ویکی‌پدیا

حمورابی

شاه بابل

حمورابی (به اکدی (برگرفته از اموری): Ammurāpi) ششمین شاه بابل از سال ۱۷۹۲ تا ۱۷۵۰ پیش از میلاد (۴۲ سال) بود. او پس از کناره‌گیری پدر خود، امپراتور بابل شد و در طی این مدت بابل را تا میان‌رودان گسترش داد و بسیاری از همسایه‌ها را شکست داد.[۱]

حمورابی
Milkau Oberer Teil der Stele mit dem Text von Hammurapis Gesetzescode 369-2.png
حمورابی در حال دریافت نشان سلطنتی از شاماش
سلطنت۱۷۹۲–۱۷۵۰ پیش از میلاد
پیشینسین-موبالیت یکم
جانشینسامسو-ایلونا
زاده۱۸۱۰ پ. م بابل
درگذشته۱۷۵۰ پیش از میلاد
بابل
فرزند(ان)سامسو-ایلونا (پسر)
پدرسین-موبالیت یکم
دین و مذهببابلی
نقشهٔ نشان دادن قلمروی بابل در زمان حمورابی (۱۷۵۰–۱۷۹۲ سال پیش از میلاد)

معروفترین بازماندهٔ او، قانون حمورابی است که بر روی یک سنگ نوشته شده و در تاریخ ثبت شده‌است. این قوانین بر روی یک قرص سنگ ایستاده با بیش از ۸ پای بلند (۲٫۴ متر) حک شده و در سال ۱۹۰۱ در شوش، ایران پیدا شد. حمورابی به دلیل روشنفکری‌اش برای نوشتن این قوانین، زمانی که مردم در قتل و غارت بودند، در سراسر جهان شهرت بسیاری دارد.

سال‌های امپراتوری

حمورابی از امپراتورهای سلسلهٔ بابل بود که پس از کناره‌گیری پدرش در سال ۱۷۹۲ پیش از میلاد، امپراتور بابل شد.[۲] بابل یکی از کشورهای باستانی میان‌رودان (بین‌النهرین) بود که برای کنترل زمین‌های حاصلخیز کشاورزی نبرد به راه می‌انداخت.[۳] اگرچه فرهنگ همزیستی چندانی در میان‌رودان وجود نداشت، اما مردم بابل به دلیل فرهنگ خوبشان در خاورمیانه شهرت زیادی داشتند. امپراتورهای پیش از حمورابی، به تحکیم قدرت خود در میان‌رودان می‌پرداختند و در زمان سلطنت خود، شهرهای بورسیپا، سیپر و کیش را فتح کردند؛ بنابراین حمورابی پس از به دست آوردن تاج و تخت، خود را امپراتوری کوچک در برابر امپراتوران قبلی بابل می‌دانست. کشورهای همسایهٔ بابل در اوایل سلطنت حمورابی از شرق ایلام، از شمال شمشی آباد،[۴] اشنونا نیز کنترل بالای رودخانه دجله و لارسا نیز کنترل دلتای رودخانه را بر عهده داشت.[۵]

چند دههٔ اول سلطنت حمورابی صلح‌آمیز گذشت. حمورابی با استفاده از قدرت‌های خود یک سری اقدامات عمومی انجام داد؛ از جمله دیواره‌های شهر را برای مقاصد دفاعی و گسترش معبدها تشدید کرد.[۶] ۱۸۰۱ سال پیش از میلاد، پادشاهی قدرتمند ایلام که مسیرهای تجاری مهم در سراسر کوه‌های زاگرس را بسته بود، به میان‌رودان حمله کرد.[۷] سرانجام متحدان دشت میان‌رودان از ایلام شکست خوردند، پادشاهی اشنونا تخریب شد و تعدادی از دولت‌شهرها از بین رفتند.[۸] ایلام در جهت تحکیم موقعیت خود، سعی کرد که جنگی بین بابل و پادشاهی لارسا به راه بیندازد.[۹] ایلام که از متحد شدن این دو کشور می‌ترسید، به حمورابی کمک‌های نظامی کرد. پس از شکست خوردن لارسا در این نبرد، حمورابی به یکی از قدرت‌های بزرگ تبدیل شد و کنترل تمامی پایین دشت میانرودان را در سال ۱۷۶۳ پیش از میلاد بر عهده گرفت.[۱۰]

حمورابی در طول نبرد در جنوب به دلیل عدم وجود سرباز و کمک‌های نظامی ایلام، دچار ناآرامی شد. حمورابی به فکر تصرف شمال میان‌رودان افتاد و اشنونا را از چنگ ایلام درآورد.[۱۱] سپس ارتش بابل، کشورهای باقی‌ماندهٔ شمالی میان‌رودان و از جمله ماری متحد خود را فتح کرد؛ هر چند این نبرد بدون درگیری پایان یافت. در چند سال حمورابی در متحد کردن تمام میان‌رودان تحت حکومت خود موفق شد. تنها قسمت‌هایی از میان‌رودان مانند حلب و کانته و غرب سوریه استقلال خود را حفظ کردند.[۱۲][۱۳][۱۴] با این حال حمورابی در ستون سنگی قوانین خود ادعا کرده‌است که امپراتور تمام میان‌رودان است.[۱۵]

