در اسلام، حوض کوثر (به عربی: حَوْضُ ٱلْکَوْثَرِ, romanized: Ḥawḍ al-Kawthar) یا حوض فراوانی (به انگلیسی: Pond of Abundance) به حوض یا رودخانه‌ای گفته می‌شود که در بهشت وجود دارد. اعتقاد سنتی مسلمانان این است که در روز قیامت که مردم زنده می‌شوند، تشنگی شدید برمی‌خیزند و در فضایی پر از هرج و مرج مشتاق فرونشاندن آن هستند. سپس، محمد از جانب خداوند ممتاز خواهد بود که به درخواست مؤمنان برای رفع تشنگی آنها با ارائه نوشیدنی خنک و گوارا از برکه به آنها پاسخ دهد.

نمودار «روز محشر» (ارض الحشر) در روز قیامت، برگرفته از دست‌نوشته‌ای از فتوحات المکیه از عارف صوفی و فیلسوف مسلمان ابن عربی، حدود ۱۲۳۸. عرش (عرش خدا)، منبرهای صالحین (الامینون)، هفت صف از فرشتگان، جبرئیل (روح)، اعراف (سد)، حوض کوثر، المقام الرحیم نشان داده شده‌است. - محمود (مقام ستوده؛ جایی که حضرت محمد برای شفاعت مؤمنان می‌ایستد)، میزان (ترازو)، الصراط (پل)، جهنم و مرج الجنات (چمنزار بهشت).[۱]

خاستگاه این مفهوم

ویرایش

قرآن به وضعیت سوره کوثر اشاره می‌کند، اما چندین مفسر معتقدند که اشاره در این سوره به فراوانی عمومی است که به محمد داده شده‌است.[۲][۳] به هر حال، این مفهوم با احترام خاص به محمد در مقایسه با دیگر پیامبران و پیامبران خدا شناخته شده‌است.


این مفهوم در مسیحیت در John 7:37–38الگو:آیه کتاب مقدس به‌همراه کتاب نامعتبر نیز وجود دارد.[۴]

در روز آخر، در آن روز بزرگ عید، عیسی ایستاد و گریه کرد و گفت: «اگر کسی تشنه است، نزد من بیاید و بنوشد. هر که به من ایمان آورد، چنان‌که کتاب مقدس گفته‌است، نهرهایی از آب زنده از شکمش جاری خواهد شد.»

منابع

ویرایش
  1. Begley, Wayne E. The Garden of the Taj Mahal: A Case Study of Mughal Architectural Planning and Symbolism, in: Wescoat, James L. ; Wolschke-Bulmahn, Joachim (1996). Mughal Gardens: Sources, Places, Representations, and Prospects Dumbarton Oaks, Washington D.C. , شابک ‎۰۸۸۴۰۲۲۳۵۸. pp. 229–231.
  2. Tadabbur-i-Quran by Amin Ahsan Islahi - exegesis available here
  3. Exegesis by Javed Ahmad Ghamidi
  4. "John 7:37 on the last and greatest day of the feast, Jesus stood up and called out in a loud voice, "If anyone is thirsty, let him come to Me and drink".