برکه خان
برکه خان (انگلیسی: Berke؛ ۱۲۰۸ – ۱۲۶۶) نوه چنگیزخان، فرمانده نظامی مغول و حاکم اردوی زرین بود که از سال ۱۲۵۷ تا ۱۲۶۶ حکومت کرد و جانشین برادرش باتوخان در اردوی زرین (نیمه غربی - با نام اردوی سفید) و اولین رسمی کننده اسلام در خانات امپراتوری مغول بود.[۱] او با مملوکهای مصر علیه خانات مغول مستقر در ایران یعنی ایلخانان متحد شد. برکه همچنین در جنگ داخلی پسران تولی خان از اریق بوقا در برابر قوبلای خان حمایت کرد، اما در جنگ مداخله نظامی نکرد، زیرا او در جنگ علیه پسرعموی خود، هولاکو خان که از برادر بزرگترش قوبلای خان حمایت میکرد، مشغول شده بود.
برکه خان | |
---|---|
خان اردوی زرین نیمه شرقی قلمرو (اردوی آبی) | |
سلطنت | ۱۲۵۷ – ۱۲۶۶ |
پیشین | Ulaghchi |
جانشین | منگو تیمور |
زاده | ۱۲۰۸ بورخان خلدون، مغولستان |
درگذشته | ۱۲۶۶ کورا، آذربایجان |
فرزند(ان) |
|
خاندان | بورجیگین |
پدر | جوجی خان |
منابع
ویرایش- ↑ De Weese, Devin (1994). Islamization and Native Religion in the Golden Horde. Penn State Press. p. 3. ISBN 0-271-01073-8.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Berke». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۹.