تعداد زیادی از ستون‌های سنگی و ۵۵ نامه مربوط به امپراتوری بزرگ حمورابی کشف شده‌است.[۱۶] این نامه‌ها نگاهی اجمالی به حکومت روزانهٔ حمورابی، سیل و تقویم ناقص، و همچنین مراقبت از گله‌های دام بزرگ بابل دارند.[۱۷] پس از مرگ حمورابی در سال ۱۷۵۰، حکومت بابل به پسر حمورابی یعنی سامسو-ایلونا سپرده شد.[۳]

قانون حمورابی

مقالهٔ اصلی: قانون حمورابی
 
قانون حمورابی

حمورابی به عنوان بهترین راه حل برای اعلام قوانین جدید بابل شناخته می‌شود. این قانون یکی از اولین قانون‌های نوشته شده در جهان است. قانون حمورابی بر روی یک ستون سنگی حک شده و در یک مکان عمومی قرار داده شده بود تا همه بتوانند آن را ببینند. تصور می‌شود که این قانون توسط چند باسواد نوشته شده باشد. ستون سنگی بعدی کشف شده مربوط به ایلام است که در پایتخت آن شوش گذاشته شده بود و در سال ۱۹۰۱ کشف گردید و هم‌اکنون در موزهٔ لوور پاریس است. قانون حمورابی شامل ۲۸۲ قانون می‌شود و توسط باسوادها در ۱۲ روز نوشته شده‌است. بر خلاف قوانین اکدی، این قوانین به زبان بابلی نو آن زمان نوشته شده بود و هر فرد باسواد در شهر می‌توانست آن را بخواند.[۱۸]

ساختار قوانین بسیار خاص و ارتکاب جرم به مجازات مشخص شده‌است. این مجازات بسیار خشن، با استانداردهای مدرن و گاهی منجر به مرگ بوده‌است.[۱۹] این قوانین یکی از اولین نمونه‌هایی بوده‌است که متهم می‌تواند شواهدی را ارائه کند.[۲۰] با این حال هیچ گونه تخفیفی برای مجازات مجرم وجود نداشته‌است.

کنده کاری‌ها در بالای ستون سنگی نشان می‌دهد که این قوانین از خدا یا مردوک دریافت شده‌اند.[۲۱] تشابه زیادی بین این روایت و روایت عبرانیان باستان زمان حضرت موسی وجود دارد. البته تفاوت‌های بارزی هم بین این دو روایت وجود دارد.[۲۲][۲۳][۲۴][۲۵][۲۶][۲۷]

میراث و یادبودها

تحت قوانین جانشینان حمورابی، امپراتوری بابل توسط فشار نظامی هیتی‌ها در حدود ۱۵۳۱ پیش از میلاد ضعیف شد.[۲۸] سرانجام با فتح بابل در سپتامبر سال ۵۳۹ پیش از میلاد به دست کوروش بزرگ، کشور بابل سقوط کرد.

 
نقش‌برجسته ای از حمورابی در مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا برای گرامیداشت یاد او به عنوان یکی از ۲۳ شخصیت برجستهٔ جهان در امر قانونگذاری در سرتاسر تاریخ.

از آنجا که حمورابی برای قوانینش شهرت زیادی دارد، تصویر او را می‌توان بر روی چندین ساختمان در دولت ایالات متحده آمریکا یافت. حمورابی یکی از ۲۳ تصویر در سنگ مرمر نقش برجسته در تالار نمایندگان ایالات متحده آمریکا می‌باشد. همچنین حمورابی در دیوار جنوبی ساختمان دادگاه عالی ایالات متحده آمریکا است.[۲۹]

جستارهای وابسته

پادشاه پیشین:
ریم-سین اول
حمورابی
امپراتور بابلی
زمان حکمرانی

۱۷۹۲ تا ۱۷۵۰ پیش از میلاد.

