پروتوزوآ

(تغییرمسیر از تک‌یاختگان)

پروتوزوآ (به انگلیسی: Protozoa) (یا پیش‌زیاگان یا آغازیان جانوری) جانورانی کوچک با اندازه‌ای کمتر از ۱۰۰ میکرومتر هستند که میکروب‌ها را شکار می‌کنند. در یک گرم خاک کشاورزی در مناطق معتدله می‌توان ۳۰ هزار یا ۴۰ هزار پروتوزوآ را دید. این جانوران به ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متری عمق خاک محدود می‌شوند و در خلل و فرجی که هم‌اندازه آن‌ها است جای می‌گیرند. پروتوزوآهایی که در خاک زیست می‌کنند به سه گروه طبقه‌بندی می‌شوند: گروه اول تاژک‌داران، گروه دوم آمیب‌ها و گروه سوم مژک‌داران هستند. اهمیت اکولوژیکی پروتوزوآ در خاک به‌طور کامل مشخص نشده‌است. پروتوزوآها در تجزیه اولیه ماده آلی خاک نقش دارند. آن‌ها ذرات آلی را جذب و فرایندسازی می‌کنند. همچنین در دستگاه گوارش تعدادی از جانوران خاکزی مانند موریانه‌ها که نقش قابل توجهی در تجزیه مواد سلولزی دارند، انواعی از پروتوزوآها زیست می‌کنند. بخش قابل توجهی از اهمیت اکولوژیکی پروتوزوآ در خاک به فعالیت آن‌ها در رابطه با پتانسیل آب، خاک و ویژگی‌های منافذ خاک مربوط می‌شود.[۱]

لیشمانیا دونووانی (Leishmania donovani) یک گونه از تک‌یاختگان، موجود در مغز استخوان
پروتوزوآ موجوداتی را گویند که در آب شیرین، آب شور، و در خاک در انواع مختلفی از گیاهان پرورش می‌یابد. این نگاره نمونه‌ای از یکی از شاخه‌های گونهٔ (Euglypha) را نشان می‌دهد. هستهٔ تک‌یاخته در فاصلهٔ کمی به سمت چپ از مرکز تصویر به راحتی قابل تشخیص است.

تک‌یاختگان یک اصطلاح غیررسمی برای تک‌یاخته‌ها، یوکاریوتی است که به صورت مستقل (غیرانگلی) و/ یا انگلی هستند که از مواد ارگانیک مانند میکروارگانیسم‌های دیگر یا بافت‌های آلی باقی‌ماندهٔ آلی تغذیه می‌کنند.[۲][۳]

از دیدگاه تاریخی، پروتوزوآها به عنوان «جانورانی تک‌سلولی» مورد توجه قرار گرفتند، زیرا آن‌ها اغلب دارای رفتارهای جانوری مانند جنبش و شکار و نداشتن دیواره یاخته؛ که در گیاهان و جلبک‌ها یافت می‌شود، هستند.[۴][۵] هرچند روش سنتی گروه‌بندی پروتوزآ دربارۀ جانوران، دیگر معتبر نیست، این اصطلاح همچنان به صورت غیررسمی به منظور شناسایی ارگانیسم‌های تک‌یاخته‌ای که می‌توانند مستقل حرکت کنند و از طریق دگرپروردگی تغذیه شوند، استفاده می‌شود.

در برخی از روش‌های آرایه‌شناسی، تَک‌یاختِگان[۶] (پروتوزوآ یا پروتوزوئرها (Protozoa))، دسته بزرگی از یوکاریوت‌های تک‌یاخته‌ای هستند.

تک‌یاختگان گروهی بسیار متنوع، متشکل از ریزاندامگان‌های (میکروارگانیسم‌های) تک‌یاخته‌ای با خصوصیات شبیه به گیاهان یا جانوران هستند.

در گذشته پروتوزوآ به عنوان جاندار تک‌یاخته‌ای تعریف می‌شد که ویژگی‌های جانور مانند دارد، مانند توانایی جنبندگی و شکار. نام لاتین آن هم معنای «جانورمانند» می‌دهد. این جانداران را در مقابل جانداران تک‌یاخته‌ای گیاه‌مانند (protophyta) که توانایی فتوسنتز دارند تعریف می‌کردند. پروتوزوآ همچنین به‌طور غیررسمی به آغازیان تک‌سلولی غیرفتوسنتزی مانند آمیب، مژک‌داران و تاژک‌داران گفته می‌شد.

تک‌یاختگان یک کلاد را تشکیل نمی‌دهند و گروه نافراگیر هستند زیرا جانوران و قارچ‌ها را شامل نمی‌شود. به همین دلیل در بیشتر سامانه‌های آرایه‌شناسی استفاده نمی‌شود. در طبقه‌بندی‌های کاوالیر-اسمیت (از سال ۱۹۸۱)، پروتوزوآ یک فرمانرو نامیده شد. Ruggiero در طبقه‌بندی ۷ قلمروی (سال ۲۰۱۵) ۷ شاخه تحت پروتوزوآ قرار داد: Euglenozoa، (آمیبوزوا)، Choanozoa (قیف‌زیان)، Loukozoa (شیارزیان)، Percolozoa، Microsporidia و Sulcozoa

ساختار

ویرایش

تک‌یاختگان در سلسله جانوری پایین‌ترین جانوران می‌باشند و گروه‌های دیگر جانوران، پُریاختگان یا متازوئرها هستند. از لحاظ ساختمان، یک پروتوزوئر با یک سلول از بدن جانور متازوئر قابل تطبیق است؛ ولی از نظر عمل و وظیفه یک ارگانیسم کامل است و دارای تعادل فیزیولوژیکی است و تمام اعمال ضروری زندگی یک جانور را انجام می‌دهد. برخی از پروتوزوئرها از لحاظ ساختمان بسیار ساده و بعضی دیگر پیچیده و دارای «اندام‌های سلولی – cell organs یا Organelles» هستند.

