خانواده ایرباس ای۳۲۰
خانواده ایرباس ای۳۲۰ (به انگلیسی: Airbus A320) یک خانواده هواپیمای مسافربری باریکپیکر دوموتوره ساخت شرکت ایرباس اروپا است. ساخت ایرباس ای۳۲۰ از سال ۱۹۸۴ آغاز شد و نخستین بار در ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ در تولوز فرانسه به پرواز درآمد و در ژوئیه سال بعد در اختیار شرکت هواپیمایی ایر فرانس قرار گرفت.[۱] این هواپیما از گروه هواپیماهای ایرباس سری ای۳۲۰ بهشمار میرود. دیگر هواپیماهای این سری عبارتند از: ایرباس ای۳۱۸، ایرباس ای۳۱۹ و ایرباس ای۳۲۱.[۲] ایرباس در سال ۲۰۱۰ دستهٔ جدیدی از هواپیماهای ای ۳۲۰ را با نام خانواده ایرباس ای ۳۲۰ نئو معرفی کرد که دارای برتریهایی از جمله کاهش مصرف سوخت نسبت به نمونهٔ کنونی میباشد. تولید هواپیماهای جدید از سال ۲۰۱۴ آغاز شدهاست.[۳][۴] دستهٔ کنونی بهاختصار سئو نامیده میشود. این خانواده از هواپیماها بیشتر از موتورهای سیافام۵۶ سری ۵-ای و ۵-بی نیرو میگیرند.
خانواده ایرباس ای۳۲۰ | |
---|---|
پیشنمونه ایرباس ای۳۲۰ در حال پرواز: یک هواپیمای بالپایین با دو توربوفن زیر بال | |
کاربری | جت مسافربری باریکپیکر |
کشور سازنده | چندملیتی |
تولیدکننده | ایرباس |
نخستین پرواز | ۲۲ فوریه ۱۹۸۷ |
معرفیشده در | ۱۸ آوریل ۱۹۸۸ با ایر فرانس |
وضعیت | فعال |
کاربر اصلی | امریکن ایرلاینز
ایران ایر |
ساختهشده | ۱۹۸۶-اکنون |
تعداد ساختهشده | ۷٬۲۰۳ تا تاریخ ۳۱ اوت ۲۰۱۶[بروزرسانی] |
هزینه هر فروند |
|
گونهها | ایرباس ای۳۱۸ ایرباس ای۳۱۹ ایرباس ای۳۲۱ |
توسعهیافته به | خانواده ایرباس ای۳۲۰ نئو |
ای۳۲۰
ویرایشمشخصات
ویرایشاین هواپیما از ۲ موتور IAE V2500 ساخت شرکت International Aero Engines در زیر دو بال و با رانش هر کدام ۲۵۰۰۰ پاوند استفاده میکند.
- فاصله نوک دو بال: ۳۴٫۱ متر
- طول: ۳۷٫۶ متر
- ارتفاع: ۱۱٫۸ متر
- ظرفیت مسافر: ۱۸۰ نفر
- بیشینه سرعت: ۸۲/۰ ماخ (۸۷۰ کیلومتر بر ساعت)
- محدوده پرواز: ۵۱۸۵
مدلها
ویرایش- ای۳۲۰–۱۰۰ مدل ابتدایی این هواپیما بود و تنها ۲۱ فروند از آن تولید شد.
- ای۳۲۰–۲۰۰ مدل استاندارد.
ای۳۲۱
ویرایشاین هواپیما شباهت زیادی با ایرباس آ-۳۲۰ دارد اما دارای بدنهٔ کشیدهتری است و توانایی جابجایی تعداد بیشتری مسافر را دارا است. ساخت ایرباس آ-۳۲۱ از سال ۱۹۸۹ آغاز شد و نخستین بار در ۲۰ اسفند ۱۳۷۱ (۱۱ مارس ۱۹۹۳) به پرواز درآمد.[۱] این هواپیما از گروه هواپیماهای ایرباس سری آ-۳۲۰ به حساب میآید. دیگر هواپیماهای این سری عبارتند از: ایرباس آ-۳۱۸، ایرباس آ-۳۱۹ و ایرباس آ-۳۲۰.[۲]
در تاریخ ۲۲ دی ماه ۱۳۹۵ به عنوان اولین هواپیمای خریداری شده ایران از شرکت ایرباس به ناوگان هوایی ایران (شرکت هما) پیوست. این هواپیما نخستین هواپیمای نو میباشد که بعد از ۴۰ سال توسط ایران خریداری شدهاست.[۵] هواپیمای خریداری شده از ۲ موتور CFM56-5B3/P ساخت شرکت CFM اینترنشنال در زیر دو بال و با رانش هر کدام ۳۳۰۰۰ پاوند استفاده میکند.
مشخصات
ویرایشایرباس آ-۳۲۱ دارای دو موتور توربوفن در زیر دو بال است.
- فاصله نوک دو بال: ۳۴٫۱ متر
- طول: ۴۴٫۵ متر
- ارتفاع: ۱۱٫۸ متر
- ظرفیت مسافر: ۲۲۰ نفر
- بیشینه سرعت: ۸۲/۰ ماخ (۸۷۰ کیلومتر بر ساعت)
- محدوده پرواز: ۴۳۰۶ کیلومتر
مدلها
ویرایش- ای۳۲۱–۱۰۰ مدل ابتدایی این هواپیما.
- ای۳۲۱–۲۰۰ مدل دارای طول پرواز بیشتر و ساختار بهینهسازی شده.
ای۳۱۹
ویرایشساخت ایرباس آ-۳۱۹ از سال ۱۹۹۳ آغاز شد و نخستین بار در ۷ شهریور ۱۳۷۴ (۲۹ اوت ۱۹۹۵) در شهر هامبورگ به پرواز درآمد. اولین نمونه تجاری این هواپیما در آوریل سال بعد به خدمت شرکت هواپیمائی سوئیس ایر درآمد.[۱] این هواپیما گونه کوچکتری از هواپیماهای ایرباس آ-۳۲۰ است و از گروه هواپیماهای ایرباس سری آ-۳۲۰ به حساب میآید.[۲]
مشخصات
ویرایشایرباس آ-۳۱۹ دارای دو موتور توربوفن در زیر دو بال است.
- فاصله نوک دو بال: ۳۴٫۱ متر
- طول: ۳۳٫۸ متر
- ارتفاع: ۱۱٫۸ متر
- ظرفیت مسافر: ۱۴۵ نفر
- بیشینه سرعت: ۸۲/۰ ماخ (۸۷۰ کیلومتر بر ساعت)
- محدوده پرواز: ۳۳۹۰ کیلومتر
مدلها
ویرایش- A319-100 مدل پایه مسافربری
- A319LR مدل مسافربری برای پروازهای بینالمللی با چهار مخزن اضافه بنزین.
- ACJ برای شرکت ACJ با ظرفیت ۵۸ مسافر و طراحی داخلی بر اساس سفارش مشتری.
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Endres, G. & Gething M.J. Aircraft Recognition Guide. New York: Collins, 2005
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Airbus A320». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ فوریه ۲۰۰۸.
- ↑ «Airbus offers new fuel saving engine options for A320 Family». Airbus. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۲-۱۳.
- ↑ «Airbus starts production of the A320neo Family». Airbus. دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۲-۱۳.
- ↑ «اولین ایرباس ۳۲۱ ایرانایر در مهرآباد به زمین نشست». مشرق نیوز. ۲۳ دی ۱۳۹۵.[پیوند مرده]
منابع
ویرایش- Endres, G. & Gething M.J. Aircraft Recognition Guide. New York: Collins, 2005