جانشین:
سامسو-ایلونا

پانویس

  1. ↑ Beck, Roger B. (1999). World History: Patterns of Interaction. Evanston, IL: McDougal Littell. ISBN 0-395-87274-X. OCLC 39762695.
  2. ↑ Van De Mieroop 2005, p. 1
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Arnold 2005, p. 42
  4. ↑ Van De Mieroop 2005, pp. 3–4
  5. ↑ Van De Mieroop 2005, p. 16
  6. ↑ Arnold 2005, p. 43
  7. ↑ Van De Mieroop 2005, pp. 15–16
  8. ↑ Van De Mieroop 2005, p. 17
  9. ↑ Van De Mieroop 2005, p. 18
  10. ↑ Van De Mieroop 2005, p. 31
  11. ↑ Van De Mieroop 2005, pp. 40–41
  12. ↑ Van De Mieroop 2005, pp. 54–55
  13. ↑ Van De Mieroop 2005, pp. 64–65
  14. ↑ Arnold 2005, p. 45
  15. ↑ Clay, Albert Tobias (1919). The Empire of the Amorites. Yale University Press. pp. 97.
  16. ↑ Breasted 2003, p. 129
  17. ↑ Breasted 2003, pp. 129–130
  18. ↑ Breasted 2003, p. 141
  19. ↑ Review: The Code of Hammurabi, J. Dyneley Prince, The American Journal of Theology Vol. 8, No. 3 (Jul. , 1904), pp. 601-609 Published by: The University of Chicago Press Stable URL: http://www.jstor.org/stable/3153895
  20. ↑ Victimology:Theories and Applications, Ann Wolbert Burgess, Albert R. Roberts, Cheryl Regehr,Jones & Bartlett Learning, 2009, p. 103
  21. ↑ Jaynes, Julian (1976). The Origin of Consciousness in the Breakdown of the Bicameral Mind. Houghton Mifflin Company Publishing. ISBN 0-395-20729-0.
  22. ↑ Barton, G.A: Archaeology and the Bible. University of Michigan Library, 2009, p.406. Barton, a former professor of Semitic languages at the University of Pennsylvania, stated that while there are similarities between the two texts, a study of the entirety of both laws "convinces the student that the laws of the Old Testament are in no essential way dependent upon the Babylonian laws." He states that "such resemblances" arose from "a similarity of antecedents and of general intellectual outlook" between the two cultures, but that "the striking differences show that there was no direct borrowing." (ibid, p.406)
  23. ↑ Archer, G.L. , Jr. : A Survey of Old Testament Introduction. Chicago: Moody Press, 1964, 1974, p.162
  24. ↑ Unger, M.F. : Archaeology and the Old Testament. Grand Rapids: Zondervan Publishing Co. , 1954, p.156, 157
  25. ↑ Free, J.P. : Archaeology and Biblical History. Wheaton: Scripture Press, 1950, 1969, p. 121
  26. ↑ Sayce, A.H. : Monument Facts and Higher Critical Fancies. London: The Religious Tract Society, 1904, p.72
  27. ↑ McDowell, J. : The New Evidence that Demands a Verdict. Thomas Nelson Publishers, 1999, p.427-28. Some of the differences between the Code of Hammurabi and the Mosaic Law include: Purely religious injunctions under the Mosaic Law (Unger); laws pertaining to specific elements of society, such as tax-collectors, soldiers, and wine merchants under the Code of Hammurabi (Barton; Free); greater emphasis in the Mosaic Law on the value of human life regardless of occupation, social class, or gender (Unger); the cultural milieu and ideologies that each law is tailored towards (Archer; Unger); and lastly, a heavier emphasis/credit given in the Babylonian account—not to the divine (Shamash)—but to the human receptor (Hammurabi) for the establishing of the Law Code, whereas the Mosaic Law places heavier emphasis on God as the sole redactor and establisher of the Law, with Moses merely as the human receptor (Unger).
  28. ↑ DeBlois 1997, p. 19
  29. ↑ "Courtroom Friezes" (PDF). Supreme Court of the United States. Retrieved 2008-05-19.

منابع

مطالعهٔ بیشتر

  • Finet, André (1973). Le trone et la rue en Mésopotamie: L'exaltation du roi et les techniques de l'opposition, in La voix de l'opposition en Mésopotamie. Bruxelles: Institut des Hautes Études de Belgique. OCLC 652257981.
  • Jacobsen, Th. (1943). "Primitive democracy in Ancient Mesopotomia". Journal of Near Eastern Studies. 2 (3): 159–172. doi:10.1086/370672.
  • Finkelstein, J. J. (1966). "The Genealogy of the Hammurabi Dynasty". Journal of Cuneiform Studies. 20 (3): 95–118. doi:10.2307/1359643.
  • Hammurabi (1952). Driver, G.R.; Miles, John C., eds. The Babylonian Laws. Oxford: Clarendon Press.
  • Leemans, W. F. (1950). The Old Babylonian Merchant: His Business and His Social Position. Leiden: Brill.
  • Munn-Rankin, J. M. (1956). "Diplomacy in Western Asia in the Early Second Millennium BC". Iraq. 18 (1): 68–110. doi:10.2307/4199599.
  • Pallis, S. A. (1956). The Antiquity of Iraq: A Handbook of Assyriology. Copenhagen: Ejnar Munksgaard.
  • Richardson, M.E.J. (2000). Hammurabi's laws: text, translation and glossary. Sheffield: Sheffield Acad. Press. ISBN 1-84127-030-X.
  • Saggs, H.W.F. (1988). The greatness that was Babylon: a survey of the ancient civilization of the Tigris-Euphrates Valley. London: Sidgwick & Jackson. ISBN 0-283-99623-4.
  • Yoffee, Norman (1977). The economic role of the crown in the old Babylonian period. Malibu, CA: Undena Publications. ISBN 0-89003-021-9.

پیوند به بیرون

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=حمورابی&oldid=33357702»