاملاتی با شهرستانهای بزرگ نیز داشتهاند. پس از خشکسالیهای دههٔ ۸۰ بیشتر کشاورزان اشن به پرورش زنبور داری و تولید عسل روی آوردند.