یاختهٔ تک‌یاختگان دارای هسته است و به خاطر این ویژگی، در یوکاریوت‌ها قرار دارند.

انتشار

ویرایش

بسیاری از پروتوزوئرها زندگی مستقل دارند یا به‌طور آزاد شنا می‌کنند، درحالی‌که بعضی بی‌حرکت و برخی هر دو صورت را دارا می‌باشند و کلنی‌هایی (Colonies) تشکیل می‌دهند. بقیه در روی یا داخل بعضی از گونه‌های گیاهان و تمام انواع جانوران از پروتوزوئرها تا انسان زندگی می‌کنند. بسیاری از پروتوزوئرها برای جانوران بسیار کوچک دیگر به منزله غذا می‌باشند. برخی دیگر در تصفیه آب‌هایی که به وسیله صافی‌ها انجام می‌شود و بسترهای فاضلاب‌ها مفیدند ولی گونه‌های بیماریزا از قبیل عوامل اسهال خونی آمیبی، مالاریا و بیماری خواب آفریقایی نیز موجود می‌باشند.

دسته‌بندی تک‌یاختگان

ویرایش

تک‌یاختگان یک کلاد را تشکیل نمی‌دهند و گروه نافراگیر هستند زیرا جانوران و قارچ‌ها را شامل نمی‌شود. به همین دلیل در بیشتر سامانه‌های آرایه‌شناسی استفاده نمی‌شود. در طبقه‌بندی‌های کاوالیر-اسمیت (از سال ۱۹۸۱) پروتوزوآ یک فرمانرو نامیده شد. Ruggiero در طبقه‌بندی ۷ قلمروی (سال ۲۰۱۵) ۷ شاخه تحت پروتوزوآ قرار داد: Euglenozoa، آمیبوزوا، Choanozoa (قیف‌زیان)، Loukozoa (شیارزیان)، Percolozoa، Microsporidia و Sulcozoa


لینه
۱۷۳۵[۷]
هکل
۱۸۶۶[۸]
چاتون
۱۹۲۵[۹]
کوپلند
۱۹۳۸[۱۰]
ویتیکر
۱۹۶۹[۱۱]
ووز و دیگران
۱۹۹۰[۱۲]
کاوالیر-اسمیت
۱۹۹۸[۱۳]
۲ فرمانرویی ۳ فرمانرویی دوقلمرویی ۴ فرمانرویی ۵ فرمانرویی سه‌حوزه‌ای ۶ فرمانرویی
(در نظر گرفته نشده) آغازیان پروکاریوت‌ها مونرا مونرا باکتری‌ها باکتری‌ها
باستانیان (Archaea)
یوکاریوت‌ها آغازیان آغازیان یوکاریا پروتوزوآ
کرومیست‌ها
گیاهان گیاهان گیاهان گیاهان گیاهان
قارچ‌ها قارچ‌ها
جانوران جانوران جانوران جانوران جانوران

منابع

ویرایش
  1. ابراهیمی، رزیتا: زندگی در خاک. با جانداران خاکزی آشنا شویم! بخش دوم و پایانی. یکشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۶.
  2. Panno, Joseph (14 May 2014). The Cell: Evolution of the First Organism (به انگلیسی). Infobase Publishing. ISBN 978-0-8160-6736-7.
  3. Bertrand, Jean-Claude; Caumette, Pierre; Lebaron, Philippe; Matheron, Robert; Normand, Philippe; Sime-Ngando, Télesphore (2015-01-26). Environmental Microbiology: Fundamentals and Applications: Microbial Ecology (به انگلیسی). Springer. ISBN 9789401791182.
  4. Madigan, Michael T. (2012). Brock Biology of Microorganisms. Benjamin Cummings. ISBN 978-0-321-64963-8.
  5. Yaeger, Robert G. (1996). Protozoa: Structure, Classification, Growth, and Development. NCBI. ISBN 978-0-9631172-1-2. Retrieved 2018-03-23.
  6. واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان دفتر دوازدهم فرهنگ واژه‌های مصوّب
  7. Linnaeus, C. (1735). Systemae Naturae, sive regna tria naturae, systematics proposita per classes, ordines, genera & species.
  8. Haeckel, E. (1866). Generelle Morphologie der Organismen. Reimer, Berlin.
  9. Chatton, É. (1925). "Pansporella perplexa. Réflexions sur la biologie et la phylogénie des protozoaires". Annales des Sciences Naturelles - Zoologie et Biologie Animale. 10-VII: 1–84.
  10. Copeland, H. (1938). "The kingdoms of organisms". Quarterly Review of Biology. 13: 383–420. doi:10.1086/394568.
  11. Whittaker, R. H. (January 1969). "New concepts of kingdoms of organisms". Science. 163 (3863): 150–60. Bibcode:1969Sci...163..150W. doi:10.1126/science.163.3863.150. PMID 5762760.
  12. Woese, C.; Kandler, O.; Wheelis, M. (1990). "Towards a natural system of organisms: proposal for the domains Archaea, Bacteria, and Eucarya". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 87 (12): 4576–9. Bibcode:1990PNAS...87.4576W. doi:10.1073/pnas.87.12.4576. PMC 54159. PMID 2112744.
  13. Cavalier-Smith, T. (1998). "A revised six-kingdom system of life". Biological Reviews. 73 (03): 203–66. doi:10.1111/j.1469-185X.1998.tb00030.x. PMID 9809012.